آموزش شنا تصویری,آموزش شنا دوچرخه,آموزش شنا مبتدی,آموزش شنا مقدماتی,فیلم آموزش شنا,آموزش روی آب ماندن,آموزش شنا کرال,آموزش شنا قورباغه
تمرینات آموزشی شنا
در مرحله اول : اموزش صحیح شیرجه کوتاه حتما در آب قدم زد که تا زمانی کـه بتواند تعادل خود را حفظ کند .
در مرحله دوم : حتما صورت و سر خود را زیر آب ببرد درون صورتی کـه نتوانست از وسایل کمک آموزشی مانند سوت مـی توان استفاده کرد . اموزش صحیح شیرجه کوتاه سوت را بـه فرد آموزش گیرنده مـی دهیم که تا داخل آب سوت بزند بـه صورتی کـه سوت کاملاً داخل آب باشد بعد از انجام کامل این کار سوت را گرفته و مـی گویم درون آب فوت د و کمکم صورت خود را داخل آب ببرد .
– مرحله سوم : هنگامـی کـه فرد آموزش گیرنده سر خود را داخل آب برد حتما سر خود را زیر آب نگه دارد از ۱ ثانیـه که تا ۲۵ ثانیـه .
باید دقت داشت کـه در تمامـی مراحل آموزش شنا حتما چشمان فرد آموزش گیرنده حتما باز باشد به منظور اطمـینان مـی توان از انگشتان دست خود استفاده کرد بـه صورتی کـه دست خود را زیر آب و به فرد آموزش گیرنده مـی گوییم کـه انگشتان باز ما بشمارد و هر بار تعداد آنـها را تغییر مـیدهیم هر قدر کـه لازم هست این کار را تکرار مـیکنیم .
-مرحله چهارم : بعد از انجام این کار حتما فرد آموزش گیرنده بتواند دست خود را بـه کف استخر برساند . اموزش صحیح شیرجه کوتاه به منظور این کار مـی توانیم از سوت کمک بگیریم .سوت را بـه کف استخر انداخته ، اموزش صحیح شیرجه کوتاه که تا آن را از کف استخر بالا بیـاورد .موارد کمکی : مـی توان به منظور این کار از عینک شنا به منظور فرد آموزش گیرنده استفاده کرد ، البته بعد از زمانی کـه فرد توانست چشم های خود را درون درون آب باز نگه دارد درون این قسمت آب وارد بینی آموزش بیننده مـی شود این امر طبیعی هست ، و پیشنـهاد مـی شود که تا حد امکان از بینی گیر استفاده نکند .
نکته : مـی توان درون این مرحله از وسایل کمک آموزشی مثل طناب و توپ استفاده کرد از توپ به منظور بازی کودکان درون آب ، طناب را درون قسمت کم عمق بـه دو انتهای استخر بسته ، توپ را آن سمت طناب مـی اندازیم و از فرد مـی خواهیم از زیر طناب رد شود و توپ را به منظور ما بیـا ورد .
۱- کارآموز شناگر همانند شکل زیر روی لبه استخربه قراری کـه هر دو دست بـه عقب تکیـه داده شده مـی نشیند. درون این حالت ساق هر دو پا آویزان درون داخل آب قرار مـی گیرند. زانو ها بـه اندازه عرض شانـه ها از یکدیگر فاصله دارند و درحالی کـه پنجه هردو پا بـه طرف ساق پاها و خارج متمایل مـی باشند ، کارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره ای را درآب ترسیم مـی نماید.
در هنگام اجرای این حرکت، آب توسط کف پای کارآموز فشرده مـی شود. درون انتهای حرکت ، پنجه ی پاها ، مجددا کشیده شده و هر دو پا مستقیم درون مجاورت یکدیگر قرارمـی گیرند که تا حرکت بعدی را شروع نمایند.
۲- همانند شکل زیر با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار مـی دهیم . درون این حالت مبادرت بـه انجام پای قورباغه مـی نماییم. زانوها نباید بـه هنگام زدن ضربه ازیکدیگر فاصله داشته باشند. کارآموز حتما حالت جمع ، باز بسته را فراموش نکند. حتما مربی بایستی این حرکت را قبل از اینکه کارآموز انجام دهد، خود بـه او نشان دهد.
۳- تمرین ترکیبی : به منظور اینکه حرکت پا بهتر وموثرتر آموزش داده شود، کار آموز روی آب بـه شکم دراز مـی کشد. به منظور تعادل بهتر با یک دست موج گیر و با دست دیگر کمـی پایین تر ازموج گیر را کار آموز مـی گیرد. نفر دوم با گرفتن کف پای نفری کـه دراز کشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار کف و ساق پا بـه عقب انجام مـی دهد.
۴- همانند شکل زیر با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت های کوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود.
۵- انجام تمرین شماره ۴ بدون استفاده از تخته شنا. دست ها کاملا کشیده و صورت درون بین دست ها قرار مـی گیرد.
۶- کارآموز شناگر درون حالی کـه بر روی شکم درون سطح آب دراز کشیده هست مبادرت بـه انجام پای قورباغه مـی نماید. ضمنا درهمـین حالت نفر دوم دست های نفر اول را گرفته و آهسته بـه عقب گام بر مـی دارد.
اشتباهات رایج و روش صحیح آن
اشتباه : زانوها بیش از حد معمول از یکدیگر جدا و باز شوند.
اصلاح : زانوها نباید بیش از عرض شانـه از یکدیگر جدا شوند.
اشتباه : کشیدگی پنجه پاها درون هنگام وارد فشار توسط کف پا بـه آب .
اصلاح: کف پا بـه طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها بـه طرف انگشت کوچک پا رانده شود.
اشتباه : کشیدن زانو بـه زیر شکم
اصلاح : کف پاها درابتدای مرحله فشارباید بـه سطح آب متمایل باشد.
دومـین بخش آموزش، حرکت یـا کشش دستها درشنای قورباغه
توصیف حرکت دست
دست ها با فاصله ای درحدود ۲۰-۱۵ سانتی متر درون زیر آب با آرنج های کشیده ، آب را بـه طرفین و انتهای بدن مـی کشند . ضمنا کف دست ها بـه طور مورب بـه طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت.
هنگامـی کـه دست ها از طرفین درحدود ۴۰-۳۰ سانتی متر از یکدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع بـه خم شدن مـینماید. با خم شدن مفصل آرنج ها بازوها و دست ها مـی توانند حول محور طولی خود بـه حرکت درآیند.
توجه داشته باشید کـه جهت آرنج ها بـه طرف بالا بوده و در تمام مرحله ی حرکت بالاتر از سایر قسمت های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام کشش ، آرنج ها نباید بـه هیچ وجه از ارتفاع شانـه بالاتر باشند، ولی حتما نسبت بـه ساعد و کف دست ها درون سطح بالاتری قرار داشته باشند که تا به این طریق شناگر بتواند عمل کشش وفشار را بهتر انجام دهد.
درطول دامنـه کشش هنگامـی کـه مچ و کف دست ها کمـی مانده درون امتداد و زیر شانـه قرار بگیرند ، مرحله ای هست که بـه اندازه کافی از یکدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز مـی گردد. مرحله فشار هنگامـی شروع مـی شود کـه کف دست ها بـه طرف داخل حرکت مـی کنند و آرنج ها نیز بـه طرف بالاتنـه آورده مـی شود.
پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست ها از زیر خط مـیان بدن حتما به جلو هدایت شوند. کف دست ها نیز حتما نزدیک بـه یکدیگر قرار داشته باشند.
پس از اینکه دست ها کاملاً بـه جلو هدایت شدند، به منظور مدتی بسیـار کوتاه درهمان حالت، بی حرکت خواهند ماند. این بی حرکتی به منظور سرخوردن و کشش بدن بـه جلو صورت مـی گیرد و بعد از آن کشش و حرکت مجدد دست ها آغاز مـی شود.
– سرخوردن شنا
یکی دیگر از اصولی کـه به عنوان اصل اساسی آموزش شنا مـی توان محسوب کرد سرخوردن هست . بعد از اینکه کار آموز شناگر قادر شد خود را بدون استفاده از دست و پا درون آب غوطه ور نماید مـی توان سرخوردن را بـه او آموزش داد . بعد از اجرای حرکات مناسب درون آب قبل از هر چیز کارآموز شناگر حتما بیـاموزد کـه چگونـه بدن خود را بـه حالت افقی روی آب حفظ نماید که تا بدین وسیله بدنش را درون آب متعادل نگاه دارد . باب تجربه کافی ، کارآموز شناگر مـی آموزد کـه پس از یک دم عمـیق بدن خود را بـه حالت متعادل و مناسب درون آب حفظ نماید . و از این حالت با گذاشتن پا بـه دیوار استخر و وارد آوردن فشار توسط پنجه های پا بـه دیوار ، کار آموز شناگر درون مسیر شنا سر مـی خورد .
سرخوردن بر روی آب مـی تواند بـه چند روش انجام شود:
بهترین روش درون ابتدای آموزش شنا اینست که مربی دست های شاگرد را درون حالت شناوری گرفته و بکشد و بعد از کشش بلافاصله دست های شاگرد را رها کند که تا اینکه شاگرد از سرخوردن لذت ببرد.
پس از تمام شدن هوای درون ششـها و یـا فرو افتادن پاها از حالت افقی مـی ایستد . بـه طور معمول بیشتر شناگران موقع بلند شدن و ایستادن از حالت سرخوردن بـه علت اینکه سرو بالاتنـه را بالا مـیاورند درون حالیکه هنوز پاهایشان زیر بدنشان قرار نگرفته هست تلوتلو مـی خورند بایدبه آنان گفته شود موقعی کـه مـی خواهد بایستد وعمل سرخوردن شما تمام شده هست قبل از خارج سر و بالا تنـه از آب اول پاها را بـه زیر شکم جمع نموده و به کف استخر و پس از اطمـینان از اینکه پاهایتان روی زمـین هست سر را بلند کنید این حرکت را چند بار تکرار کنید.
آموزش شنا قورباغه
شنای قورباغه گونـه‌ای از ورزش شنا است. شنای قورباغه قدیمـی‌ترین و رایج‌ترین گونـه شنا است. دلیل این امر این هست که درون این نوع از شنا، شناگر قادر بـه تنفس راحت درون حین شنا نیز هست. درون استخرها گونـه‌هایی از شنا کـه در آغاز بـه شناگران آموخته مـی‌شود معمولاً اول شنای کرال و شنای قورباغه‌است.
شنای قورباغه یکی ازچهارنوع شنای اصلی هست که مسابقات آن رسماً برگزار مـی‌شود و در عین حال این شنا علاقه‌مندان بسیـاری دارد، زیرا احتیـاج کمتری بـه صرف انرژی نسبت بـه شنای کرال دارد. یـادگیریش آسان است. این شنا به منظور مسافت‌های طولانی مناسب است، علاوه بر این، شنای قورباغه هم جهت شنا درون دریـا وهم درون موقع نجات غریق مفید است. کندترین نوع شنا بین چهارنوع شنای اصلی است.
این شنا درون واقع بـه این شکل انجام مـی‌شود کـه بدن درحالتی افقی برروی آب قرار گرفته؛ هر دو دست، آب را از جلو گرفته و توسط کف و ساعد بـه طرف عقب و زیر شکم مـیکشند و از همان زیر آب، بـه جلو آمده کشیده مـی‌شوند و مجدداً عمل کشش آب توسط دستها انجام مـیگردد. پاها نیز توسط فشار و ضربه‌ای کـه به آب وارد مـی‌آورند آب را بـه عقب مـی‌رانند. بدین روش کـه هر ضربه توسط کف پا زده مـی‌شود و برای اینکار مفصل ضربه و فشار لازم بـه آب وارد مـی‌شود. این نوع شنا را بعضی از مربیـان قورباغه تجارتی نام گذاشته‌اند.
فنون و مـهارت‌ها
عملکرد پاها
بدن بـه حالت شناور روی آب قرار مـی‌گیرد. ساق پا ابتدا بـه سمت خم مـی‌شود. درون ناحیـه تهیگاه خمـیدگی ملایمـی نیز ایجاد مـی‌شود. زانوها بـه اندازه ۱۵ سانتی متر درون هنگام خم شدن زانوها از یکدیگر فاصله مـی‌گیرند، اندک زمانی قبل ازآنکه پاشنـهٔ پاها بـه برسند، پنجه پاها بـه طرف نازک نی و زانو کشیده مـی‌شوند و پاشنـهٔ پاها بـه داخل نزدیک مـی‌شوند . اکنون ساق پا همزمان از طرفین حرکت کرده و دایره‌ای را درون جهت عقب ترسیم مـی‌کند و کف پاها نیز با فشار خود آب را بـه عقب مـی‌رانند.
به محض اینکه مرحله فشار تمام شد، پاها بـه طور کشیده و مستقیم درون مجاورت یکدیگر درون داخل آب قرارمـی گیرند. ضربه‌های پای شنای قورباغه حتما توسط تخته شنا بـه منظور بـه دست آوردن تکنیک و مکانیک صحیح حرکت آن انجام شود. بـه وسیلهٔ تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه مـی‌شوند کـه ضربه‌های وارده و یـا حرکت‌های انجام شده توسط پاها بـه چه مـیزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر مـی‌شود و در عین حال حالت و شرایط پاها کاملاً مشخص مـی‌شود. اما حتما توجه داشت کـه در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن، دستها کشیده شود و تخته را بـه جلو متمایل سازد و درعین حال شانـه‌ها را کاملاً بـه پائین و داخل آب فرو ببرد.
باید توجه داشته باشید کـه پاشنـه‌های پا از سطح آب خارج نگردد و اگر چنین موردی را درون موقع آوردن پا بـه جلو مشاهده کردید، حتما زانوها را کمـی بیشتر بـه زیر لگن خاصره و و به شکم نزدیک سازید. این عمل باعث مـی‌شود کـه پاشنـه پاها بـه پائین برود، یعنی جائی کـه باید باشد. و وقتی پاشنـه‌های پا درون زیر سطح آب باشد نشان مـی‌دهد کـه نیروی وارده توسط کف پا کاملاً اثر مـینماید. درون شنای قورباغه حرکت‌های پا بسیـار مـهم است. زیرا ۵۰ درون صد پیشروی بدن درون آب مرهون ضربه‌های پا بـه خصوص از ناحیـه کف پا مـی‌باشد.
درعین حال حتما در نظر داشت کـه در بین شناگران قورباغه رو، بعضی‌ها حرکت دستشان قوی هست و باعث پیش روی بیشترشان مـی‌شود و بعضی دیگر حرکت پاهایشان. ضربه پاها حتما حتی المقدور با کف پا باشد و بدین علت هست که لازم هست مچ پاها بـه طور کامل دارای انعطاف پذیری باشند. به منظور اینکه مشخص شود کـه مفصل مچ پای شناگر بـه اندازه کافی دارای پذیری هست یـا نـه، آزمایش ساده‌ای وجود دارد. بدین طریق کـه شناگر مستقیم مـی‌ایستد، درون حالیکه پاهایش نزدیک بـه هم هست و دست‌هایش را پشت سر نگه داشته سعی مـی‌کند درون همان حالت بنشیند و او بـه پاهایش بچسبد. اگر نتواند چنین کند و پاشنـه‌ها از زمـین جدا شود یـا بـه عقب بیفتد، نشانـه این هست که مفصل مچ بـه انداره کافی پذیر نیست. البته درون بعضی‌ها بـه علت سفت بودن که تا ندون آشیل و یـا کشیده نبودن عضلات ساق قادر نیستند این آزمایش را بـه خوبی انجام دهند. جهت پذیری مفاصل، شناگر حتما در خشکی خوب تمرین کند.
تمرینات آموزشی به منظور بهبود عملکرد پا
- کارآموز شناگر روی لبه استخر بـه قراری کـه هر دو دست بـه عقب تکیـه داده شده مـی‌نشیند. درون این حالت ساق هر دو پا آویزان درون داخل آب قرار مـی‌گیرند. زانوها بـه اندازه عرض شانـه‌ها از یکدیگر فاصله دارند و درحالی کـه پنجه هردو پا بـه طرف ساق پاها و خارج متمایل مـی‌باشند، کارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره‌ای را درآب ترسیم مـینماید. درون هنگام اجرای این حرکت، آب توسط کف پای کارآموز فشرده مـی‌شود. درون انتهای حرکت، پنجهٔ پاها، مجدداً کشیده شده و هر دو پا مستقیم درون مجاورت یکدیگر قرارمـی گیرند که تا حرکت بعدی را شروع نمایند.
- با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار مـیدهیم. درون این حالت مبادرت بـه انجام پای قورباغه مـی‌نماییم. زانوها نباید بـه هنگام زدن ضربه از یکدیگر فاصله داشته باشند. کارآموز حتما حالت جمع، باز بسته را فراموش نکند. حتماً مربی بایستی این حرکت را قبل از اینکه کارآموز انجام دهد، خود بـه او نشان دهد.
- تمرین ترکیبی: به منظور اینکه حرکت پا بهتر و موثرتر آموزش داده شود، کار آموز روی آب بـه شکم دراز مـی‌کشد. به منظور تعادل بهتر، کار آموز با یک دست موج گیر و با دست دیگر کمـی پایین تر ازموج گیر را مـی‌گیرد. نفر دوم با گرفتن کف پای نفری کـه دراز کشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار کف و ساق پا بـه عقب انجام مـی‌دهد.
- با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت‌های کوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود.
- انجام تمرین قبلی بدون استفاده از تخته شنا. دستها کاملاً کشیده و صورت درون بین دستها قرار مـی‌گیرد.
- کارآموز شناگر درون حالی کـه بر روی شکم درون سطح آب دراز کشیده‌است مبادرت بـه انجام پای قورباغه مـینماید. ضمناً درهمـین حالت نفر دوم دست‌های نفر اول را گرفته و آهسته بـه عقب گام بر مـی‌دارد.
اشتباهات رایج و روش تصحیح آن
اشتباه: زانوها بیش از حد معمول از یکدیگر جدا و باز شوند.
اصلاح: زانوها نباید بیش از عرض شانـه از یکدیگر جدا شوند.
اشتباه: کشیدگی پنجه پاها درون هنگام وارد فشار توسط کف پا بـه آب .
اصلاح: کف پا بـه طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها بـه طرف انگشت کوچک پا رانده شود.
اشتباه: کشیدن زانو بـه زیر شکم
اصلاح : کف پاها درابتدای مرحله فشارباید بـه سطح آب متمایل باشد.
عملکرد دست
دستها با فاصله‌ای درحدود ۲۰-۱۵ سانتی متر درون زیر آب با آرنج‌های کشیده، آب را بـه طرفین و انتهای بدن مـیکشند. ضمناً کف دستها بـه طور مورّب بـه طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت.
هنگامـی کـه دستها از طرفین درحدود ۴۰-۳۰ سانتی متر از یکدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع بـه خم شدن مـینماید. با خم شدن مفصل آرنجها بازوها و دستها مـی‌توانند حول محور طولی خود بـه حرکت درآیند.
توجه داشته باشید کـه جهت آرنجها بـه طرف بالا بوده و در تمام مرحلهٔ حرکت بالاتر از سایر قسمتهای زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام کشش، آرنجها نباید بـه هیچ وجه از ارتفاع شانـه بالاتر باشند، ولی حتما نسبت بـه ساعد و کف دستها درون سطح بالاتری قرار داشته باشند که تا به این طریق شناگر بتواند عمل کشش وفشار را بهتر انجام دهد.
درطول دامنـه کشش هنگامـی کـه مچ و کف دستها کمـی مانده درون امتداد و زیر شانـه قرار بگیرند، مرحله‌ای هست که بـه اندازه کافی از یکدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز مـیگردد. مرحله فشار هنگامـی شروع مـی‌شود کـه کف دستها بـه طرف داخل حرکت مـی‌کنند و آرنجها نیز بـه طرف بالاتنـه آورده مـی‌شود.
پس از اتمام مرحله فشار مچ و دستها از زیر خط مـیان بدن حتما به جلو هدایت شوند. کف دستها نیز حتما نزدیک بـه یکدیگر قرار داشته باشند.
پس از اینکه دستها کاملاً بـه جلو هدایت شدند، به منظور مدتی بسیـار کوتاه درهمان حالت، بی حرکت خواهند ماند. این بی حرکتی به منظور سرخوردن و کشش بدن بـه جلو صورت مـی‌گیرد و بعد از آن کشش و حرکت مجدد دستها آغاز مـی‌شود.
تمریناتی به منظور بهبود عملکرد دست
- در حالی کـه کار آموز شناگر بـه روی درون آب قرار گرفته، به منظور تعادل بهتر با یک دست تخته شنا را گرفته و با دست دیگر تمرین مـی‌کند و بعد با دست راست تخته شنا را مـی‌گیرد و با دست چپ شروع بـه تمرین مـی‌کند، به منظور برقراری تعادل، شیئی شناور را بـه پای خود بسته، که تا اینکه پای شما بـه پایین نرود.
- در حالی کـه یک پا بـه جلو و پای دیگر بـه عقب هست در داخل آب قرار مـی‌گیریم. سپس با خم نمودن بالا تنـه بـه جلو، مبادرت بـه انجام دست قورباغه مـی‌نماییم. درون هنگام اجرای این تمرین صورت درون داخل آب قرار خواهد داشت.
- پس از سرخوردن درون آب اقدام بـه زدن دست قورباغه مـی‌نماییم . به منظور متعادل نگه داشتن بدن یک تخته شنا بین دو ران قرار مـیدهیم.
- کار آموز شناگر بـه روی شکم درون سطح آب قرار مـی‌گیرد، درون حالی کـه یک نفر هر دو پای او را گرفته و او را بـه طرف جلو مـی‌راند. ضمناً درون همـین حالت کار آموز شناگر اقدام بـه انجام دست قورباغه مـینماید.
اشتباهات رایج و روش صحیح آن
اشتباه: آرنجها بالاتر از شانـه کشیده شوند.
صحیح: هنگامـی کـه مرحله کشش درون مقابل شانـه‌ها بـه اتمام رسید، آرنجها حتما پایین تر از شانـه‌ها قرار داشته باشند.
اشتباه: پایین افتادن آرنجها درون هنگام کشش.
صحیح: بالاتر کشیدن آرنجها از ساعد و دست.
اشتباه: خم نمودن مفصل مچ دست و به حرکت درون آوردن کف دستها درون مقابل مقاومت آب.
صحیح: مستقیم و راست نگاه داشتن مفصل مچ دست و به حرکت درون نیـاوردن دست درون مقابل آب.
اشتباه: پشت سرهم زدن دستها.
صحیح: زدن دستها با مکث و فکر.
هماهنگی حرکات دست و پا
اکنون بـه شرح هماهنگی حرکت دست و پای قورباغه بدون عمل تنفس مـی‌پردازیم . بعد از سرخوردن درون آب حرکت دستها شروع مـی‌شود. دستها قبل از شروع حرکت بـه طور کامل کشیده هستند. سر بین دو دست قرار خواهد داشت. درون مرحله‌ای کـه کشش دستها بـه اتمام رسیده و مرحله فشار شروع مـی‌شود، حرکت پا آغاز مـی‌شود. درون زمانی کـه هدایت دستها بـه طرف جلو رو بـه اتمام است، فشار پا بـه آب آغاز مـیگردد. لحظه‌ای قبل از شروع مجدد حرکت دستها و پاها مرحله‌ای هست که بدن بـه طرف جلو پیش روی مـی‌کند و در این زمان کوتاه هست که هم حرکت دست و هم حرکت پا متوقف خواهند بود. توجه داشته باشید کـه آموزش این بی حرکتیِ کوتاه از نکات اساسی درون آموزش شنای قورباغه مـی‌باشد.
تمریناتی به منظور بهبود هماهنگی حرکات دست و پا
- با فشار پا بـه دیوار استخر درون آب سر مـی‌خوریم. درون حال سر خوردن بدن و دستها حتما کاملاً کشیده باشند. قبل از اتمام سرخوردن یک دست قورباغه زده مـی‌شود و متعاقب آن دو حرکت پای قورباغه و پس از اتمام دو حرکت پا مجدداً حرکت دست انجام مـی‌گیرد. لازم بـه اشاره‌است کـه در هنگام اجرای این تمرین صورت درون داخل آب قرار خواهد داشت.
- اجرای تمرین قبلی با این تفاوت کـه به جای دو پای قورباغه یک پای قورباغه زده مـی‌شود. بدین معنی کـه پس از یک دست قورباغه تنـها یک پای قورباغه زده مـی‌شود.
حرکت دستها بـه همراه تنفس
با شروع مرحله کشش، سر بـه تدریج از آب بالا مـی‌آید، بـه طوری کـه در آغاز مرحله فشار، سر آنقدر از آب خارج شده کـه دهان به منظور عمل دم آزاد هست و انگشت‌ها بـه طرف پایین قرار دارد.
بد نیست اشاره شود کـه بالاتنـه درون مرحله فشار نباید بـه طرف بالا یـا پایین حرکت نماید، زیرا با این عمل از حرکت مستقیم بدن بـه جلو جلوگیری شده و ضمناً بـه نیروی مقاومت آب و مصرف انرژی افزوده مـی‌شود. البته بـه محض اینکه دهان آزاد شد عمل دم از طریق آن صورت مـی‌گیرد. عمل بازدم درون هنگام هدایت دستها بـه جلو و روبروی صورت و نیز درون هنگام کشش توسط بینی انجام مـی‌گیرد.
بد نیست اشاره شود کـه صورت درون هنگام هدایت دستها بـه جلو درون داخل آب قرار دارد و بدن بـه طورکامل کشیده‌است.
اشتباهات رایج و روش صحیح آن
اشتباه: سر، دیر از آب بیرون آید و عمل دم بـه تأخیر افتد.
صحیح: با شروع کشش دستها، سر بـه تدریج از آب بیرون مـی‌آید بـه طوری کـه دهان با شروع مرحله فشار آزاد شده که تا عمل دم بـه آسانی انجام گیرد.
اشتباه: درون هنگام دم بدن از آب که تا خارج شود.
صحیح: درمرحله دم سر فقط که تا گردن ازآب بیرون مـی‌آید و کف دستها آب، را تنـها بـه طرف انتهای بدن بـه حرکت درمـی آورند.
آموزش شنا کرال
شنای کرال (Front Crawl )
کلمـه کرال از فعل انگلیسیTo Crawl مشتق شده کـه به معنی خزیدن هست . زیرا انسان بـه وسیله ی این شنا درون آب مـی خزد و پیش مـی رود.
کسی بـه درستی نمـی داند کـه اولین بار این شنا درون کدام کشور معمول شده هست ، ولی شواهد و قوانین نشان مـی دهد کـه به احتمال زیـاد این شنا درون مصر ابداع شده هست .
اما مسلم این هست که درون سال۱۷۰۰ درون استرالیـا این شنا بـه وسیله ی الک ویکمن معمول شد ، و سپس بـه آمریکا و اروپا راه یـافت ، و بالاخره یکی از مـهمترین بازی ها درون مسابقه های المپیک را تشکیل داد ، و برای اولین بار یک آمریکایی بـه نام چارلز دانیلز بـه سال ۱۹۰۸ درون رشته ی شنای بازی های المپیک شرکت کرد و با شنای کرال مسافت ۱۰۰ متر را درون ۶۰ ثانیـه و سه پنجم طی کرد و برنده شد .
شنای کرال امروزه بیش از هر شنای دیگر طرفدار دارد و بیشتر شناگرها با آن آشنایی دارند . ولی متاسفانـه بـه غیر از تعداد کمـی آن را بـه طریقه ی کاملاٌ صحیح فرا نمـی گیرند . با کمـی اراده ، اگر بتوانید این شنا را بـه طور کاملاٌ صحیح فرا گیرید ، بسیـار مفرح و لذت بخش خواهد شد . کرال معمولا درون دو قسمت کرال و کرال پشت تعلیم داده مـی شود . کـه ابتدا بـه شرح کرال مـی پردازیم .
آموزش شنای کرال
کرال شنایی هست که درون آن ضربات منظم پاها بـه همراه حرکت دست ها کـه به تناوب از آب خارج و وارد شده و آب را بـه عقب مـیکشند و سر ، نیم دایره ای را حول محور طولی بدن مـی زند که تا از سمت راست یـا چپ ( کـه معمولاٌ یک طرف هست ) از طریق دهان هواگیری نماید انجام مـی شود .
بنابراین سه مرحله اصلی درون شنای کرال عبارتند از :
۱- عملکرد پاهاLeg Action
۲- عملکرد دست هاArm Action
۳- نفس گیری Breathing
جهت آموزش شنای کرال لازم هست که هر مرحله بـه تنـهائی و به مقدار کافی آموزش و تمرین داده شود . بعد از آموزش و تمرین کافی اولین مرحله ، نوبت بـه مرحله دوم مـی رسد کـه ضروری هست پس از آموزش و تمرین بـه مرحله ی اول متصل شده و هر دو با هم تمرین شود که تا شناگر هماهنگی لازم را جهت انجام هر دو مرحلهب نماید و سپس مرحله ی سوم آموزش داده مـی شود . و پس از تمرینات مقدماتی و کافی بـه مرحله ی اول و دوم اضافه مـی شود . تمرین ادامـه مـی یـابد که تا هماهنگی مجددی صورت گیرد و شناگر قادر بـه انجام هر سه مرحله با هم درون یک زمان گردد.
متاسفانـه مشاهده شده هست که مربیـان هنوز یک مرحله را بـه طور کامل آموزش نداده ، وارد مرحله بعدی مـی شوند . اگر چه بعضی از مربیـان با آموزش مرحله بـه مرحله چندان موافق نیستند ولی تجربه نشان داده هست برای بـه دست آوردن نتیجه ی بهتر و پیشرفت درون امر آموزش درون کلاس های گروهی ، آموزش مرحله بـه مرحله بـه مراتب مفیدتر هست .
این موضوع را حتما به خاطر داشته باشید کـه قبل از شروع اولین قسمت آموزش کرال کـه حرکت پاها هست ، لازم هست شاگرد دو مرحله مقدماتی مـهم را خوب فرا گرفته باشد .
عملکرد پاLeg Action
در شنای کرال ، حرکت پا بسیـار حایز اهمـیت هست . مطلب مـهم این کـه بر خلاف تصور ما حرکات شدید و کند پاها توام با سرو صدای زیـاد کـه غالبا درون مبتدیـان دیده مـی شود کوچکترین ارزشی ندارد ، بلکه حرکات کوتاه و سریع پاها لازمـه این کار هست .
حرکات پاها از مفصل شروع مـی شود کـه ران را بـه لگن خاصره مربوط مـی سازد . زانوهم حرکت مـی کند ، اما حرکت آن کمتر از مفصل قبلی هست و فقط که تا آن حد صورت مـی گیرد کـه پاهای شناگر از آب خارج شده و بلافاصله بـه آب ضربه بزند و روی این اصل زاویـه بین ساقها هیچ وقت از ۳۰ درجه تجاوز نمـی کند .
همچنین ساقها ، رانـها و پاها هرگز ار هم فاصله نمـی گیرند ، بلکه همـیشـه بـه هم مالیده مـی شوند هنگام زدن پاها حتما توجه کنید کـه پاشنـه پاها ازهم فاصله نگیرند ، کـه معمولا کارآموز شناگر پاشنـه پاها را از هم فاصله مـی دهد . زانوها نباید زیـاد بشکند ، این عمل باعث مـی شود کـه پیشرفت خوبی نداشته باشید انگشتان پاها حتما کشیده شوند .
یکی از مـهمترین مواردی کـه باید درون پای کرال درنظر گرفت ، این هست که درون موقع زدن پای کرال انگشتان پا نباید عمود بر کف استخر باشند و شکستگی نیز نباید بیش از حد شود . بـه شکل زیر توجه کنید :
مثلی هست معروف کـه شنا را درون آب یـاد مـی گیرند ، ولی بـه راستی به منظور صرفه جویی درون وقت ، مـی توان درون خانـه نیز مقدمات آن را فرا گرفت .
روی این اصل توصیـه مـی شود درون خانـه و یـا کنار استخر ، بی آنکه بدن خود را خیس کنید روی کاناپه و یـا مـیز دراز بکشید و روی قرار بگیرید و سر را بین بازوها گرفته و پاهایتان را قریب درون خارج نگه دارید ، بسیـار سریع و همان طور کـه قبلاٌ گفته شد بـه حرکت پاها بپردازید .
پس از چند جلسه تمرین ، این بار کناره استخر را بگیرید و توی آب بی آن کـه به حرکت بازوها فکر کنید سرتان را بین بازو ها قرار داده و تقریباٌ سرتان را درون آب فرو ببرید و حرکت پاها را تمرین کنید و بعدها بـه فکر پیشروی درون آب باشید حتی مـی توانید حرکت پاها را با کمک دوستانتان تمرین کنید . حتما توجه داشته باشید کـه در موقع تمرین پا سرتان نباید بالا باشد . چون این عمل باعث مـی شودکه پاها بـه پایین بروند .
تمرین های آموزشی پای کرال
۱- نشستن روی لبه استخر و پا داخل آب همانطوری کـه در شکل زیر نشان داده شده هست نوآموز شناگر درون لبه استخر مـی نشیند و دستها را بـه عقب تکیـه مـی دهد و دو پای شناگر درون داخل آب قرار داشته و پاها بطور متناوب درون آب حرکت مـی نماید . حتما توجه داشت کـه در این مرحله حرکت پا بطور صحیح صورت گیرد و پنجه ها متمایل بـه داخل باشد و آب توسط پا بـه اطراف پراکنده شود .
۲- درون حالی کـه کارآموز شناگر لبه استخر را گرفته مبادرت بـه زدن پا مـی کند . یـادآور مـی شویم کـه پس از چند حرکت ، پا کارآموز شناگر صورت خود را از آب بیرون آورده و نفس مـی کشد و مجدداٌ تمرین خود را تکرار مـی کند .
مراحل حرکات دست : تعویض منظم حرکت دستها درون شنای کرال موجب پیشروی درون آب مـی شود .هنگامـی کـه یکدست حرکت کشش را درون داخل آب انجام مـی دهد ، درون همان زمان دست دیگر درخارج از آب آماده ورود درون آب مـی شود . که تا یک دست ، دست دیگر را لمس نکرد نباید، از آب خارج شود . لازم هست به یک موضوع خوب توجه شود و آن اینست کـه چه درون داخل و چه درون خارج از آب همـیشـه آرنج بالاتر از مچ دست قرار دارد، ولی این تکنیک جای خودرا با روش کنونی کـه مکثی درون کشش دست وجود ندارد ، داد . بـه طوری کـه دستها پشت سر هم عمل کشش زیر آب را انجام مـی دهند . کشش ، منتظر ورود دست دیگر بـه آب نمـی شود و نتیجه ی بهتری را درون پیشروی حاصل مـی نماید .
بهترین مـیزان ورود دست بـه آب موقعی هست که دست زیر آب نیمـی از کشش زیر آب را انجام داده هست ، زیرا درون این حالت درون هیچ لحظه دست توقف نداشته و حرکتی دائمـی درحال کشش خواهد داشت .
مناسبت ترین مـیزان زاویـه آرنج درون موقع کشش زیر آب بین ۹۰ که تا ۱۰۰ درجه است. مربی حتما کنترل نماید کـه شاگرد شکستگی دست درون داخل آب را انجام دهد، بدین ترتیب کـه دست درون آب وارد شده ، تقریباٌ کشیده مـی شود .
کشش شروع شده و در همـین حال خمـیده مـیگردد ( حداکثر ۱۰۰ درجه درون خمـیده ترین محل ) و شروع بـه باز شدن نموده که تا موقعی کـه دوباره تقریباٌ صاف گردیده و قصد خروج از آب را مـی نماید . حتما دقت شود درون موقع ورود دست درون آب نباید جلوی صورت وارد آب شود ، چون کشش کمتری درون پیشروی آب دارد و همچنین درون موقع ورود دست درون آب آرنج و بازوی دست حتما به گوشـها نزدیک باشد .
ابتدا شست وارد آب مـی شود ، این عمل باعث مـی گردد کـه آرنج درون بالا قرار گیرد . و این کار لازمـه ی کرال صحیح هست . بالا آمدن آرنج ادامـه مـی یـابد که تا موقعی کـه انگشتان دست نیز از آب خارج گردد.
وضعیت دستها طوری هست که انگار جسمـی مانند تخم مرغ را گرفته هست یـا اینکه دستها دور یک بشکه مـی چرخد ، سعی کنید بازو را بـه سر و گوشـها نزدیک سازید .
نکته ی دیگر کـه هنگام حرکت دست حتما به آن توجه داشت این هست که کف دست را هنگام خارج شدن از آب حتما به خارج چرخانیده شود . این عمل باعث تسهیل درون بالا نگاهداشتن آرنج مـی شود .
در این جا نیز مـی توان درون خشکی بـه تمرین حرکت دستها پرداخت و سپس درون آب آن را کامل کرد .
علت بالا نیـامدن آرنجها درون بیشتر شاگردان ( بـه خصوص بزرگسالان ) اینست کـه مفصل شانـه آنـها دارای پذیری(Flexibility) کافی نیست . بعضی دیگر از کارآموزان به منظور بالا آوردن و نگه داشتن آرنجها قسمتی از شانـه را هم از آب خارج مـی سازند کـه روش درستی نیست . درون این جا نیز مـی توان درون خشکی بـه تمرین حرکت دستها پرداخت و سپس درون آب آن را کامل کرد.
لازم بـه یـادآوری هست که دست کرال درون سه مرحله انجام مـی گیرد : اول مرحله ی کشش ، دوم مرحله فشار، سوم مرحله ی خارج از آب یعنی حرکت دست از هنگام خروج آب که تا آوردن آن بـه جلو درون امتداد دو شانـه .
مـی توان مرحله ی کشش و فشار را بـه صورتS خوابیده انگلیسی نشان داد .
تمرینات آموزشی دست کرال
۱- راه رفتن و خم نمودن بالا تنـه بـه جلو بـه طوری کـه صورت درون داخل آب قرار گیرد . حرکت دستها بـه طور متناوب و بدون تنفس هست . این عمل درون قسمت کم عمق استخر صورت مـی گیرد .
تمرینات ترکیبی دو نفره : درون حالی کـه کارآموز شناگر بـه روی درون سطح آب قرار گرفته ، کمک کننده مچ پای او را با دو دست مـی گیرد . درون این حالت کارآموز شناگر همزمان حرکت دست کرال را بـه طور متناوب انجام مـی دهد .
کارآموز شناگر و کمک کننده حتما با جدیت این عمل را انجام دهند . کارآموز شناگر درون تمام مدت تمرین با گرفتن نفس عمـیق ودر حالی کـه صورت داخل آب هست ، این عمل را انجام مـی دهد . با تمرین مداوم حرکت و هماهنگی دو دست بـه صورت خودکار درون مـی آید .
آموزش شنا شیرجه
شیرجه از حالت زانو زده درون کنار استخر
۱- درون این شیرجه شناگر درون لبه استخر با یک پا زانو مـی زند . دست ها طوری قرار مـی گیرد کـه گوش ها بـه بازوها مـی چسبد ، این نکته بسیـار مـهم هست زیرا اگر گوش ها بـه بازوها نچسبد یـا سر بالا قرار بگیرد باعث برخورد صورت بـه آب مـی شود وی ا اینکه سر داخل دست ها فرو مـی افتد کـه باعث مـی شود شخص بیشتر بـه زیر آب فرو رود. بنابراین این گفته ها حتما رعایت گردد ، انگشتان شصت دست درون یکدیگر قلاب شده و دست بطور کامل کشیده رو بـه جلو مـی باشد . پنجه پا، لبه استخر را بـه طور قلاب وار مـی گیرد که تا اینک شناگر سر نخورد .
۲- درون این مرحله با کشیده بدن بـه جلو ( بـه طرف آب ) قصد ورود بـه آب را مـی کند، و بالا تنـه را بـه همان حالت حفظ مـی نماید و با فشار پنجه پا بـه لبه استخر بدن بـه فاصله دورتر پرتاب شده و با زاویـه مناسب ( حدود ۴۵ درجه ) بـه داخل آب وارد مـی شود .
نکته مـهم درون این مرحله اینست کـه پس از جدا شدن بدن از لبه استخر هر دو پا بـه حالت کشیده و به هم چسبیده قرار گیرد بـه طوری کـه بدن درون هوا بـه حالت یک چوب کشیده باشد . بعد از اینکه تمام بدن او داخل آب فرو رفت فوری سر و را کـه در حالت فرو رفتن بـه عمق آب مـی باشند تغییر مسیر داده و به طرف بالا بگیرد. این کار باعث مـی شود کـه سرعت اولیـه ائی کـه بدن را بـه طرف جلو مـی برد بدن و سرو را بـه طرف سطح آب بکشد و سر از آب خارج گردد.
در واقع بدن مسیری قوسی شکل را طی مـی نماید . درون تمام مسیری کـه ذکر شد بدن حالت کشیده دارد و عضلات بدن درون حالت انقباض عمومـی مـی باشند . نکته مـهمـی کـه بایستی رعایت شود اینست کـه ، زانوها درون آخرین لحظه ( درون روی هوا) خم نباشد . پاها بـه طور کامل کشیده و به هم چسبیده باشد و فاصله ائی بین آنـها نباشد ، بسیـاری از شناگران سر را خیلی زود از بین دست ها بیرون مـی کشند کـه این کار صحیح نیست و باعث برخورد صورت بـه آب مـی شود . قرار داشتن سر داخل دستها که تا آخرین لحظه بایستی ادامـه یـابد ( بـه خصوص درون مراحل اولیـه آموزش ).
بعد از فراگیری شناگر با یـان روش شیرجه مرحله ی بعدی شروع مـی شود.
مسیر قوسی شکل بعد از شیرجه جهت کشیدن سر و بـه طرف سطح آب
شیرجه از حالت ایستاده با زانوهای خمـیده
۱- درون این مرحله شناگر درون لبه استخر طوری مـی ایستد کـه پنجه پاهایش لبه استخر را مـی گیرد ، زانوها بـه مانند شکل زیر خم شده ولی بـه هم چسبیده مـی باشد. دست ها درون کنار بدن و بازوها درون یک محور دایره ای مـی باشند .
۲- درون لحظه سقوط با فشاری کـه به لبه استخر وارد مـی سازد پاها را بـه بالا پرتاب مـی نماید درون این حالت پاها بـه هم چسبیده و به حالت کشیده مـی باشند و فقط کمـی از ران خمـیده هست پرتاب پاها بـه بالا کمک مـی نماید کـه سر و بـه طرف آب خم شود.
۳- درون این مرحله بدن بـه حالت کشیده درون یک امتداد قرار گرفته و قصد ورود بـه آب را دارد البته زاویـه ورودی بدن بـه آب به منظور شیرجه های مقدماتی بهتر هست همان زاویـه ۴۵ درجه رعایت گردد.
تمرین های آموزشی
۱- به منظور اینکه پای کار آموزش شناگر از هم باز نشود و هنگام ورود بـه آب پاها درون امتداد بدن و حالت کشیده باشد ، حلقه ای را گرفته درون ابتدا از مچ پا شروع مـی کنیم و از کارآموز مـی خواهیم کـه بیشتر قسمت های بدن را بـه سمت جلو بکشد بـه حدی کـه مـی خواهد سقوط کند بعد از او مـی خواهیم کـه شیرجه بزند ، کم کم بـه دور زانو مـی شود ، کارآموز شناگر سعی مـی کند درون هنگام ورود تکرار و تمرین حلقه کم کم بـه دور زانو مـی شود ، کارآموز شناگر سعی مـی کند درون هنگام ورود بـه آب پا را بـه سمت بالا پرتاب کند. بنابراین شناگر ورود خوبی را درون آب خواهد داشت.
۲- شیرجه ی یک پا
۱- درون این حالت شناگر مبتدی کنار استخر طوری مـی ایستد کـه یک پا لبه استخر مـی باشد و پای دیگر درون عقب قرار دارد. بدن از کمر خم شده ، سر داخل دست ها طوری قرار مـی گیرد کـه گوش ها بـه بازوها مـی چسبد. زانوی پای جلو قفل و بی حرکت مـی باشد.
۲- درون لحظه سقوط با فشاری کـه به لبه استخر وارد مـی سازد پای عقب را بـه بالا پرتاب مـی نماید و به سمت آب دولا شده و در موقع ورود بـه آب پاها بـه هم چسبیده و به حالت کشیده مـی باشند .
مراحل مختلف شیرجه ایستاده از جلو از روی تخته ی شیرجه با ارتفاع ۱ متر از آب
Spring board تمام توضیحات وضعیت بدن درون هنگام شیرجه درون قسمتهای گذشته گفته شد، فقط روش صحیح روی تخته شنا بازی مـهم است. چون تخته شنا حالت ارتجاعی دارد، لذا فراگیری آب بسیـار مـهم مـی باشد.
استارت
شروع و آغاز حرکت درون شناها را کـه مـی تواند پرش از سکوی استخر یـا از داخل لبه استخر باشد استارت نامـیده مـی شود. درون سه شنای اصلی پروانـه ، قورباغه ، کرال استارت از روی سکو درون لبه استخر صورت گرفته و برای شنای کرال پشت ، استارت از داخل آب و با گرفتن لبه استخر یـا مـیله تعبیـه شده به منظور اینکار انجام مـی شود .
استارتی کـه در گذشته مورد استفاده شناگران قرار مـی گرفت با استارتی کـه امروزه بکار مـی رود تفاوت دارد. تکنیک استارت از روی سکو کـه در قدیم انجام مـی شد بسیـار ساده تر بود و آن بدین شکل انجام مـی شد کـه شناگر بر روی سکو مـی رفت پاها را بـه اندازه عرض شانـه باز مـی نمود و با پنجه پا لبه سکو را گرفت و بدنش را از کمر بـه جلو خم مـی نمود و سر را طوری بـه بالا نگه مـی داشت کـه روبرو را نگاه مـی کرد ، سپس زانوها را خم کرده و به محض شنیدن صدای شروع با آوردن دست ها بـه جلو و باز مفاصل زانوها خود را بـه جلو پرتاب مـی نمود .
با مطالعه و بررسی حرکت های مختلف اندام ها کم کم مربی ها موجه شدند کـه روش های دیگر نیز وجود دارد کـه مـی تواند درون پرتاب شناگر بـه فاصله دورتر مؤثر واقع شود.
امروزه استارت از روی سکو بـه دو صورت انجام مـی شود یکی استارتی کـه با گردش دست حول محور مفصل شانـه بودن ( چرخش دست ها ) و دیگری استارتی هست که شناگر خم شده و با دست لبه سکو استارت را مـی گیرد. هر دو نوع این استارت ها مورد استفاده شناگران و قهرمانان قرار مـی گیرد. درون آموزش استارت بایستی توجه داشت کـه پس از شنیدن ( بجای خود) شناگر بـه لبه جلوی سکو آمده و با پنجه پا لبه سکو را بگیرد درون هر دو نوع استارت ذکر شده این نکته بایستی رعایت شود ، حتی درون شیرجه های ساده زیر این کار از سر خوردن شیرجه رونده جلوگیری بـه عمل مـی آورد . این نکته درون واقع بایستی درون همان ابتدای آموزش پرش درون آب آموزش داده شود . شناگر بداند پنجه های پا حالت گیرندگی دارد.
مشخصات سکوی استارت
به ازای هر خط استخر شنا سکوی استارت با مشخصات زیر ساخته مـی شود .
بر اساس قوانین فیفا ( فدراسیون جهانی شنا ) بلندی هر سکو از سطح آب بایستی بین ۵۰ که تا ۷۵ سانتی متر باشد و سطح روی سکو حداقل ۵۰×۵۰ سانتی متر و از مواد غیر لغزنده ساخته شود . حداکثر شیب سطح روی سکو نبایستی از ۱۰ درجه نسبت بـه سطح افق تجاوز نماید . درون هر چهار ضلع طرفین سکو بایستی شماره سکو نوشته شده قابل رویت باشد .
نتیجه گیری درون استارت بـه طریقه چرخش دست ها و گرفتن لبه ی استخر
در سال ۱۹۶۷ هانوئر درون تحقیقی کـه راجع بـه مقایسه دو نوع استارت انجام داد . بـه این نتیجه رسید کـه در استارت بـه روش گرفته لبه استخر ، شناگر زودتر از سکوی استارت کنده شده و رودتر هم وارد آب مـی شود ولی فاصله طی شده با اندازه فاصله طی شده درون استارت بـه روش چرخش دست ها نیست. رفرد درون سال ۱۹۷۱ به منظور مقایسه این دو نوع استارت یک شناگر زن و ۸ شناگر مرد انتخاب نمود و در ۳ مورد زیر تحقیقاتی انجام داد.
۱- زمان جدا شدن از سکو
۲- زمان پرواز
۳- زمان طی فاصله ۶۰/ ۳ سانتی متری بـه این نتیجه رسید کـه هر دو استارت درون زمان پرواز برابرند ولی درون دو مورد دیگر نتیجه ای عنتیجه ی هانوئر بدست آورد . یکی از علل برتری استارت بـه طریقه گرفتن لبه استخر زود جدا شدن از سکو بـه محض شنیدن صدای گلوله استارت مـی باشد.
[اموزش صحیح شیرجه کوتاه]نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Thu, 05 Jul 2018 02:15:00 +0000