شمشیرپروانـه (butterfly-swords ) تقریبا اندازه ساعد هست و دلیل آن هم این هست که بـه راحتی درون آستینو یـا چکمـه های بلند پنـهان شود ، چهارمحال و بختیاری قهرمان مسابقات ووشو سبک هوپ گار شد معمولا شمشیر پروانـه بـه صورت جفت هست و درچین باستان جدا از داخل آستین و چکمـه آن رادر دو طرف زین اسب نیز پنـهان مـید و در حقیقت این سلاح درون جایی درون هنگام مبارزه ظاهر مـی شده هست کهفرد مـهاجم انتظار آن را ندارد
شمشیر پروانـه یک رکاب به منظور حفاظت از انگشتان دست درون مقابل ضربات و سلاح ها دارد.رکابیـا گارد محافظ کـه با دسته شمشیر یک حلقه غیر مدور مـی سازد باعث مـیشود تاحرکاتی کـه در آن با چرخاندن شمشیر همراه هست آسانتر انجام شود و این کاربردبیشتر درون نمایشات و کاتاهای شمشیر مورد استفاده است
ساختار کلی شمشیرآن بـه گونـه ای هست که مـیتواند بـه کاربرد مـهم آن اشاره کرد کـه همانند سلاحسای مـی تواند درون هنگام فرود ضربه درون راستای ساعد شخص حامل شمشیر قرار بگیردو او را از ضربه های ناگهانی شمشیر رهایی بخشد کـه این مکانیزم هماننداستفاده از یک سپر به منظور پخش نیروی ضربه و از بین بردن قدرت تخریب وآسیب آن است.دقت کنید کـه شمشیر پروانـه با چاقو پروانـه تفاوت دارد.این سلاح اولین بار درون کشور چین ساخته شده و مورد استفاده درون ورزشـهای رزمـی قرار گرفته.شمشیر پروانـه درون ورزشـهای رزمـی چینی مورد استفاده هست از جمله : چهارمحال و بختیاری قهرمان مسابقات ووشو سبک هوپ گار شد وینگ چون ، هونگ کار و ....در رشته وینگ چون این سلاح بـه عنوان پایـه و اساس سلاحهای این رشته محسوب مـی شود
نَن گوئنبه معنی) چوب جنوبی( نوعی سلاح سرد درهنرهای رزمـی چینی است کـه در تعدادی ازفرمهاو تمرینهای ووشوی امروزین از آن استفاده مـیشود. چهارمحال و بختیاری قهرمان مسابقات ووشو سبک هوپ گار شد تکنیکهای اجرایی با ننگوئن و فرمهای آن بر مبنای تکنیکهای سبکهای جنوبی هنرهای رزمـی چینی طراحی شدهاست
این سلاحژاپنیبیش از1500 سالقدمت دارد و نام آن حتی درون کتاب کوجیکی نیز ذکر شده است. چهارمحال و بختیاری قهرمان مسابقات ووشو سبک هوپ گار شد ناگیناتا از یکدسته چوبی و یک تیغه خمـیده فلزی تشکیل شده هست و شباهت زیـادی بـه گوان دائو) سلاح چینی ) و گلیو(سلاح اروپایی ) دارد. اولین سند مکتوبی کـه بیـانگرکارایی خوب ناگیناتا درون مـیدان جنگ هست در سال1086 به رشته تحریر درآمده هست و درآن ناگیناتا بـه عنوان سلاح ایده آل قهرمانان و جنگجویـان بزرگ معرفی شده است.
طی نبردگمپای 1180) الی1185 ) کـه طی آن دو خاندان تایرا و مـیناموتو با یکدیگر درون جدال بودند ، ناگیناتاخوش درخشید و مشخص شد کـه این سلاح بر علیـه سواره نظام حربه مرگباری است.
در دوران ادو این سلاح درون مـیادین جنگ کمتر مورد استفاده قرار مـی گرفت ودر همـین زمان بود کـه ناگیناتا بـه عنوان یک سلاح مورد توجه بانوان قرار گرفت . بانوانی کـه شوهران آنـها سامورایی بودند نیـاز بـه سلاحی داشتند که تا بتواننددر زمان غیبت شوهرانشان ( بـه دلیل حضور درون مـیادین جنگ ) از خانـه و خانوادهخود دفاع کنند و ناگیناتا بهترین انتخاب ممکن بود. ناگیناتا سلاح بسیـارمناسبی است زیرا مـی توانند با صرف نیرویی مناسب با جنگ آوران مرددرگیر شده و ضمن حفظ فاصله ضربات کشنده ای را بـه حریف وارد آورند ، دستهاین سلاح همانند اهرم عمل کرده و به همـین علت نیروی بدنی زیـادی برایاستفاده از آن نیـاز نیست
شوریكن اوچی بـه فراگیری شوری كن اصلی ، درون زمان جنگهای داخلی ژاپن ، 1467-1591مربوط مـی شود . مـهارت درون پرتاب شورایكن درون مـیدان جنگ تكامل پیدا كرد و بههمـین جهت آن دوره ، دوره ی طلائی نینجا نامـیده شد .یك ضربه ی كاری و دقیقباعث پارگی شاهرگ و در نتیجه، مرگ خواهد شد .نینجاهادر مـیدان نبرد ، برعكس سامورایی ها ، از قانون خاصی پیروی نمـی كردند و بههمـین دلیل ، آزادانـه ، از هوش ، مـهارت خود استفاده مـی كردند . شوری كنجوتسو آغشته بـه زهر ، اسلحه ی مورد علاقه ی ایكوسا – سینوبوی بود كه درمدتی كمتر از یك ثانیـه – دشمن را از پا درون مـی آورد . یك نینجای سنتی،راههای گوناگونی به منظور بدست آوردن زهرهای مـهلك مـیدانست این منابع گیـاهانسمـی ، احشا پراز سم یك نوع ماهی ژاپنی ریشـه ی زهرآلود گیـاهان ، غدد زهرآگین مار ترشحات سمـی از پوست دوزیستان ، زهرابه ی عقرب و بند پایـان بودند . شوریكن لحظات قبل از هر عملیـاتی ، بـه سم آغشته مـی شد که تا از خطر مجروح شدن ومرگ نینجا بر اثر حمل این اسلحه جلوگیری شود . حتی یك خراش سطحی نیزه مـیتوانست این سم را وارد خون كند یك نینجا مـی توانست با خرد كردن برگها وریشـه ی گیـاهان گوناگون كه درون ژاپن مـی روییدند ، حریف خود را نیمـه بیـهوش یـاخواب كنند . البته امروز نینجاها احتیـاج بـه ساختن سم سنتی ندارند چرا كه مـیتوان بـه راحتی با علوم شیمـی ویژه ینین جوتسوسم دلخواه را ساخت . جاسازی شوریكن جوتسو كیفهای مخصوصی وجود دارد كه حملتعدادی از شوریكن را ساده كرده است. همچنین بر شمشیر پشت محافظ دسته دو عددشوریكن نصب مـی شود . بر روی غلاف بوشورایكن جاسازی مـی شود . همچنین درداخلنینجا (لباس) جیبهایی تهیـه شده هست كه درون آنـها نیز مـی توان شورایكنرا پنـهان كرد . انواع شورایكن را مـی توان بر روینینجا پنـهان كرد یـازیر درون ، بغل كفش نینجا ، پشت دستها ، پشت پاها ، پشت كمر ، پشت كمر بند ،پشت سر ، روش های پنـهان كردن انواع شورایكن مـی باشد . شورایكن های سنتی كهدر 500 سال پیش از آنان استفاده مـی شود هم اكنون درون موزه ی دائم بوجینكانتوكاكورونینجا ژاپن نگهداری مـی شود . نامـهای گوناگونی به منظور نحوه ی پرتاباین اسلحه درون ژاپن ، بـه كار مـی شود : شورایكن – وازا: فن های شورایكنشوری كن – ناگه : پرتاب واقعی شوری كن – جوتسو : مـهارت و استادی درون شورایكنشوری كن – اوچی : ضربه یـا پرتاب شوری كن دو نوع شورایكن اصی وجود دارد : البته از نظر ظاهر صدها نوع هستند ولی بـه طور كلی بـه دو نوع تقسیم مـی شوند . شاكن كه لبه های متعددی دارد . بو شورایكن كه كشیده و به شكل چاقو هست ،بو شوری كن اشكال مختلفی دارد : هاری – گاتا سوزنی شكل است؛ تانتوگاتا كهشكل خنجر تیز هست یـاری – توهوگاتا مانند نیزه هست ریو – تانكن – گاتا دولبه هست ؛ و امـیی- گاتا بـه شكل چلجله « شاكن نیز بـه شكلهای گوناگون وجودارد سانكو گاتا یـا سه پره “ شی هو “ كه نوكهای آن از چهار جهت منشعب مـیشوند «جوجی» بـه شكل صلیب “ گوهو “ از شش جهت “ هاپو” از هشت جهت جوپو از دهجهت منشعب مـی شوند مانند چی شبیـه چلیپا یـا صلیب شكسته “ ناگارا مانجی “بهشكل منحنی یـا خمـیده كاكومانجی مانند زاویـه 90 درجه یـا قائم روپوشوری كننوكهای آن بر روی یك حلقه یـا پیچ نصب شده ؛ « كومـی آواسه » بـه شكل دو شوریكن بـه هم وصل شده هست . گاهی از شوری كن به منظور تیز كردن یـا خم كردن بوكن یـاشمشیرهای چوبی نیز استفاده مـی شود . شوری كن با لبه های متعدد، به منظور زخمـیكردن ، بـه كار مـی شود. یك نوع شورایكن چوبی نیز وجود داشت كه به منظور جلوگیری از صعود دشمن ا زدیوار هنگام شب استفاده مـی شد. تكنیكهای رهاییشورایكن احتیـاج بـه تفكر تمركز ودقت دارد . به منظور بدست آوردن تمركز و دقتباید خود را بهتر شناخت . محیط اطراف را با دقت بررسی كرد هدف را مشخص كردهبرای بدست آوردن آن جنگید و تلاش كرد .
سلاحهای مدر ن امروزی نینجاهمراه با سلاحهای سنتی به منظور آموزش هنرجویـان نین جوتسو درون فراگیری پرتابشورایكن بـه دقت جدول زیر را حفظ كنید
پرتاب درون شب
1-1 موقعیت صدا را تشخیص دهید
2-1 اندازه و حجم هدف را مجسم كنید
3-1 سعی كنید با گوشـهایتان ببینید .
4-1 سعی كنید به منظور دیدن هدف تمامـی دقت و انرژی خود را مصرف كنید .
5-1 آرام نفس بكشید
6-1 اگر درون حال تمرین هستید شورایكن را علامت گزاری كنید.كه درون شب مسیر حركت آن را بتوانید تشخیص دهید.
7-1 در فضای باز تمرین كنید .
8-1 سعی كنید خود صدا تولید نكنید
9-1 سسنگذارید درون تمرین شب كسی یـا اشخاصی درون كنار شما یـااطراف منطقه تمرین شما باشد
پرتاب درون روز
1-2 در ابتدا هنگامپرتاب شورایكن سعی كنید با یك نوع شوراكن تمرین كنید كه بـه آن عادت كرده اید
2-2 در هنگام تمرین لباس مناسب بپوشید
3-2 قبل از هر پرتابی خود را گرم كنید .
4-2 در پرتاب ستاره دقت كنید تمرینات سرعتی و قدرتی رابا هم تجربه كنید .
5-2 تكنیكهای داده شده را بدون هیچ عجله ای تمرین كنید که تا هنگام بدست آوردن مـهارت فاصله ها را كم و زیـاد نكنید .
6-2 پس از بـه دست آوردن درون سلاح سعی كنید انواع شورایكن را نیز تجربه كنید و به مـهارت خود بیـافزاید .
7-2 در نگهداری سلاح خود كوشا باشید .
روشـهایگوناگون پرتاب شوری كن نینجا نینجاهای قدیم درون 400 سال پیش راههایگوناگونی به منظور پرتاب شوری كن ، ابداع كردند كه شامل: اوموته-اوچی (ضربه یمنظم و با قاعده ) یـا اورا-اوچی ( ضربه ی مخالف ) اوشیرو-اوچی (ضربه یمعكوس از پهلو )داماشی اوچی (پرتاب جعلی ) نـه-اوچی (دراز كش پرتاب كردن )تااورا-اوچی (پرتاب بـه صورت غلت زدن ) كای تن-اوچی (پرتاب پیچشی ) رنزوكو-اوچی (پرتاب متوالی یـا پی درون پی ) نی مای-اوچی (پرتاب دو تایی ) سانمای-اوچی (پرتاب سه تایی ) این روشـها، درون حالتهای مختلف نشسته یـا ایستاده،پ،دویدن،ضربه زدن ، مورد استفاده قرار مـی گیرد . امروزه پرتاب شوری كنتوسط دستگاههای مخصوصی نیز صورت مـی گیرد كه درون اختیـار عموم علاقمندان نیستاین ابزار بصورت اختصاصی ساخته شده هست و بیشتر مبتكران این نوع دستگاههاآن را بـه صورت سری و مخفی نگاه مـی دارند . حالتهای فلسفی گوناگون پرتابانواع سلاحهای پرتابی حالتهای تعریف شده از انواع پرتابها كه هر كدام معناخاص دارد بـه سلاح ستاره و سایر سلاحهای پرتابی هنرهای رزمـی نینجوتسو اقتدارمحكمـی داده هست یك نینجا واقعی حتما بتواند درحالتهای مختلف پرتاب شورایكنمعنا و مفهوم حالتها را درك كند و به كار ببند.
حالتآتش ،حالت آب ، حالت زمـین ،حالت چوب ، حالت فلز، حالت باد چی (خاكی) زمـین –هیزو (آب)، هی (آتش)،كازاه (باد) ، وكو(تهی بودن ) « حالتهای گوناگونپرتاب شورایكن جوتسوسنتی » حالت آویزن وصعوت-حالت وارونـه –حالت ساكن –حالتخزیدن - حالت دویدن – حالت حمله و دفاع – حالت از زیر آب –حالت از درون آتش – حالت درون زمان خوشحالی – شكل حالتهای گوناگون پرتاب سنتی به منظور تمرین فضایباز امن و مناسبی را انتخاب كنید ، زیرا این اسلحه ها بسیـار خطرناك هستند وممكن هست جان كسی بـه خطر و یـا از آنـها سوء استفاده شود . هر چند شورایكنكوچك سبك وزن هست اما بـه عنوان اسلحه ی مرگبار نینجا ماهر شناخته شده است . اگر بتوانید با نیروی بسیـار زیـاد و سرعت زیـاد بـه هدف جسمـی پرتاب كنیدبسیـار قدرت تخریب بالائی دارد. جهت دستیـابی بـه یك پرتاب عالی حتما به موردذیل توجه داشت : نوع گارد وحالت بدن ( ایستادن ، نشستن ، خوابیدن ، پ) آرامش درون تنفس درونی . نوع تفكر هدایت شده باشد . فاصله از هدف (مای) تغییرات لازم و جابجایی هدف د رحین تمرین نوع شورایكن (نوع جنس ، اندازه ،وزن ) مقدار شتاب و قدرت (كیمـه)در هنگام پرتاب تمرینات مرتب ومنظم –همراهبا تمركز روانی خالی از دلهره و اضطراب نداشتن غرور و اعتمادبه نفس كاذبدرهنگام موفقیت و به هدف زدن نگهداری از شورایكن جوتسو به منظور یك نینجا مـهم وحیـاتی هست . یك نینجا هر لحظه امكان دارد از سلاح خود استفاده كنند .بنابراین سعی كنید از سلاحهای خود بـه خوبی نگهداری كنید . نگذارید سلاحیكه ماهها و سالها به منظور یـادگیری آن مـهارست گشید و به راز و فنون آن آشنا شدهاید . فرسوده و زنگ زده شود خودتان را مجبور كنیدبمانند دست و پای خودتاناز آنـها نگهداری كنید . نگذارید بـه راحتی بـه دست نامحرمان و نابخردانبیـافتد . شورایكن نینجا حتما همـیشـه تیزو آماده پرتاب باشد . امـیدوارم شمانیز مانند یك نینجاواقعی درون سایـه تمرین و سخت كوشی موفقو پیروز باشید . ابتدا شروع تمرین پرتاب شورایكن به منظور مبتدیـان : مبتدی ها یـادگیری شورایكنرا با انداختن سكه یـا محافظ پلاستیكی شمشیر ، مـیتوانند فرا گیرند .بعد ازاینكه مراحل ابتدایی را گذراندید، مـی توانید از یك شوری كن واقعی استفادهكنید. سعی كنید بهترین نوع شوری كن را انتخاب كنید كه معمولا از فولاد ضدزنگ ساخته شده هست . بهترین نوع شوری كن معمولا نوك تیز و سخت مـی باشد . برای تمرین مـی توان از بادكنك بـه عنوان یك هدف متحرك استفاده كرد . صدایتركیدن بادكنك ،در هنگام اصابت شوری كن با آن باعث شادی و هیجان بیشتری مـیشود . یك هنر جشرفته حتما دارای انواع مختلفی از شوری كن ، با شكلها ووزنـهای متفاوت باشد . یك شوری كن با وزن سنگین داخل هدف بیشتر نفوذ مـی كندو درون نتیجه ، استفاده از شوری كن سبك و كوچكتر آسانتر خواهد بود . كیـهونها پو شوریكن جوتسو كاتا شوریكن احتیـاج بـه دقت فراوان دارد آن هم بـه دلیلرها شدن سلاح از دستتان مـی باشد از آن لحظه بـه بعد فشار و زاویـه هست كه شماقبلا انتخاب كرده اید اگر اشتباهی درون محاسبات انجام داده باشید هرگز بههدف نخواهید خورد و شما را ناامـید مـی سازد ، كاتا شوریكن که تا زمان رهائی ازبدن بسیـار ساده هست و با مقداری تمرین و استیل مناسب امكان پذیر هست و لیرها شدن شور یكن از اعضای مختلف بدن و به هدف رسیدن بسیـار نیـاز بـه ممارست وتمرین منظم و مفید دارد . تكنیكهای پرتاب و مكانـهای مناسب ضربه زدن : نینجاها به منظور یك پرتاب دقیق و كاربردی درون هر مكانی بخصوصی شیوه ی منحصر بهفردی را بـه كار مـی برند همـیشـه حتما سعی شود شیوه ی پرتاب ورها شدن شورایكندر مكان – لحظه مناسب- و قدرت كافی بكار روند . شیوه های پرتاب منحصر بهفرد نینجا سقف كوتاه و بلند – حالت پرتاب با پاها - حالت آسیـاب بادی – حالتبرق آسمان – حالت مـهتاب ، درون حالت درگیری نزدیك حالت عدد 10(جو)، حالت عدد 8 (هاچی)،حالت عدد 2 (نی) حالت مست – حالت با اسب دقت درون زدن بـه هدف بهچهار روش مختلف مـی باشد : همـیشـه یـا هدف ثابت هست ما حركت مـی كنیم و یـا هدفمتحرك هست ما ثابت هستیم این دو نوع تاكتیك را مـی خواهد. و یـا دو متحرك ویـا دو ثابت مـی باشد . درون هر صورت تاكتیك ویژه خود را حتما اخذ نمود
مقالاتی نیز به منظور تکذیب این موضوعموجود هست که عنوان مـیدارد نونچاکو بـه شکلی کـه به عنوان یک اسلحه بـه کارمـیرفته به منظور خرمنکوبی مفید نیست. کشاورز مجبور خواهد شد درون حالیکه رویزانوهای خود ایستاده یـا قوز کرده هست کار کند. استفادهکننده از این ابزارتمایل دارد که تا جهت جلوگیری از ضربه بـه خود بـه سمت عقب متمایل شود. احتمالاًاین موضوع درست هست ولی این یک تحلیل ساده از موقعیت موجود است.
کشاورزان درون سرتاسر دنیـا از یکابزار بـه نام خرمنکوب استفاده مـیکنند کـه شباهت بسیـاری بـه نونچاکو دارد. در ساخت این وسیله از دو قطعهی چوبی استفاده شده کـه یکی تقریبا یک متر ودیگری نیم متر طول دارد و یک طناب یـا زنجیری کوتاه بـه قطعات چوب متصل شدهاست. این طراحی بـه کاربر اجازه مـیدهد کـه مستقیم بایستد و قسمت مخصوصضربهزنی را از یک فاصلهی ایمن بگیرد و با قسمت دیگر درون ایمنی کامل بهمحصول ضربه بزند. موردی کـه مـیتواند درست باشد این هست که سلاح نونچاکوبرای خرمنکوبی مورد استفاده قرار نمـیگرفت بلکه از آن وسیله الهام گرفته وطراحی مجدد شده است.
درحالیکه بسیـاری از سلاحهای اُکیناوایی ممکن هست استفادههای چندگانـهایداشته باشند این امکان نیز وجود دارد کـه باتأثیر از ابزارهای کشاورزی یـاصیـادی بوجود آمده باشند. اما این اعتقاد کـه کوبودوی اُکیناوایی توسطکشاورزانی کـه ابزارهای کاری خود را بـه شکل سلاحهایی تغییر شکل داده باشندمبنای تاریخی ندارد. درون مورد نونچاکو با قاطعیت مـیتوان گفت کهابتداییترین شکل این سلاح بـه زمانی خیلی قبلتر از اینکه درون اُکیناوا مورداستفاده قرار بگیرد درون چین استفاده مـیشده. این نونچاکوی اولیـه کمـی بزرگتراز نونچاکوی امروزی بود و جهت نگهداری چوبها بـه یکدیگر بـه جای طناب یـازنجیر از موی اسب استفاده مـید.
نونچاکو از نظر شکل متشکل از دو چوباست کـه اندازهی تقریبی آنـها حدوداً سی سانتیمتر (از آرنج که تا انتهای دستمشت شده) است. شکلهای سنتی این سلاح از چوبهای سختی مانند بلوط و لوکوات (از درختان بومـی آسیـای دور) ساخته مـیشدند. این چوبها حتما مدتی نیز درگل فرو مـیرفتند که تا سختتر شوند و پس از خشک شدن آنـها را بـه روغن آغشته ودر نـهایت با طنابی کـه از موی اسب ساخته شده بود آنـها را بـه یکدیگر متصلمـید. این فرآیند بـه استحکام و پایداری نونچاکو بسیـار کمک مـیکرد و آنرا بـه سلاح کشندهای تبدیل مـیکرد. نونچاکوهای امروزی را مـیتوان از هرمادهی مناسبی مانند چوب، پلاستیک و یـا فایبرگلاس ساخت. موی اسب نیز جایخود را بـه طناب کتان و یـا نایلونی یـا زنجیری فلزی داده است.
نام این اسلحه نیز مسئله ساز شده است. همانطور کـه گفته شد نمونـه اصلی آن کـه چینی است،(شوآنگجی - Shuang Jie - به معنیدو تکه چوب) نام داشت. درون همان ایـام نام آن بههوگون - Hogun - (چوب دو تکه) برگردانده شد و با ورود بـه فــرهنـگ جزیره اُکــیناوانــام سـلاح درون دنیـای هنرهای رزمـی بهنون چا کو- Nun Cha Ku ヌンチャク - تغییر یـافت. درون زبان ژاپنی این کلمـه وجودندارد وبهمـین دلیل به منظور نوشتن نام آن از نگارش کاتاکانا (نوعی نگارش درون زبانژاپنیکه جهت نوشتن کلمات خارجی کاربرد دارد) استفاده مـیکنند و اینطور کهپیدا هست نام آن را از زبانهای دیگر قرض گرفتهاند.
در تمرینات کوبودو، نونچاکو یک سلاح مشکل تلقی مـیشود. این سلاح فاقد مزایـای طولیبو B0 یـااِکو Eku، سختی فلزیسای Sai یـا تیزی تیغههایکاما Kama است. هنگام استفاده از آن رفتار این سلاح غیر قابل پیشبینی استزیرا اشیـایی را کـه به آنـها ضربه مـیزند بـه نقطهای پرت مـیکند و در صورتاصابت بـه شخص باعث مـیشود کـه خود نیز بـه عقب یعنی بـه سمت کاربر برگردد وباعث آسیب وی شود (این آسیب را مـیتوان با گرفتن سلاح از انتهای آن بـه جایقسمتهای مرکزی بـه حداقل ممکن رساند). مقداری از شـهرت امروزی این سلاح رامـیتوان مدیون فیلمهای سینمایی بروسلی درون دههی هفتاد مـیلادی دانست.
اما مطالب گفته شدهبه این معنینیست کـه نونچاکو حتی اگر بـه درستی مورد استفاده قرار گیرد یک سلاح عملینیست. درون استفادهی عملی از این سلاح توسط یک فرد مجرب، بیشتر تکنیکهاکوتاه و کنترل شده هستند و استفاده از آن بصورت محافظهکارانـه است. تکنیکهای ضربهای با این سلاح علیرغم غیرقابل پیشبینی بودن مزیت این رانیز دارند کـه از زوایـای مختلف بـه سمت حریف روان بشوند. از کاربردهای دیگراین سلاح استفاده درون جهت قفل بازو یـا گلوی حریف مـیباشد. تکنیکهایچرخاندن و تلنگر زدن (ضربهی سبک) کـه در فیلمهای سینمایی رزمـی مشاهدهمـیشود صرفاً به منظور نمایش انجام مـیشود. هیچ فرد عاقلی این سلاح را بینپاهای خود یـا درون پشت گردن خود حرکت نمـیدهد درون حالیکه حریف تلاش مـیکند تااو را بکشد. اما برخی نیز این حرکات نمایشی را تأیید مـیکنند و تأکید دارندکه آنـها تاکتیکی به منظور پرت حواس حریفان بـه حساب مـیآیند!
از دید بسیـاری از اساتید، نونچاکویک اسباببازی درون هنر کوبودوی جزیره اُکیناوا محسوب مـیشود. هیچ کاتای سنتینتوانسته هست تا امروزه به منظور آن باقی بماند و بیشتر روشهای عملی آن بصورتشفاهی منتقل شده و کاملاً مشخص هست که استفاده از این سلاح هرگز بـه سطحپیچیدگی سلاحهای مانندبویـاساینمـیباشد
گیوتین پرندهنوعیگیوتینقابل حمل و یک سلاح افسانـهای مربوط بهخاندان چینگاز سلسله پادشاهانیـانگژنگکشور چیناست. قسمتهای مختلف این وسیله شامل یک کلاه کـه در قسمت زیرین آن تعدادیتیغ تعبیـه شده و یک زنجیر بلند هستند. با پرتاب کلاه روی سَر قربانی وکشیدن زنجیر، اهرمهایی کـه رابط بین زنجیر و تیغها هستند، تیغها را بهسمت مرکز کلاه هدایت مـیکنند و سَر قربانی را قطع مـیکنند.
گیوتین پرنده، دستمایـهٔ ساخت فیلمـی با ناماستاد گیوتین پرنده (۱۹۷۵( محصول مشترکتایوانوهنگکنگهم بودهاست.
کاما در ابتدا بـه عنوان یک داس ( وسیله ای به منظور برش یـا قطع گیـاهان ) توسط کشاورزانژاپنی،چینیوفیلیپینیبرای امور زراعی مورد استفاده قرار مـی گرفت . درون سال1470نظامـیانژاپندراقدامـی گسترده اقدام بـه جمع آوری و توقیف سلاحهای جنگی از مـیان غیرنظامـیاند و از آنزمان بود کـه روستائیـان و سایر اقشار بـه فکر استفاده از کامابه عنوان یک سلاح سرد افتادند.
پس از مدتی بـه انتهای دسته کاما ، زنجیری اضافه شد که تا عملکرد آن درمـیدان رزم بهبود یـابد ، این سلاح کیوساریگاما نام گرفت.البته لازم بـه ذکراست کـه استفاده از کیوساری بـه مـهارت بسیـار بالایی نیـازمند هست و درون صورتعدم وجود چنین مـهارتی این سلاح مـی تواند کاربر را بـه شدت مجروح نماید.
در حال حاضر از کاما درون اجرای کاتاهای زیبای نمایشی استفاده مـی شود.
جنگجوییکه مجهز بـه دو کاما باشد حریف بسیـار خطرناک و مرگ آوری درون برابر شمشیرزنان و یـا جنگاوران مجهز بـه بو هست زیرا جنگجو مـی تواند با یک کاما ، ضربهشمشیر را بلوکه یـا منحرف کرده و با کامای دیگر ضربات بسیـار کشنده ای را بهحریف وارد نماید بسیـاری از علاقمندان بـه سلاح سرد ، کاما را یکی ازمرگبارترین سلاحهای سرد ژاپن قدیم مـی دانند
باتوم یـا باطومیـاباتون،مـیلهٔکوتاهی ازچوبیـالاستیکاست کـه پاسبانان برکمرمـیآویزند و برای سرکوب شورش و جنجال از آن استفاده مـیکنند. باتوم، مـیلهای هست با طول کمتر ازبازو، کـه معمولاً ازچوب،پلاستیکیـافلزساخته مـیشود، و توسطضابطان قضایی، زندانبانان، ماموران امنیتی، و (کمتر) توسطپرسنل نظامـیبرای دفاع شخصی غیرکشنده، و نیز به منظور کنترل و متفرق ستیزهجویـان و افراد نامنطبق بـه کار مـیرود .از باتوم مـیتوان بـه منظور ضربهزدن، سیخزدن، انسداد، و کمک درون بازوقفل (armlock) استفاده کرد. باتومها بـه دلیل امکان پنـهانسازی آسان، درگسترهیی کمتر توسط افراد غیررسمـی و معمولی نیز استفاده مـیشوند، کـه البتهدر بسیـاری از حوزههای قضایی (کشورها) ممنوع است. همچنین معمولاً براینجات مردمـی کـه مثلاً درخودرویـاخانـهٔآتش گرفته گرفتار شدهاند، بـه منظور شکستنپنجرههاودرها، بـه کار مـیرود
واکی زاشی نوعی شمشیر هست که شبیـه بـه کاتانا مـی باشد ولی تمایز اصلی آن با کاتانا درون طول و اندازه های آن هست .واکی زاشی نسبت بـه کاتانا شمشیری کوتاه تر و کوچک تری هست این شمشیر معمولا طولی بین 30 که تا 60 سانتیمتر داردو غالبا با طول 50 سانتیمتر شناخته و ساخته مـیشود .
در زمان قدیم درون ژاپن معمولا از کاتانا بـه شمشیر بلند نام مـیشد و از واکی زاشی صرفاً با نام شمشیر یـاد مـی شد .
تاریخچه ساخت اصولی واکی زاشی بـه قرن 16 مـیلادی بر مـیگردد درون آن زمان هر نوع شمشیری را کـه کوتاه تر مـیساختند واکی زاشی شمشیر اصلی مـی نامـیدند . به منظور مثال اگر شمشیر سامورایی را با همان شکل و ساختار درون اندازه کمـی کوچکتر مـی ساختند بـه آن واکی زاشی سامورایی مـی گفتند و بعدها بود کـه واکی زاشی نامـی مستقل به منظور یک شمشیر شد .
شمشیر واکی زاشی معمولا بـه عنوان سلاح پشتیبان بوده یعنی بیشتر درون مواقع درون دسترس نبودن شمشیر های بزرگتر یـا سلاحهای دیگر البته مواردی هم هست کـه شمشیر واکی زاشی بـه عنوان انتخاب اول مطرح هست برای مثال درگیری درون داخل ساختمان یـا راهروهای باریک یـا ساختمانـهایی با سقف کوتاه مانند ژاپن فئودال همگی از مواردی بودند کـه واکی زاشی حرف اول را مـیزند .
سلاحسای (Sai ) از سلاحهای کاربردی درون بسیـاری از ورزشـهای رزمـی مـی باشد . سای یک سلاحژاپنی هست که نام آن از نام یک منطقه بسیـار قدیمـی ژاپن برداشته شده است .
درزمانـهای قدیم سای سلاح نبوده ! از سای به منظور اندازه گیری مـیزان نرمـی و عمقنفوذ آب درون شالیزار و برای کاشت و امور کشاورزی استفاده مـی شده است
شکلو ساختار تنـه و بدنـه اصلی سای همانند یک باتوم نوک تیز هست ، این قسمت تنـهاصلی سلاح سای را تشکیل مـی دهدو این تنـه همان شاخه اصلی سلاح سای هست ، سای را بـه تناسبهای گونا مـیسازند مثلا درون بعضی مدلها اختلاف طولی درون شاخه وسط با شاخه های دو طرف کم ودر بعضی مدلها زیـاد هست و درون ساختار کلی این سلاح بـه دو طراحی و شکل اصلیمحدود مـیشود .
طولتنـه اصلی این سلاح از 30 الی 70 سانت دیده شده هست که اگر با توجه بـه اصولکاربرد آن دقت شود کـه طول استاندارد آن حتما بین 30 که تا 45 باشد چرا کهباید حداکثر کمـی از طول ساعد بلندتر باشد .
سلاحسای لزوما نباید دارای نوک تیز باشد زیرا این سلاح درون اکثر موارد درون حالتتعی استفاده مـیشود از موارد کاربرد سای مـیشود بـه دفاع درون مقابلشمشیرهای بلند (کاتانا)اشاره کرد کـه در صورتی کـه مـهارت درون استفاده از سای داشته باشید بـه راحتی با سای مـی توانید شمشیر مـهاجم را بشکنید .
چندینروش گوناگون به منظور در دست گرفتن سای وجود دارد کـه هر کدام درون موقعیت خاصاستفاده مـیشود و مـهمتر از دانستن این کـه سای را بـه چه حالاتی مـیتوانید دردست بگیرید این هست که بتوانید درون هنگام مبارزه و استفاده از این سلاح بهسرعت و به خوبی این حالات و روش درون دست گرفتن خود را تغییر دهید که تا هماهنگبا شیوه مبارزه مـهاجم بتوانید بـه خوبی از خود دفاع کنید . به منظور مشاهدهروشـهای درون دست گرفتن سلاح سای و روش استفاده از آن کلیپ مربوط بـه این سلاحرا از سایت بانک اطلاعات ورزشـهای رزمـی دریـافت کنید.
این سلاح را هندی ها شمشیر مـی نامـیدند
سانچیکو sanjiegun سلاحی هست که ساختاری شبیـه بـه نانچیکو دارد با این تمایز کـه نانچیکو دارای 2 تکه مـیباشد و یک متصل کننده کـه اغلب زنجیر هست ولی سانچیکو دارای 3 تکه ودو قسمت متصل کننده مـی باشدتاریخچه سانچیکو بـه زمانی دور بر مـیگردد ، گفتهمـیشود کـه اوین بار استاد ساندا نانچیکو را با الهام گرفتن از نی یـابامبویی بلند کـه از دو قسمت شکسته بود بـه کار برد کـه در فیلم سی و ششمـینمرحله شائولین کـه بر اساس زندگی این استاد ساخته شده نیز این مطلب نشانداده مـیشود
در زمان گذشته معمولا سانچیکو از همان چوبهای بامبو ساخته مـیشده کـه بااستفاده از کنف و یـا چرم اسب تکه های آن بـه هم متصل بوده هست . اما اکنوناز چوب مخصوص و یـا آلومـینیوم یـا پلاستیک فشرده به منظور ساخت آن استفاده مـیشودکه نوع آلومـینیومـی آن دارای وزن کمتری مـیباشد
هر قسمت از سه قسمتسانچیکو دارای طولهای مساوی مـیباشد کـه طول هر قسمت برابر 60 سانتی متر تا 70 سانتی متر هست ، قطر هر قسمت از سانچیکو بـه صورتی هست که براحتیدر دست قرار مـی گیرد و کاملا دست بـه دور آن حلقه مـیشود و مشت بسته مـیشودقطر هر تکه از سه تکه سانچیکو حدودا 1.25 اینچ کـه معادل 3.2 سانتی متر استمـی باشد
طول زنجیرهای متصل کننده هر قسمت از سانچیکو حدود 5 اینچ کهمعادل 12.7 سانتی متر هست مـی باشد و در محل اتصال بـه صورت حلقه و پایـه مـیباشد کـه پایـه قابلیت چرخش دارد .
طول زیـاد این سلاح مـیتوانید فاکتوری مناسب به منظور مبارزه با شمشیر و سلاحهایی با طول زیـاد مانند نیزه باشد
جالب هست بدانید حرکات نمایشی آن شبیـه بـه حرکت های چوب یـا همان نیزه مـی باشد و حرکات نمایشی کاملا مشترکی نیز با آنـها دارد
یکیاز موارد جالب و کاربردی استفاده از سانچیکو استفاده درون مبارز هایی بودهکه طرفین مبارزه بر روی اسب بوده اند کـه طول زیـاد و قابلیت سانچیکو بسیـارکار آمد بوده است
حتی درون صورتی کـه طرف مبرزه درون حال فرار بوده ازسانچیکو به منظور زمـین زدن اسب استفاده مـید بـه این صورت کـه آن را طوریپرتاب مـید کـه دور پای اسب حلقه مـیشد و اسب بـه زمـین مـیخورد
چوبدستییـا همان بو (bo) سلاحی درون دسترس همگان کـه از قرنـها پیش شاید بـه عنوان اولین سلاح انسان استفاده مـیشده هست ، همچنین قرنـهاست کـه به چوب دستی و شاید هم شمشیر بـه عنوان سمبل سلاح هنرهای رزمـی نگریسته شده هست .
چوب دستی یـا بو (bo) ارزانترین و در دسترس ترین و ساده ترین نوع سلاح درون ورزشـهای رزمـی بـه شمار مـیرود کـه همچنین پرکابردترینآنـها هم تقریبا بـه شمار مـی رود
بسیـاری از اساتید چوب را مادر سلاحهای رزمـی مـیدانند و برای آموزشـهای آن بـه عنوان یک سلاح پایـه ارزش زیـادی قائل هستند
بو (bo) علیرغم سادگی اش قابلیت های دفاعی و حمله ای فراوانی دارد و این علت آن هست که هنوز این سنتی ترین سلاح ورزشـهایرزمـی جایگاه خود را حفظ کرده و خواهد کرد .در گذشته بیشتر از چوب بامبو به منظور اینکار استفاده مـی شده کـه طی مراحلی خاص بـه مقاومت ذاتی این چوب نیز مـی افزودند
تاریخچهتونفابرای اولین بار بـه کشور چین و اندونزی بر مـی گردد ، سلاح تونفاتقلیدی نزدیک از سلاح قدیمـی بـه نام(Mae sawk) مـی باشد کـه خود بیـانگر این استکه سرچشمـه این سلاح از خود کشور مالزی بوده هست .کاربرد اصلی تونفا زمانیپیدا شد کـه در زمان فرمانروایی اوکیناوا شوو به منظور تثبیت حکومت درون جنگ داخلیاین کشور و به دلیل محدودیت هایی کـه برای استفاده از سلاح گرم بوداستفاده از این سلاح سرد رونق گرفت و بعد از آن نیز درون نیروهای نظامـی دنیـاجای باتوم معمولی کـه شبیـه بـه چماق بود را گرفت . تونفا سلاح سردی هست که درون صورت مسلط بودن بـه استفاده صحیح و کاربردی از آنهم درون دفاع و هم درون حمله بسیـار کار آمد است
ساختار کلی تونفا بـه این صورت است:
- تنـه اصلی تونفا: کـه در قدیم از چوب ساخته مـیشده و بیشتر از چوب درخت بلوطبرای ساخت آن استفاده مـید و در عصر کنونی تونفا از مواد گوناگونی وجوددارد کـه مـهمترین ساختار آن از جنس پلاستیک فشرده هست ، درون ساختار تونفا نـهسنگین بودن آن مطلوب هست و نـه سبک بودن آن البته این مساله اکنون بیشترجلوه مـیکنید کـه توانایی ساخت مواد گوناگون بـه جاییی رسیده کـه همـین تونفا رامـیتوان درون ورزنـهای گوناگون از پلاستیک ساخت بدون آنکه تغییری درون ظاهر وابعاد داشته باشد.
در حال حاضر اکثر تولید کنندگان این سلاح تنـه اصلی آن را درون طول 50 الی 60 سانتیمتر درست مـی کنند
- دسته تونفا : دسته تونفا درون قطری ساخته مـیشود کـه کاملا درون دست جای گیرد وانگشتان بـه دور دسته حلقه و مشت شوند اتصال دسته تونفا بـه بدنـه درقدیم خیلی قابل اتکا نبوده حتی درون مواردی کـه به صورت یک تکه این سلاح را ازدل چوب درون مـی آوردند اما اکنون این سلاح دارای ساختار بسیـار محکمـی هست ،در سر دیگر دسته کـه به بدنـه متصل نیست معمولا یک برجستگی درون قطر آن وجوددارد بـه این دلیل کـه ممکن هست در کارکرد طولانی شما با این سلاح دست شماعرق کند و این برجستگی باعث مـیشود کـه عرق کف دست باعث خارج شدن سلاح از دستشما نشود
بوشوریکن (bo-shuriken ) یک قطعه مـیله فلزی با نوک تیز هست که گاهی ساختار چهار وجهی و گاهیهم ساختار هشت وجهی دارد . طول آن بین 12 الی 21 سانتیمتر متغیر هست و دراین ابعاد ساخته مـی شود . نوک این مـیله فولادی با رعایت و حفظ وجه های آنتیز و صیقل داده مـی شود . و در پرتاب ها بـه دلیل وزن و اصول طراحی آن بهراختی درون بدن حریف و یـا درون شی مورد نظر فرو مـی رود . بوشوریکن درون داخل دستواقع شده هست و درون فرو رفتگی کف دست , محکم نگه داشته مـی شود و طرز پرتابیو-نو-کن (سلاح یین) یـا این-نو-کن (سلاح یـانگ) هر چه باشد ، بوشوریکن درمحور انگشت مـیانی واقع هست . انگشت شست روی پایـه بوشوریکن که تا مـی شود . تاثیر پرتاب بستگی بـه در دست گرفتن صحیح این سلاح دارد . مسیر پرتاب را درابتدا موقعیت سلاح درون دست تعیین مـی کند . این سلاح ها یـا درون جلوی کمر بند(یوکن) یـا درون پشت کمربند و به صورتمخفی(اینکن) واقع مـی شوند . بـه قولی مـی توان گفت کـه اینـها روی یک مـیله فلزیبلند و باریک درون کمر بند واقع مـی شوند . به منظور موثر بودن پرتاب حتما توجهکنیم کـه پرتاب فوری و لحظه ای باشد
[چهارمحال و بختیاری قهرمان مسابقات ووشو سبک هوپ گار شد]نویسنده و منبع |