فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت

مجموعه: فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت اصول و فروع دین

پس از ورود بـه بهشت و جهنم، فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت آخر کار انسان کجاست؟ آیـا درون یک جا ماندن انسانی کـه مـیل بـه بی‌نـهایت دارد، تکراری نمـی‌شود و دیگر آن کـه آیـا ممکن هست که یک جهنمـی، اهل بهشت شود؟

آخر کار انسان کجاست؟
اگر نگاه بـه آن عالَم نیز نگاه مادی و فیزیکی باشد، قطعاً این سۆال پیش مـی‌آید کـه آخرش کجاست؟ یـا آخر کار انسان کجاست؟ چرا کـه عالم ماده محدود هست و بـه بیـان امـیرالمۆمنین علیـه‌السلام: «هر محدودی قابل شمارش است»؛ چنان چه به منظور طبیعت آخری بیـان شده است، چه درون علوم قرآنی و چه درون علوم تجربی. فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت اما اگر نگاه عاقلانـه، حکیمانـه و غیر مادی، یعنی معنوی باشد، آخری ندارد، چنان چه هیچ یک از امور غیر مادی آخر ندارند.

انسان مـی‌تواند با استناد بـه آیـات قرآن کریم و یـا تجربیـات عملی بگوید کـه آخر خورشید خاموش شدن هست و یـا آخر زمـین متلاشی شدن درون فضاست، اما درون معنویـات چنین نمـی‌باشد؛ آخر علم کجاست؟ آخر زیبایی کجاست؟ آخر قدرت کجاست؟ آخر ثروت و غنا کجاست و ...؟

بدیـهی هست که حدّی ندارند، چرا کـه اینـها همـه کمالات هستند و تجلی آن هستی محض.  «کمال حقیقی» همان الله جلّ جلاله مـی‌باشد کـه محدود بـه حدّی نیست. فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت لذا سیر تکاملی بشر نیز چون «انّا الیـه راجعون» است، حدّی ندارد کـه بدان متوقف شده و بگوید این آخرش است. هر چه رشد کند، هر چه بیشتر وجودش تجلی کمالات گردد، باز بـه پایـان یـا آخر نمـی‌رسد. چنان چه هیچ نمـی‌تواند درون این عالم (یـا حتی عالم دیگر) بـه آخر علم یـا ثروت و غنا برسد و اگر تمامـی علوم و سرمایـه‌ها را نیز یک جا جمع کنند و بهی بدهند، باز هم جای بیشتر شدن دارد و آخرش نیست. بعد فرض آخر و پایـان، یک خطای تصور ذهنی هست و نـه یک ضرورت عقلی.

 آیـا یک جا ماندن بی‌مـیلی (زدگی) نمـی‌آورد؟
البته کـه یک جا ماندن، بی‌مـیلی و زدگی مـی‌آورد. آن هم به منظور انسانی کـه به قول شما، مـیل بـه بی‌نـهایت دارد. اما دقت شود کـه یک جا ماندن یعنی «سکون»، کـه عاقبت موجب فساد نیز مـی‌شود (همان دلزدگی خود نوعی فساد درون شوق است)، اما درون بهشت س نیست کـه خستگی و دلزدگی بیـاورد، بلکه «ثبات» هست و معنای این دو خیلی با هم فرق دارد.

انسان از این کـه مثلاً ده ساعت روی یک صندلی بنشیند و به یک منظره نگاه کند، خسته و دلزده مـی‌شود، اما هیچ‌گاه از ثبات وجودی خود یـا ثبات عقل و ایمانی خود، خسته و دلزده نمـی‌شود.

متأسفانـه، اغلب ما مردم (مسلمان یـا اهل کتاب و معتقد بـه بهشت و جهنم)، نـه جهنم را درست شناخته‌ایم و نـه بهشت را؛ لذا گمان مـی‌کنیم کـه بهشت یعنی کاخی درون وسط یک جنگل سبز و مملو از انواع و اقسام خوردنی‌ها، نوشیدنی‌ها، لباس‌ها و تجویزها و سایر لذاتی کـه برای بدن بهشتی است.

شباهت‌هایی بین این عالم و آن عالم هست و البته تفاوت‌هایی هم وجود دارد. اما همـین شباهت‌ها سبب مـی‌شود که تا شناخت و درک عالم دیگر به منظور ما درون این عالم، ممکن و مـیسر گردد؛ چه زیبا سرود مـیرفندرسکی:

چرخ با این اختران، نقض و خوش و زیباستی                   صورتی درون زیر دارد، آن چه درون بالاستی
صورت زیرین اگر با نردبان معرفت                                     بر رود بالا همان با اصل خود یکتاستی

 در این عالم انسان هم لذت مادی دارد و هم لذت معنوی، این دو از هم جدا هستند، هر چند کـه در امتداد یک دیگر باشند و یـا درون یک دیگر تأثیر بگذارند. بـه عنوان مثال: تناول یک غذای خوب و خوش مزّه، بسیـار لذت (مادی) دارد، اما بـه هیچ وجه با لذت «لقای محبوب»، هم سنخ و قابل قیـاس نیست، و اگر آن غذای خوب درون کنار یـار مـیل شود، لذتش چند برابر شده و دیگر قابل توصیف نمـی‌باشد.

بهشت نیز همـین‌طور است. لذت اکله، اشربه، حور و قصور یک لذت است، اما لذت لقاء الله، وصال محبوب و قرار گرفتن درون «عند ملیک مقتدر»، یک لذت دیگر است.

دقت شود کـه نعمات بهشتی، سفره‌ی محبوب هست برای عاشق از سفر رسیده، نـه این کـه هدف و مقصود و محبوب همان باشد.

پس، بهشت یک جا ماندن، یک جا ساکن شدن، مدتی طویل خوردن و آشامـیدن و تزویج نیست کـه دلزدگی بیـاورد، بلکه ثباتِ بدون تزلزل، بدون دغدغه، بدون خطر، بدون احتمالات و ...، درون مسیر رشد و کمال همـیشگی هست که بسیـار لذت بخش، شورآفرین و شوق‌آور مـی‌باشد و این سیرِ کمالی، پایـانی ندارد.
بهشت

آیـا جهنمـی، اهل بهشت مـی‌شود؟
هم بهشت طبقات و درجات دارد و هم جهنم. اما تفاوت‌ سیر درون این طبقات و درجات درون این هست کهی کـه وارد بهشت شد، هیچگاه از آن اخراج یـا خارج نمـی‌شود، اما دلیلی نیست کـه هیچ درون هیچ شرایطی از جهنم خارج نگردد.

بدیـهی هست که انسان دارای باورهای اعتقادی و نیز رفتارهای عملی مـی‌باشد. بعد هر کدام ثواب یـا عقاب مخصوص خود را دارند. از این روانی کـه در زندگی دنیوی اعتقادی بـه پروردگار عالم، مبدأ و معاد، نبوت و ولایت نداشتند، درون این دنیـا سیر قهقرایی طی کرده‌اند و خداوند متعال به منظور آنان «خلود = جاودانگی» درون جهنم را وعید داده است، اما اگرانی اعتقادات درستی داشته‌اند، ولی درون عمل درگیر گناهانی شده بوده‌اند کـه هر چند آنـها را بـه کفر نکشانده است، اما با عذاب‌های مرگ، قبر، برزخ پاک نشده و یـا قابل شفاعت نیز نگردیده‌اند چه؟ از یک سو بـه خاطر اعتقادات‌شان لایق بهشت مـی‌باشند و از سوی دیگر بـه خاطر کردارشان لایق جهنم مـی‌گردند.

مرحوم علامـه حلّی، به منظور خروج مۆمنین گناهکار جهنمـی و ورودشان بـه بهشت دو دلیل اقامـه مـی‌نماید:

1. انسانی کـه هم ایمان و عمل صالح دارد و هم گناه، بـه خاطر ایمان و عمل خویش مستحق پاداش هست و بـه خاطر انجام گناهش مستحق عذاب هست و درون نتیجه اگر اول وارد بهشت شود به منظور دریـافت پاداش اعمال و بعد جهنم رود درست نیست.

به اتفاق مسلمـینی از بهشت آخرتی خارج نمـی‌شود و اگر برعشود کـه اول جهنم رود و بعد از مدتی وارد بهشت شود این مشکلی ندارد و مورد نظر ما مـی‌باشد، صورت سوم این هست که عذاب و پاداش با هم باشند کـه این امکان ندارد و محال است، تنـها راه همان راه دوم است.

2. دلیل دوم این هست که بر خداوند قبیح هست که بنده خود را بـه خاطر یک خطا و یـا چند خطا کـه از او سر زده، با این کـه ایمان و عمل صالح دارد به منظور همـیشـه درون جهنم نگهدارد و بای کـه در تمام عمر مشرک و کافر بوده هست یکجا عذاب نماید و امر قبیح و زشت نسبت بـه خداوند محال هست و از او صادر نمـی‌شود.(کشف المراد، همان، ص 414).

در نتیجه ممکن هست اگر شیعه از گناه خویش توبه نکند و شفاعت و دستگیری او را نکند مدتی درون جهنم بماند و بعد از پاک شدن نجات یـابد.

* درون قرآن کریم، به منظور 13 جرم و معصیت (که کفر و شرک درون رأس آنـها قرار داده است)، خلود درون جهنم تصریح شده است:

1. کافران (آل عمران116) - 2. مشرکان (نحل29) - 3. منافقان (مجادله17) - 4. مرتدان (آل عمران86-88) - 5. تکذیب کنندگان آیـات الهی (اعراف36) - 6. دشمنان خدا و پیـامبر(ص) (توبه63)

7. ظالمان و ستمگران (شوری45) - 8. اشقیـاء (هود106-107) - 9. آنـها کـه غرق درون گناهند (بقره81) - 10. قاتل مومن (نساء 93) - 11. رباخواران (بقره 275) - 12. سبک اعمالان (مومنون102-103) - 13. گنـهکاران بـه طور عام (جن23).

اما از سوی دیگر مـی‌فرماید کـه خداوند متعال بـه غیر از شرک، هر گناهی را کـه بخواهد مـی‌بخشد و او عادل است، بـه هیچ، اندک ظلمـی نمـی‌شود:

«إنَّ اللّهَ لاَ یغْفِرُ أَن یشْرَكَ بِهِ وَیغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن یشَاءُ وَمَن یشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِیمًا * أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یزَكُّونَ أَنفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ یزَكِّی مَن یشَاءُ وَلاَ یظْلَمُونَ فَتِیلًا» (النساء، 48 و 49)

ترجمـه: مسلماً خدا این را كه بـه او شرك ورزیده شود نمى‏بخشاید و غیر از آن را براى هر كه بخواهد مى‏بخشاید و هر كس بـه خدا شرك ورزد بـه یقین گناهى بزرگ بربافته هست * آیـا بـه كسانى كه خویشتن را پاك مى‏شمارند ننگریسته‏اى [چنین نیست] بلكه خداست كه هر كه را بخواهد پاك مى‏گرداند و به قدر نخ روى هسته خرمایى ستم نمى‏بینند».

براساس روایتی كه از امام صادق(علیـه السلام) نقل شده است، انسان‏ها درون قیـامت سه دسته‏اند : یك دسته انسان‏هایی‏اند كه درون عالم حشر درون آن هنگام كه مردم درگیر مواقف و عوالم حشرند، تحت سایـه خداوند و در جوار قرب حقند و نیـاز بـه طی آن عوالم و مواقف ندارند چون آن مراحل را درون این دنیـا پشت سر گذاشتند.

گروهی دیگر انسان‏هایی‏اند كه حتما از حساب و عذاب بگذرند كه از جمله آن جهنم موقت هست تا بعد از بعد تطهیر و تسویـه درون عالم قیـامت بـه خدا برسند و عده‏ای دیگر انسان‏هایی‏اند كه چون مجموع وجودشان رو بـه غیر خدا داشته و در حال فرار از خدا بوده‏اند بـه قعر جهنم فرو خواهند رفت، (بحارالانوار، ج 7، ص 183، روایت 31).

بنابراین عده‏ای مستقیم وارد بهشت و بهشت‏ها مـی‏شوند، عده‏ای بعد از گذر از مواقف‏ها و از جمله جهنم موقت وارد بهشت مـی‏گردند و عده‏ای نیز درون جهنم جاودانـه خواهند بود.

به بیـانی دیگر: همـه كسانی كه وارد جهنم مـی‏شوند به منظور همـیشـه درون جهنم نخواهند بود و تنـها عده‌ی خاصی مانند كافران به منظور همـیشـه درون جهنم خواهند بود، (ر.ك: آیت‌الله مكارم شیرازی، پیـام قرآن، ج 6، ص 483، دار الكتب الاسلامـیه).

منبع: x-shobhe.com

---

[فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Wed, 18 Jul 2018 11:46:00 +0000

---

"جهنم" شکل عربی شده ی واژه ی "گِهینُّم" درون زبان عبری هست — زبان ِ کهن تر و از همان شاخه ی زبان های سامـی درون منطقه ی بین النـهرین — و به معنی:
"دره ی پسر هینّوم" [“Valley of the Son of Hinnom”]
این دره درون شـهر اورشلیم، فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت و در جنوب کوه صهیون واقع است، کـه در زمان های قدیم محل سوزاندن زباله های شـهر بوده. فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت بعد ها، افراد آن منطقه، بر اساس اعتقاد خود، جنازه یـانی را کـه از رستگاری نومـید شده بودند، مثل آدمـهایی را کـه دست بـه مـی زدند، درون این مکان مـی سوزاندند.
اما اتفاق های دیگری هم درون این منطقه رخ مـی داد. فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت محل عبادت آن دسته از قوم بنی اسرائیل هایی بود کـه به دین های کنعانی و فنیقی ایمان داشتند و پیکره هایی از خداهای آنـها را — مانند، "مُلِک" و "باآل" [Ba’ — درون این دره ساخته بوده و عبادت مـی د.
ولی اندک اندک، نادانی قوت گرفت و منجر بـه پی آمدهای دهشناکی شد، و آنـها درون آن مکان، قربانی را شروع د، و روزی، شخصی بـه نام هینّوم ، فرزند خود را درون آنجا قربانی کرد، و از آن پس، آن نقطه را
"دره ی پسر هینّوم" نامـیدند.
Gey Ben-Hinnom /ĝ-ben-hinnōm/
"valley of the son of Hinnom"

بعدها، واژه ی "پسر" نیز از آن کم شد، و به "گِهینُُّم" ]"دره ی هینّوم" کوتاه شد.
اینکه درون ابتدا، آن دره، به منظور مردم، محلی به منظور از بین بردن زباله های خود بوده، و بعد، از روی خرافات و نادانی، آن را بـه عبادت گاه و قربان گاه تبدیل کرده اند؛ یـا اینکه، بر عکس، از عبادتگاهی بـه زباله دانی پیشرفت کرده، خیلی آشکار نیست، و بسته بـه گمان و بینش ما دارد.
اما، شاید نکته مـهم این باشد کـه کل این ماجرا ها، بعد از سلیمان و داودِ قصه های سامـی ها شروع مـی شود کـه مربوط بـه سه هزار سال پیش اند، و مـی توان منشا "گِهینُّم" را درون زبان پارسی کهن یـافت. چرا کـه بسیـاری از واژگان و آئین های زبان و فرهنگ آریـایی، درون دوران های بعدی، بـه زبان و فرهنگ ِ مردم منطقه های دیگر از جمله یونانی و عبری راه پیدا کرد.

واژه ی اوستایی گَئِثانَنی [gaeθā کـه در زبان ِ کهن ِ سانسکریت هم با کمـی دگرگونی ِ آوایی وجود دارد، درون بر گیرنده ی ریشـه ی واژگانی مانند "گیتی"، "کیـهان" و "جهان"، و به معنای "جهان های زیرین" هست که بـه باور آریـایی ها بـه هفت طبقه بودن دنیـای مردگان اشاره دارد کـه مکانی هست سرد — کـه خود انعکاس دهنده ی ذهنیت ایرانی ها ی باستان هست که با توجه بـه موقعیت جغرافیـایی زندگی خود، زمستان و سرما را سخت و عذاب آور مـی دانستند، بر خلاف قوم های سامـی و اسرائیلی کـه از گرمای سوزان رنج مـی بردند.

بهرحال، "جهنم"، کـه گهگاه بصورت "جهنم دره" درون زبان فارسی متداول است، دره ای درون اورشلیم هست که درون حال حاضر یکی از مراکز گردش گری آن شـهر محسوب مـی شود. حتی افرادی درون آن قربان گاه روزگاران قدیم، دراز مـی کشند که تا تصویری از نادانی ِ جنایتکارانـه ی پیشینیـان را بازسازی کنند.
عهایی از نقاط مختلف "جهنم" [Gehennom/:

: فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت

---

[فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Tue, 10 Jul 2018 12:17:00 +0000

---

به گزارش خبرنگار مـهر، فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت بهشت زهرا (س) نام بزرگ‌ترین گورستان درون استان تهران است. فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت فعالیت این گورستان رسماً درون سال ۱۳۴۹ خورشیدی آغاز شد و نخستین درگذشته بـه نام محمدتقی خیـال درون تاریخ 3 مرداد ماه 49 در قطعه ۱ ردیف ۱، شماره ۱ بـه خاک سپرده شد.

گورستان بزرگ پایتخت کـه 40 سال از عمرش مـی گذرد روزانـه 130 مـیت را درون خود جای مـی دهد. فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت درون این مـیان قبرکن ها، غسال ها، مداح ها، نیروهای خدماتی و حتی نگهبانان سرباز هم با هر یک فراخور مسئولیت خود با اموات سرو کار دارند ولی غسالها بیشتر از همـه سرو کارشان با مـیت ها هست و شاید نشستن پای خاطرات آنـها خالی از لطف نباشد. البته حتما بالای این گزارش و خاطرات نوشت +15 !

 

دهان پر از "کرم" پیرزن

یکی از غسال ها بـه نام مـی گوید: فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت مدت های زیـادی درون بخش غسالخانـه مسئول تحویل جنازه بودم. اینجا بعضی ها مسئول کشیک شب هستند که تا جنازه هایی را کـه شب توی منزل فوت مـی کنند و جوازشون توسط دکتر صادر شده و شبانـه بـه بهشت زهرا (س) حمل مـیشود را تحویل بگیرند.

یک شب یک خانم سالمندی را آوردند کـه تحویل گرفتیم، فردا صبح کـه مـی خواستیم به منظور شستشو بفرستیم خانم های غسال گفتند کـه از گوشـه دهان این بنده خدا کرم های ریز زنده درون حرکت بود، خیلی چندش‌آور بود، از روی کنجکاوی ماجرا را به منظور یکی از بستگانش کـه کمـی آرام تر بود و آدم با تجربه و دنیـا دیده ای بـه نظر مـی رسید، تعریف کردم و اون بنده خدا بعد از چند بار استغفار گفت: این خانم مرحومـه از بستگان ماست و یک ایراد بزرگ داشت کـه آدم بسیـار بد دهنی بود و دائم بـه این و آن حرف رکیـاسزا مـی گفت و هیچ از زخم زبان اون درون امان نبود و حتما دلیلش همـین مـی تواند باشد. از تعجب هاج و واج مانده بودم. آرام از پیرمرد عذرخواهی کردم و به داخل برگشتم.

مرده ای کـه بوی گلاب مـی داد

یک بار پیرمردی را آوردند کـه اصلا بـه مرده شبیـه نبود، چهره روشن و بسیـار تمـیز و معطری داشت. وقتی پتو را کنار زدم بوی گلاب مـی داد.

آنقدر تمـیز و معطر بود کـه من از مسئول غسالخانـه تقاضا کردم خودم شخصا این پیرمرد را بشورم و غسل بدهم، همـه بوی گلاب را موقع شستشو و وقتی کـه آب روی تن این پیرمرد مـی ریختم حس مـی د. وقتی کـه کار غسل و کفن تمام شد بی اختیـار درون نماز و تشییع این پیرمرد شرکت کردم، بیرون به منظور تشییع و خاکسپاری اش صحرای محشری بـه پا بود. از بین ناله های فرزندانش شنیدم کـه گویـا این پیرمرد هر روزش را با قرائت زیـارت عاشورا شروع مـی کرد. از بستگانش دقیق‌تر پرسیدم، گویی این پیرمرد بـه این موضوع شـهره بود، آدمـی کـه هر روزش با زیـارت عاشورا شروع مـی شد...

جنازه‌ای کـه سر و صدا مـی کرد

عبدالحسین رضایی یکی از نیروهای بهشت زهرا مـی گوید: سال ها راننده آمبولانس بودم. یک روز رفته بودم سطح شـهر کـه جنازه ای را بـه بهشت زهرا(س) منتقل کنم. خیلی به منظور تشییع معطلم د و ما را این طرف و آن طرف بردند. چندین بار جنازه را از توی ماشین درآوردند و تشییع د و دوباره گذاشتن توی ماشین. نزدیک ظهر بود کـه رضایت دادند جنازه را به بهشت زهرا(س) منتقل کنیم.

در مسیر اتوبان صالح آباد داشتم رانندگی مـی کردم. حواسم بـه جلو بود کـه یکباره شنیدم از کابین عقب با مشت محکم مـی کوبند بـه شیشـه پشت سرم. خودم نفهمـیدم چطور و با ترس و عدم تعادل توقف کردم. وقتی ماشین ایستاد شنیدم یکی فریـاد مـی زنـه باز کن! باز کن! اول تصمـیم گرفتم فرار کنم ولی بعد از چند ثانیـه خودم را جمع و جور کردم و دستگیره را برداشتم و با وحشت آرام آرام رفتم بـه سمت کابین عقب و با فاصله و ترس زیـاد درب عقب ماشین را باز کردم.

دیدم جنازه سر جای خودش آرام و راحت خوابیده. یکباره جوانی لاغر اندام کـه از ترس رنگش پریده بود چالاک پرید پائین! پابه فرار گذاشت. بـه سمت بیـابان فقط مـی دوید، انگار درون مسابقه دو سرعت شرکت کرده بود. کمـی کـه رفت ایستاد! برگشت بـه پشت سرش نگاه کرد. با اینکه خیلی دور شده بود، آهسته و با شرمندگی برگشت. درون حالی کـه به شدت عصبانی بودم ولی خنده ام هم گرفته بود. گفتم: آخه تو این عقب چیکار مـی کردی؟ نگفتی من سکته مـی کنم؟ مگه نمـی دونی سوار شدن عقب ماشین حمل جنازه ممنوعه؟ مـی خوای منو از نون خوردن بندازی؟ خلاصه اینکه گویـا این جوان توی یکی از آن دفعه ها کـه جنازه را به منظور تشییع پیـاده کرده بودن یواشکی پریده بود بالا و من متوجه نشده بودم. به منظور اینکه تنبیـه بشـه گفت: حالا که تا بهشت زهرا(س) پیـاده بیـا که تا حالت جا بیـاد...!

مرده توی خواب روی سنگ غسالخانـه

مریم آثاری نسب درون بیـان خاطراتش مـی گوید: ساعت کاری تموم شد، مثل همـیشـه آماده رفتن بـه منزل شدیم و باز مثل روزهای دیگر توی راه بازگشت بـه جسدهایی کـه در آن روز دیده بودم فکر مـی کردم. اون شب چون خیلی خسته بودم زود بـه خواب رفتم و خواب عجیبی دیدم. خانمـی را کـه برای شستشو بـه غسالخانـه آورده بودند، زنده بود و دست و پایش را با زنجیر بسته بودند و روی سنگ گذاشتنش و شروع بـه شستن د، فقط انگار جای سیلی و ضربه روی صورتش بود، درون خواب خیلی منقلب شدم.

گریـه کردم و برایم خیلی عجیب بود. صبح درون حالی کـه درگیر تعبیر این خواب درون ذهنم بودم بـه بهشت زهرا(س) آمدم و برای کار روزانـه آماده شدم. درون ابتدا قبل از شروع کار به منظور همکارانم ماجرای خوابم را تعریف کردم. حتی اینکه آن خانم چه لباسی پوشیده بود و یـا روی کدام سنگ او را مـی شستند.

آن روز که تا غروب جنازه ها را شستیم و همـه چیز عادی بود. زمان استراحت شد و رفتیم به منظور آماده شدن و رفتن. درون حال پوشیدن لباسهامون بودیم کـه عده ای از همکارانم رو صدا زدن کـه جنازه ای به منظور شستن آورده اند. چند لحظه ای از رفتن آنـها نگذاشته بود کـه دیدم با تعجب و سراسیمـه آمدند کـه آثاری، آثاری بیـا همون رو کـه مـی گفتی آوردند! خشکم زد. با صدای لرزان گفتم: چه مـی گویید؟ چی شده؟ من، من گفتم؟ آهسته آهسته با ترس عجیب رفتم داخل غسالخانـه! باور ی نبود، نـه تنـها من بلکه آن روز 14 یـا 15 نفر بودیم. همـه این صحنـه را دیدند. روی پاهام نمـی توانستم بایستم. خانمـی سیلی خورده! چه مـی بینم! چند لحظه بعد بـه خودم آمدم. رفتم از اقوامش ماجرا رو بپرسم، یکی از بستگانش گفت: چند سال پیش بر اثر فشارهای روحی زیـاد این بنده خدا مجنون مـیشـه و در حالت شدید روحی قرار مـی گیرد.. آن را با زنجیر بـه تخت تیمارستان مـی بستند. این اواخر هم حال بدی داشت، که تا اینکه خودش رو بام تیمارستان بـه پایین مـی اندازد و فوت مـی کند...

ماجرای خیلی عجیب بود. ارتباط این بنده خدا با خواب من! گیج بودم. خودم آن را شستم و بدنش رو با برگهای قرآن پوشاندم و به نوعی تطهیرش کردم و خدا رو قسم دادم بـه قرآنش، کـه ببخشدش و بیـامرزدش.

وقتی کـه شـهدا م را شفا دادند

یـادآوری این موضوع هم من را آزار مـیدهد. سال 87 بود. 18 سال داشت و با سرطان دست و پنجه نرم مـی‌کرد. م رو مـیگویم. خدای من! چه لحظات سنگینی بود. نمـی توانستم این غصه بزرگ رو تحمل کنم. عزیزترین هدیـه خداوند بـه من و همسرم‌، جلوی دیدگانمان داشت آب مـی‌شد. حتی تصورش غمگین کننده است. تمام راه‌ها را رفته بودیم. درون نـهایت نظر پزشک‌ها این بود کـه برای مداوا حتما به خارج از کشور اعزام بشود. کشور آلمان رو باز بـه توصیـه پزشک انتخاب کردیم و رایزنی‌های اولیـه هم انجام شد.

 این روزها تقریباً همـه همکارانم درون سازمان بهشت زهرا(س) بـه خصوص آنـهایی کـه با من تو یک اتاق و یک ساختمان کار مـی‌د مشکل من و خانوادم رو مـی‌دانستند، هرکسی بـه هر نحوی کـه مـی‌شد همدردی و همراهی مـی کرد و سعی داشت بـه من روحیـه بدهد. یک روز خیلی اتفاقی آقای صادقی‌فر مسئول بخش اجرایی سازمان را دیدم. آن روز اتفاقاً از روزهای قبل خیلی حالم بدتر بود. صادقی فر حالت اضطراب و نگرانی رو درون من دید کمـی من را آرام کرد و روحیـه داد. با آقای صادقی فر خداحافظی کردم و گفتم: من را دعا کنید. رفتم بـه اتاق کارم و روی صندلی پشت مـیزم نشستم. ساعت انگار گذر زمان رو فقط بـه من نشان مـی داد! تلفن زنگ زد، دو ساعتی از آمدنم بـه اتاق مـی‌گذشت و من متوجه نبودم بی اختیـار گوشی رو بر داشتم. آقای صادقی فر بود. گفت: بعد از اینکه شما رو آشفته حال دیدم خیلی فکر کردم. یک پیشنـهاد دارم. بیـا همـین الان بر و قطعه 24 سر مزا ر شـهید "جهان آرا" و از خداوند بـه واسطه ایشان حاجتت رو بخواه، تقاضا کن کـه واسطه بشود و شفای ت رو از خداوند بگیرد. من فقط گوش مـی‌کردم باورش سخته ولی گوشی رو گذاشتم و بلند شدم. این بار انگار مـی‌دانستم چه مـی‌کنم و چه مـی‌خواهم. خانم سیـادتی یکی از همکارام رو همراه کردم  و رفتیم قطعه 24 گلزار مقدس شـهدا و قبر شـهید محمد جهان آ را.

وای کـه بر من چه گذشت، آن‌لحظات و دقیقه‌ها. آنچه درون دل داشتم خالی کردم و گفتم و گفتم! بی حال و بی اختیـار برخاستیم و برگشتیم‌! نمـی‌دانم چند ساعت با جهان آرا صحبت کردم و چه مـی‌خواستم فقط یـادم هست کـه دیگر نمـی‌توانستم بای صحبت کنم و چیزی بگویم. غروب شد و من بـه خانـه رفتم. فقط چند روز گذشته بود کـه خدا م رو شفا داد. خدایـا شکرت، نمـی‌خواهم درون پایـان چیزی بگویم،  کسی کـه این خاطره رو مـی‌خواند خودش قضاوت مـی‌کند. خدایـا شکرت!

------------------

گزارش از سید هادیـایی زاده

---

[فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Tue, 17 Jul 2018 08:27:00 +0000

---

. فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت . فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت ، فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت

---

[فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Fri, 06 Jul 2018 11:25:00 +0000

---

پیـامک های تبریک بـه مناسبت فرا رسیدن سالروز ولادت امام رضا (ع) 16 شـهریور 1393

زیباترین اس ام اس و جملات تبریک ویژه مـیلاد حضرت ثامن الحجج علیـه السلام

حق، فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت معرفت بـه هر نگاهم داده / درون حلقه ی عشق خویش راهم داده
اینـها همـه علتش فقط یک چیز هست / ایرانی ام و رضا پناهم داده . فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت . فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت .
مـیلاد مسعود ولی نعمت ما، آقا امام رضا مبارک

پلک خورشید بـه فرمان تو بر مـی خیزد / صبح ، از سمت خراسان تو بر مـی خیزد
نور ، هر صبح مـی افتد بـه در خانـه ی تو / بعد از گوشـه ی چشمان تو برمـی خیزد . . .

تو را با نام آهو مـی شناسند / رضای حضرت هو مـی شناسند
تمام رعیت ملک عظیمت / بـه نام شاه خوشرو مـی شناسند . . .
ولادت امام رضا(ع) بر شما مبارک

عزیزا خدایت اگر داد تمکین
برو طوس پابوس شاه سلاطین
بگو با تضرّع بـه آهنگ شیرین
سلام على آل طه و یـاسین
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

جان پیش تو خواهش نشستن دارد
دل درون حرمت شوق شکستن دارد
چون پنجره آفتاب بر پنجره است
هر روز دخیل اشک بستن دارد
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

سلطانی و ما رعیت ملک تو رضاییم / همواره درون این سلطنتت جمله گداییم
کی تحفه ی شاهانـه بـه پابوس تو گیریم / ما منتظر تذکره ی کرب و بلاییم . . .

مـهر تو ز لوح دل سپردن نتوان
حاجت بربه جز تو بردن نتوان
از هجر تو مرگ بهر من آسان‌تر
دل بر دیگری سپردن نتوان
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

در کوی رضا سرود جان مـی‌شنوم
آواز پر فرشتگان مـی‌شنوم
بنشسته بـه هر کرانـه پاکان بـه دعا
لبیک خدا از آن مـیان مـی‌شنوم
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

ای آستان قدس تو تنـها پناه من
ای چلچراغ چشم تو، خورشید راه من
ای مظهر عنایت حق هشتمـین امام
ای خاک پاک مرقد تو بوسه گاه من
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

در کوی تو نغمـه خدا مـی‌شنوم
بوی شـهدای کربلا مـی‌شنوم
از پردگیـان عرش گرد حرمت
آوای خوش رضا رضا مـی‌شنوم
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

مگذار مرا دراین هیـاهو، آقا / تنـها و غریب و سربه زانو آقا
ای کاش ضمانت دلم را ی / تکرار قشنگ بچه آهو آقا
عیدتون مبارک

مـیلاد امام رضا(ع)
ز رحمت بـه موسى بن جعفر خدا / گران هدیـه اى را عطا مى کند
به نجمـه عطا کرده حق آیتى / کـه حق را ز باطل جدا مى کند
قدم زد على بن موسى بـه عالم / کـه عالم بر او اقتدا مى کند . . .

آمد بهار و صحنـه گلزار دیدنیست
گل جوش سبزه از درون ودیوار دیدنیست
چون عمر گل چو شادی امروز ما کم است
فرصت مده زدست کـه بسیـار دیدنیست
مـیلاد امام رضا(ع) خجسته باد

ولادت با سعادت هشتمـین اختر تابناک امامت و ولایت
حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا را
بر عموم مسلمـین گرامـی تبریک عرض مـیکنم . . .

جان فدای حرمت یـار خراسانی من
چاره درد و غم و رنج و پریشانی من
مـی‌رسد نغمـه‌ات از سبزترین پنجره‌ها
ای تو آرام دل خسته و طوفانی من
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

بامدادان کز افق بر مـی‌کشد سر آفتاب
مـی‌شود از مـهر رخسارت منور آفتاب
مـهر من که تا از تو گیرد رونقی هر بامداد
مـی‌نـهد بر درگهت چون ذره‌ای سر آفتاب
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

دل را بـه اسیری غمت آوردم
خاکی هست که بهر قدمت آوردم
امروز من این کبوتر وحشی را
ای دوست به منظور حرمت آوردم
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

ذکر هست تکلم کبوترهایت
قربان تبسم کبوترهایت
ای کاش جوی نوک زده مـی‌بودم من
در کاسه گندم کبوترهایت
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

برسر ایوان طلا نوشته با خط خدا
جدا ز نار و دوزخ هست هرکه بر این درون آمده
مست خوش بوی توام مولانا ابالحسن
خاک درون کوی توام مولانا ابالحسن
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

شب هست و منادى ندا مى کند
مریدان حق را صدا مى کند
که امشب درون رحمت خویش را
خدا بر رخ خلق وا مى کند
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

خاک کف زائر تو سرمـه ی چشم حوریـان
ای شـه بی قرینـه و ملجا جمله بیـان
کبوتر بام تو ام مولانا ابالحسن
تشنـه ی یک جام توام مولانا ابالحسن
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

یک جلوه از نگاه تو اى شمس مشرقین
هر صبح و شام طعنـه بـه شمس و قمر زند
اى گل بـه روى ماه تو یـا ثامن الحجج
ماییم درون پناه تو یـا ثامن الحجج
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

بهر زیـارتت رضا فرشته پرگشوده است
نگاه دلربای تو از همـه دل ربوده است
چه گویم از خصال تو لسان شیعه قاصر است
وصف خصال تو رضا حضرت حق نموده است
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

امام مشرق و مغرب ملاذ آل پیمبر
وفور علم و علو مکان اوست بـه حدى‏
که شرح آن نتوان نمود کلک سخنور
قلم اگر همگى وصف ذات او بنویسد
حدیث او نشود درون هزار سال مکرر
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

بوسه زدن بـه قبر تو بـه نیت تبرک است
چون کـه زده بوسه بـه آن مـهدی صاحب الزمان
منبر صحن گوهر و ضریح با صفای تو
دل از همـه ربوده است، شبیـه قم و جمکران
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

عطر خوش نسیم تو شبیـه عطر کربلاست
مست شمـیم کوی تو جامعه پیمبران
در بارگاه تو زهیبت و جلال تو
دست بـه مـی نـهند فرشتگان آسمان
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

اى شـه طوس کـه سرچشمـه الطاف خدایى / جان ما باد فدایت کـه ولی ‎نعمت مایى
مـیوه باغ رسالت، شـه اقلیم ولایت / بحر مواج علوم و کرم و لطف و رضایى . . .

لحظه‌های شادی دلهای ما آغاز شد / باز ذکرِ حمد حقِ با ‌ها دمساز شد
امشب از یومن قدومت یـا علی موسی الرضا / غنچه‌‌ای از گلشن آل محمد باز شد . . .

ساقى کـه خود تجلى مستانـه مى‏کند / ما را خمار وارد مـیخانـه مى‏کند
بنیـانگذار شیوه لیلائیـان رضاست / کز دل جنون بسازد و دیوانـه مى ‏کند . . .

ما دولت تسلیم و رضا مـی طلبیم / راهی سوی اقلیم بقا مـی طلبیم
اندر دو جهان ، عزت و اقبال و نجات / از فیض ولایت رضا مـی طلبیم . . .

دل داده ام زدست کـه دلداده ام کنی
افتاده ام بـه پات کـه افتاده ام کنی
سالک کـه بی تو راه بـه جایی نمـی برد
باید خودت مسافر این جاده ام کنی
ولادت امام رضا (ع) خجسته باد

هشتمـین حجت خدا اینجاست
قبله هفتمـین رضا اینجاست
هر چه خواهى بخواه از این درگاه
منبع رحمت خدا اینجاست
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

اگر اژدها کرد موسى عصا را
رضا این عمل بى عصا مى کند
کند زنده درون پرده تصویر شیران
ببین پور موسى چه ها مى کند
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

در قطره جود و کرمت بحر چه باشد
در تابش وجهِ قمرت بدر چه باشد
در جلوه نور نظرت فجر چه باشد
در شمّه بخشش ز کَفَت اَبر چه باشد
مـیلاد امام رضا علیـه السلام مبارک باد

بر روی رضا شمس امامت صلوات
بر شافع ما روز قیـامت صلوات
در شام ولادتش کـه شادند همـه
بفرست بر این روح کرامت صلوات صلوات
مـیلاد امام رضا مبارک باد

آن ماه کـه مـهر از نگاهش ریزد / گلبوسه ملک بـه خاک راهش ریزد
درجشن ولادت رضا هر کـه نشست / ازبارش مرحمت گناهش ریزد
امشب کـه شب خجسته مـیلاد هست / تسبیح فرشتگان مبارک باد است
شاد هست دل آل محمد اما / بیش از همـه دلها دل زهرا شاد است

به گوش دل ندا آمد، کـه یـار دلربا آمد / بـه درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا (ع) آمد
خدا داد آنچه را وعده،‌ بشد درون ماه ذیقعده / کـه آمد بهترین بنده، رضا آمد؟ رضا آمد

ای مـهربان تر از همـه ای صاحب کرم / از عالمـی بریده ام و سخت مضطرم
غرق گناه آمده ام از درت مران / یکبار هم کـه شده مرا نوکرت بدان
دست مرا بگیر  و دلم را جلا بده / درون ملک طوس بـه من عطش کربلا بده

حق، معرفت بـه هر نگاهم داده / درون حلقه ی عشق خویش راهم داده
اینـها همـه علتش فقط یک چیز هست / ایرانی ام و رضا پناهم داده
مـیلاد مسعود ولی نعمت ما، آقا امام رضا مبارک

امام رضا (علیـه ‎السلام):
هر اندوه و مشکلى را از مومنى برطرف نماید

خداوند درون روز قیـامت انـدوه را از قلبش برطرف سازد.

السلام ای حضرت سلطان عشق / یـا علی موسی الرضا ای جان عشق
السلام ای بهر عاشق سرنوشت / السلام ای تربتت باغ بهشت
مـیلاد هشتمـین امام، هفتمـین قبله و دهمـین کشتی نجات آقا امام رضا (ع) بر شما مبارکباد.

به سقاخانـه ات زیباست كاسه های نور / درون این پیمانـه آن پیمانـه، پیمان تو مـیچرخد
بیـابان درون بیـابان گرگ شد، هر كوه صیـادی / چقدر آهوی زخمـی درون شبستان تو مـی¬چرخد
ولادت امام رضا (ع) مبارک باد

امشب کـه شب خجسته مـیلاد هست / درون برج ولا شمس هدی مـی آید
مـیلاد با سعادت هشتمـین شمس ولایت امام رضا (ع) مبارک

یـا رضا سر بدهم یـا بنـهم چهره بـه خاک / آنچه حکم از تو بر آید دل من نیز رضاست
ای کـه سوزد بـه محیط حرمت شمع دو چشم / وی کـه پروانـه اشکم بـه حریم تو رهاست
نکشم منّت خورشید کـه از پرتو عشق / مثل ایوان حریمت دلم آیینـه سراست

بر روی رضـا شمـس امامت صلـوات / بر شافع ما روز قیـامـت صـلوات
در شـام ولادتـش کـه شادنـد همـه / بفرست بر این روح کرامت صلوات

زائری بارانی ام آقا بدادم مـیرسی؟ / بی پناهم، خسته ام،تنـهابدادم مـیرسی؟
گر چه آهونیستم اماپراز دلتنگی ام / ضامن چشمان آهوهابه دادم مـیرسی؟
ازکبوترهاکه مـیپرسم نشانم مـیدهند / گنبدو گلدسته هایت رابه دادم مـیرسی؟
من دخیل التماس رابه چشمت بسته ام / هشتمـین دردانـه زهرابه دادم مـیرسی؟

تو را با نام آهو مـی شناسند / رضای حضرت هو مـی شناسند
تمام رعیت ملک عظیمت / بـه نام شاه خوشرو مـی شناسند
ولادت امام رضا (ع) مبارک

هزاران زائر درد آشنا من هم یکی
زین همـه مسکین سر که تا پا گدا،من هم یکی
هرطرف بسته دلی قفل ضریح مـهرتو
مـهر شد با خون دل؟ این قفل ها؟ من هم یکی

: فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت

---

[فیلم خارجی هدیه ای ازبهشت]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Sat, 07 Jul 2018 05:40:00 +0000

---