عکسهای از کمال قوچ

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Fri, 20 Jul 2018 00:45:00 +0000

مار هیولای خوار + عکس

مزرعه دار استرالیـایی وقتی متوجه شد هاش دارن کم مـی شن و هیچ اثری از دزدی پیدا نکرد بـه حصار دور مزرعه برق وصل کرد و صبح کـه برگشت با این صحنـه مواجه شد

مار هیولای خوار + عکس

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Mon, 09 Jul 2018 18:16:00 +0000

کپي برداري از مطالب با ذکر نام و لینک گهر مجاز مـی باشد ، عکسهای از کمال قوچ کپي برداري از قالب پيگرد قانوني دارد!

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Wed, 18 Jul 2018 15:35:00 +0000

مشخصات و شرایط جغرافیـایی ذخیره‌گاه زیستکره توران:

پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیـات وحش ایران (iew): مجموعه منطقه حفاظت شد‌ه، عکسهای از کمال قوچ پارک ملی و پناهگاه حیـات وحش توران بـه عنوان ذخیره‌گاه زیستکره توران شناخته مـی شود. عکسهای از کمال قوچ اولین مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست‌ درون خصوص پارک ملی توران مربوط بـه سال ۱۳۵۱ هست که درون آن این منطقه بـه عنوان منطقه حفاظت شد‌ه اعلام شد.

پس از آن درون سال ۱۳۵۵ مصوبه شماره ۷۵ شورای عالی حفاظت محیط زیست این منطقه را بـه دو بخش پناهگاه حیـات وحش و منطقه حفاظت شد‌ه تقسیم‌ نمود. عکسهای از کمال قوچ درون همـین سال این دو مجموعه بـه عنوان ذخیره‌گاه زیستکره توران درون سطح بین المللی بـه ثبت رسید. این‌ دو منطقه د‌ارای منابع غنی حیـات وحش درون بخش پناهگاه حیـات وحش و قابلیت‌های ژئوپارک، خصوصیـات زمـین‌ شناسی، چشمـه‌ها، منابع آبی و رودخانـه‌ها درون بخش منطقه حفاظت شده مـی باشند.

از آنجا کـه در این منطقه نیـاز بـه انجام بخشی از امور بهره‌برد‌اری انسان ساخت نظیر معادن بود، مصوبه سال ۱۳۵۵ شورای عالی محیط زیست هر گونـه فعالیت انسانی را درون پناهگاه حیـات وحش ممنوع اعلام کرد و بخشی از فعالیت‌هایی را کـه د‌ارای اثرات مخرب زیست محیطی کمتری بود، درون منطقه حفاظت شد‌ه مشخص نمود.

پس از آن طی مصوبه شماره ۲۳۴ شورای عالی محیط زیست مورخ ۱۳۸۱/۳/۲۱ بخشی از پناهگاه حیـات وحش کـه هسته مرکزی و امن ترین زیستگاه‌های منطقه را درون خود جای د‌اد‌ه بود بـه پارک ملی تبدیل شد که تا حیـات وحش و منابع طبیعی بـه بهترین نحو تحت حفاظت قرار گیرد.

در حال حاضر مساحت پارک ملی توران ۱۰۱,۰۷۳ هکتار، مساحت پناهگاه حیـات وحش توران ۳۰۳,۳۳۰ هکتار و مساحت منطقه حفاظت شده توران ۱,۰۳۷,۱۲۰ هکتار مـی باشد.

موقعیت جغرافیـایی و وضعیت اجتماعی:

ذخیره گاه زیستکره توران از نظر موقعیت مکانی درون ضلع جنوبی جاد‌ه تهران – مشـهد، حد فاصل خروجی جاد‌ه بیـارجمند که تا صدرآباد، شمال شرقی دشت کویر، غرب منطقه خارتوران و شرق منطقه طرود قرار د‌ارد.

طبق آخرین برآورد جمعیت درون سال ۱۳۸۵، تعد‌اد ۳,۷۹۵ نفر درون این منطقه زندگی مـی کنند کـه معیشت و زندگی آنـها وابسته بـه کشاورزی، د‌امد‌اری و بافندگی است. از این رو با توجه بـه معیشت زندگی مردمـی کـه در این منطقه زیست مـی کنند، فشارهای زیـاد‌ی چه از نظر تعلیف د‌ام (به خصوص شتر) و چه از نظر شکار غیر قانونی بـه این منطقه وارد مـیشود.

از شـهرها و روستاهای مـهم کـه بر ذخیره‌گاه زیستکره مـی توانند تاثیر گذار باشند مـی توان بـه شـهر بیـارجمند کـه در ۴۹ کیلومتری غرب منطقه واقع هست و روستاهای زمان آباد، ‌احمد آباد،‌ رضا آباد،‌ دستجرد و عباس آباد اشاره نمود.

اقلیم:

ذخیره‌گاه زیستکره توران د‌ارای آب و هوای خشیمـه خشک بود‌ه، درون ناحیـه فلا‌ت ایران – آناتولی قرار د‌ارد و از نظر منطقه رویشی رستنی ها، درون ناحیـه ایران – تورانی قرار مـی گیرد. زیستگاه آن از نواحی پست با خاک های رسی، گچی، شنی و سنگی که تا نواحی کوهستانی با ارتفاعی بیش از ۲,۲۰۰ متر تشکیل گردید‌ه است.

ارتفاعات و دشت ها:

به بعضی از دشت ها درون این منطقه دق مـی گویند. نام ‌گذاری بیشتر این دق‌ها ریشـه‌ تاریخی د‌ارد. دق‌های مـهمـی کـه د‌ر د‌اخل این منطقه قرار د‌ارند عبارتند از: عکسهای از کمال قوچ دق بیـارجمند، دق دوشاخ و د‌ق اسب‌اند‌از.

کوه پیغمبران کـه به قولی مقبره پیـامبری بـه نام جرجیس مـی باشد، جنبه زیـارتی پید‌ا کرد‌ه و جزو آثار مذهبی منطقه بـه شمار مـی رود.

ارتفاعات مـهم منطقه شامل کوههای ماجراد، کوه پیغمبران، سوخته کوه، پر و بال، شوراب الکم، تنگه تاریک و کوه غریبه مـی باشد.

منابع آب:

از چشمـه‌های مـهم این منطقه مـی توان چشمـه غریبه، سی تل، افغانی ها، لکم، تلخاب، کال مرا، پرو بال، پونیدر، هنی، نیستانـه، بغلو، شاه چشمـه، ملحه، بهاندر، چشمـه شاه، چشمـه ماجراد، چشمـه پریـه، ابوالیحیی و چشمـه عزیز را نام برد.

مـهمترین رودخانـه این منطقـه کـه در اکثر فصول سال آب د‌ر آن جاری هست رودخانـه کال شور مـیباشد کـه به خاطر وجود املاح بسیـار زیـاد نمک، غیر قابل شرب است.

گونـه های شاخص جانوری:

ذخیره‌گاه زیستکره توران از تنوع جانوری بالایی برخورد‌ار مـیباشد. این ذخیره‌گاه مـیزبان یکی از نادرترین گونـه‌های جانوری یعنی یوزپلنگ آسیـایی هست ‌که درون حال حاضر تنـها محدود بـه مناطق خاصی از ایران مـی باشد. درون مورد رفتار شناسی و زیست شناسی این گونـه تحقیقات زیـاد‌ی توسط پروفسور شلر صورت گرفته است. لازم بـه ذکر هست که این گونـه تحت حمایت صندوق تسهیلات جهانی محیط زیست (GEF) قرار د‌ارد.

داران: گورخر ایرانی (طبق آخرین سرشماری درون سال ۱۳۹۶ تعداد ۱۹۸ راس گورخر شمارش شد)، یوزپلنگ آسیـایی، پلنگ، کفتار، گرگ، جبیر، آهو، کل و بز، قوچ و مـیش، کاراکال

پرندگان: هوبره، زاغ بور، حواصیل، باقرقره، انواع پرندگان شکاری از قبیل عقاب طلایی، شاهین، بحری، انواع ‌سارگپه، د‌لیجه، شاه بوف

خزندگان: آگاما، بزمجه، مارجعفری، مارشاخد‌ار ایرانی، کفچه‌ مار، گرزه مار

حشرات: پروانـه‌های ‌روز پرواز مـهاجر ازخانواد‌ه Papilionidae

رخداد های منطقه:

- درون تاریخ ۱۳۸۸/۶/۴ درون منطقه چشمـه پروبال از ۴ قلاده یوزپلنگ آسیـایی عکسبرداری شد.

- یکی از غم انگیزترین وقایع درون شمال پارک ملی توران، درون تاریخ ۸ و ۹ مرداد ۱۳۸۹ اتفاق افتاد، زمانیکه یک یوزپلنگ مادر بـه همراه دو توله کوچک خود درون تصادف جاده ای کشته شدند. تصادف این دو توله یوزپلنگ درون ۸ کیلومتری غرب روستای عباس آباد توسط پلیس بـه محیط بانان گزارش داده شد، جائیکه ایستگاه محیط بانی شمالی درون توران واقع شده است. متاسفانـه با وجود گشت زنی درون اطراف جاده ها به منظور جستجوی یوز مادر کـه تصور مـی شد درون اطراف محل از دست توله های خود باشد، بعد از شب حادثه او را درون حالیکه بشدت مجروح شده بود درون یک کیلومتری محل تصادف توله ها پیدا د. بـه رغم تلاش های دامپزشکی، یوز مادر درون مسیر دانشگاه دامپزشکی گرمسار از بین رفت.

- دلبر نام یک توله یوز ماده مـی باشد کـه توسط سگهای گله یک چوپان افغانی درون بهار سال ۱۳۹۰ درون منطقه توران بـه دام افتاد. بعد از بـه دام افتادن توله یوز چوپان افغانی تصمـیم بـه نگهداری از آن مـی گیرد. بعد از مدتی چوپان دیگری بـه نام علی، زمانی کـه مشغول چرای گله خود بوده متوجه حیوان عجیبی درون بین گله چوپان افغانی مـی شود. علی بعد از مشاهده دقیقتر متوجه مـی شود کـه حیوان عجیب یک یوزپلنگ است. علی بعد از متقاعد نمودن چوپان افغانی توله یوز را گرفته و به منزل خود مـی آورد. خوشبختانـه منزل علی درون نزدیکی پاسگاه محیط بانی تجور بوده و بلافاصله محیط بانان را از این موضوع مطلع نموده و توله یوز را بـه محیط بانان تحویل مـی دهد. درون حال حاضر دلبر درون پارک ملی توران درون محیط فنس کشی شده کـه تردد و بازدید کننده درون آن کم است، نگهداری مـی شود. توله یوزها شکار را بوسیله مادرشان درون سن یک سالگی آموزش مـی بینند. متاسفانـه بـه دلیل سن کم دلبر و عدم توانایی درون شکار، همچنین عدم موفقیت درون پیدا نمودن مادر دلبر، رها سازی این توله یوز امکان پذیر نبود و منجر بـه مرگ زود هنگام او مـی شد. دلبر درون حال حاضر با خرگوش زنده و گوشت تغذیـه مـی شود.

- درون سال ۱۳۹۰ درون دهانـه چاه دلبر از یک قلاده یوز پلنگ ماده و دو توله اش عکسبرداری شد.

- درون سال ۱۳۹۰ درون مسیر پاسگاه دلبر بـه سمت احمد آباد از یوزپلنگ و توله هایش از فاصله ۷ متری عکسبرداری شد.

- دستگیری شکارچیـان متخلف دو راس کل وحشی درون آبان ۱۳۹۱ (لینک مرتبط)

- مرگ یک قلاده یوزپلنگ ماده درون اثر حمله سگ های گله درون آذر ۱۳۹۱ (لینک مرتبط)

- مرگ یک یوزپلنگ ماده نابالغ توسط سگ های گله درون اردیبهشت ۱۳۹۲ (لینک مرتبط)

- درون رخدادی استثنائی روز ۱۳۹۲/۷/۲۸ ساعت ۱۵٫۳۰ پنج قلاده یوزپلنگ آسیـایی بصورت همزمان درون محدوده ای بـه نام کال هرب مشاهده و از آنان تصویربرداری گردید. (لینک مرتبط)

- تصویربرداری از چهار یوزپلنگ آسیـایی بعد از شکار یک مـیش وحشی درون بهمن ۱۳۹۲ (لینک مرتبط)

- مشاهده همزمان ۴ یوزپلنگ آسیـایی بعد از شکار یک مـیش وحشی درون خرداد ۱۳۹۳ (لینک مرتبط)

- تصویربرداری از چهار یوزپلنگ آسیـایی بصورت همزمان درون منطقه حفاظت شده توران درون تاریخ ۱۳۹۳/۶/۴(لینک مرتبط)

- تصویربرداری از چهار یوزپلنگ آسیـایی بصورت همزمان درون منطقه حفاظت شده توران درون تاریخ ۱۳۹۳/۶/۱۸(لینک مرتبط)

- درون آذرماه ۱۳۹۳ یک یوززپلنگ ماده و یک توله اش بر اثر برخورد با خودروهای عبوری درون محور سمنان – مشـهد درمحدوده عباس آباد منطقه حفاظت شده توران تلف شدند. این یوز ۲ توله دیگر نیز داشت کـه توسط محیط بانان بعد از حادثه مشاهده شده است. (لینک مرتبط)

- دیماه سال ۱۳۹۳ یک یوزپلنگ ماده و یک توله اش بر اثر برخورد با خودرو درون حاشیـه منطقه حفاظت شده توران ازبین رفتند. (لینک مرتبط)

- تصویربرداری شگفت انگیز از یوزپلنگ ماده و سه توله اش درون خارتوران درون بهمن ماه ۱۳۹۳ (لینک مرتبط)

- از دو یوزپلنگ آسیـایی درون بهمن ۱۳۹۴ درون پارک ملی توران تصویربرداری شد. (لینک مرتبط)

- بهمن ماه ۱۳۹۴ یک یوزپلنگ آسیـایی درون منطقه حفاظت شده توران از بین رفت ، صدایش را درون نیـاوردند ! (لینک مرتبط)

- بهمن ماه ۱۳۹۴ از دو پلنگ ایرانی همزمان درون پارک ملی توران تصویربرداری شد. (لینک مرتبط)

- از یک یوزپلنگ آسیـایی درون اردیبهشت ۱۳۹۵ پارک ملی توران تصویربرداری شد. (لینک مرتبط)

- یک یوزپلنگ ماده کـه یک توله همراه خود داشت درون حاشیـه پارک ملی توران بر اثر برخورد با خودرو از بین رفت. (لینک مرتبط)

- توله یوزپلنگ بدون مادر شانس زیـادی به منظور زنده ماندن درون طبیعت ندارد. (لینک مرتبط)

- از یک یوزپلنگ آسیـایی درون تیرماه ۱۳۹۵ پارک ملی توران تصویربرداری شد. (لینک مرتبط)

- از یک یوزپلنگ آسیـایی درون آبان ۱۳۹۵ پارک ملی توران تصویربرداری شد. (لینک مرتبط)

- یک پلنگ ماده و جوان با شلیک اسلحه شکاری درون توران کشته شد. (لینک مرتبط)

- دیماه ۱۳۹۵ یک کفتار راه راه بر اثر برخورد با خودرو درون حاشیـه توران از بین رفت. (لینک مرتبط)

- از یک یوزپلنگ ماده و دو توله اش درون اردیبهشت ۱۳۹۶ درون پارک ملی توران تصویر برداری شد. (لینک مرتبط)

- از یک یوزپلنگ ماده و دو توله اش درون خرداد ۱۳۹۶ درون پارک ملی توران تصویر برداری شد. (لینک مرتبط)

- از دو پلنگ ایرانی درون تیرماه ۱۳۹۶ درون منطقه حفاظت شده توران تصویر برداری شد. (لینک مرتبط)

- از پلنگ ایرانی بعد از شکار یک قوچ وحشی درون تیرماه ۱۳۹۶ تصویر برداری شد. (لینک مرتبط)

- از یک یوزپلنگ ماده و دو توله اش درون شـهریور ۱۳۹۶ تصویر برداری شد. (لینک مرتبط)

- عاملین کشتار بیرحمانـه یک گورخر آسیـایی در مـهرماه ۱۳۹۶ شناسایی و دستگیر شدند. (لینک مرتبط)

- درون مـهرماه ۱۳۹۶ پلنگ یک گورخر ماده و یک کره گورخر را شکار کرد. (لینک مرتبط)

- آبان ماه ۱۳۹۶ از سه یوزپلنگ آسیـایی درون پارک ملی توران تصویر برداری شد. (لینک مرتبط)

تصاویر ذخیره‌گاه زیستکره توران:

مرگ یوزپلنگ مادر درون برخورد با خودروهای عبوری درون شمال پارک ملی توران، ۹ مرداد ۱۳۸۹

دو توله یوز کشته شده درون برخورد با خودروهای عبوری درون شمال پارک ملی توران، ۸ مرداد ۱۳۸۹

…………………………………………………………دلبر

—————————————————————————————————————————————————————————–

آخرین اخبار محیط زیست و حیـات وحش کشور را بصورت لحظه ای و در کوتاه ترین زمان از طریق کانال تگرام دیده بان دریـافت کنید.

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Thu, 19 Jul 2018 12:35:00 +0000

منطقه حفاظت شده آلمابلاغ با ارتفاع ۲۹۴۶ متر از سطح دریـا درون شمال شـهرستان اسدآباد و ۳۵ كیلومتری شمال غرب شـهرستان همدان و سمت چپ گردنـه اسدآباد بـه همدان واقع شده و یكی از ارتفاعات مـهم غرب كشور و استان همدان بـه شمار مـی‌آید و به جهت وجود گونـه‌های مختلف حیوانات و پرندگان و همچنین مراتع غنی و پوشش گیـاهی مورد هجوم و تخریب شكارچیـان و دام‌های عشایر قرار مـی‌گیرد. عکسهای از کمال قوچ این منطقه بـه عنوان یكی از زیستگاه‌های مناسب به منظور رده‌های مختلف جانوران از‌ جمله داران، عکسهای از کمال قوچ پرندگان و خزندگان و حشرات درون استان مطرح هست و از سال ۱۳۸۵ بـه عنوان منطقه شكار ممنوع تحت مدیریت اداره كل محیط ‌زیست استان همدان قرار گرفته است. عکسهای از کمال قوچ از نظر اقلیمـی بـه دلیل اختلافات ارتفاع، مـیزان درجه حرارت درون نقاط مختلف آن متفاوت هست و درون زمستان دارای آب و هوای معتدل و در تابستان گرم است. با توجه بـه این‌ كه این منطقه یكی از قلل رشته كوه‌های الوند محسوب مـی‌شود، از وجود چشمـه‌ساران بزرگ و كوچک و آبریز‌های همـیشـه جاری آن بهره‌مند مـی‌شود و منابع آب متعددی از ‌جمله منابع فصلی، دائمـی، رودخانـه، قنات، چشمـه و... درون این منطقه جریـان دارد و باعث شده هست حیـات‌وحش منطقه محدودیتی از لحاظ تأمـین‌ آب نداشته باشند. درون حال حاضر این منطقه از طریق واحد سیـار اداره حفاظت محیط ‌زیست اسدآباد حفاظت و كنترل مـی‌شود. گونـه‌های جانوری شاخص و در معرض خطر منطقه حفاظت شده آلمابلاغ و دشت اسدآباد شامل انواع قوچ و مـیش، گرگ و روباه، خرگوش، رودک، گراز، تشی، عقاب طلایی، تیـهو و انواع گنجشک‌سانان همچون باقرقره، جغد كوچک، عقاب دشتی، دلیجه و فاخته، كبک و كبوتر چاهی هستند. همچنین ارتفاعات قاسم‌آباد، ویرایی، كلیـایی، جعفرآباد و ماوی مناطق شكار آزاد این شـهرستان محسوب مـی‌شوند. قوچ و مـیش از شاخص‌ترین گونـه‌های جانوران منطقه بـه شمار مـی‌روند و به دلیل وسعت منطقه و همچنین همجواری با منطقه حفاظت شده خانگرمز و كركسین، سازگاری این‌گونـه با منطقه را افزایش داده است. از سایر داران منطقه مـی‌توان بـه گرگ، خفاش، خرگوش، شغال، روباه، تشی، كفتار، گراز، سنجاب‌زمـینی، خدنگ و انواع موش اشاره كرد. عقاب طلایی، عقاب دشتی، سنقر خاكستری، شاهین، دلیجه، قرقی، سارگپه، كبک، تیـهو، قمری، كبوتر جنگلی، انواع چكاوک، انواع سار، توكا، انواع سهره، انواع زرده پر و پرندگانی نظیر سبز‌قبا، جغد كوچک، هدهد، داركوب، سنگ‌چشم، شاه‌بوف، كمركولی، چلچله كوهی، دم جنبانک، زاغ نوک سرخ و زنبور‌خوار از جمله پرندگان موجود درون منطقه شكار ممنوع آلمابلاغ هستند. همچنین خزندگانی از راسته سوسمار‌ها و مار‌ها درون این منطقه زیست مـی‌كنند. پوشش گیـاهی منطقه حفاظت شده آلما‌بلاغ شامل كنگر، ریواس، آزربه، شیرین‌بیـان، گون، گل ختمـی، گزنـه، گلزبان و بومادران و درختچه‌های آن شامل بادام كوهی، آلبالوی وحشی، زرشک، تمشک، گز و انجیر است. منطقه حفاظت شده آلمابلاغ: عکسهای از کمال قوچ منطقه حفاظت شده آلمابلاغ با ارتفاع ۲۹۴۶ متر از سطح دریـا درون شمال شـهرستان اسدآباد و ۳۵ كیلومتری شمال غرب شـهرستان همدان و سمت چپ گردنـه اسدآباد بـه همدان واقع شده و یكی از ارتفاعات مـهم غرب كشور و استان همدان بـه شمار مـی‌آید و به جهت وجود گونـه‌های مختلف حیوانات و پرندگان و همچنین مراتع غنی و پوشش گیـاهی مورد هجوم و تخریب شكارچیـان و دام‌های عشایر قرار مـی‌گیرد. این منطقه بـه عنوان یكی از زیستگاه‌های مناسب به منظور رده‌های مختلف جانوران از‌ جمله داران، پرندگان و خزندگان و حشرات درون استان مطرح هست و از سال ۱۳۸۵ بـه عنوان منطقه شكار ممنوع تحت مدیریت اداره كل محیط ‌زیست استان همدان قرار گرفته است. از نظر اقلیمـی بـه دلیل اختلافات ارتفاع، مـیزان درجه حرارت درون نقاط مختلف آن متفاوت هست و درون زمستان دارای آب و هوای معتدل و در تابستان گرم است. با توجه بـه این‌ كه این منطقه یكی از قلل رشته كوه‌های الوند محسوب مـی‌شود، از وجود چشمـه‌ساران بزرگ و كوچک و آبریز‌های همـیشـه جاری آن بهره‌مند مـی‌شود و منابع آب متعددی از ‌جمله منابع فصلی، دائمـی، رودخانـه، قنات، چشمـه و... درون این منطقه جریـان دارد و باعث شده هست حیـات‌وحش منطقه محدودیتی از لحاظ تأمـین‌ آب نداشته باشند. درون حال حاضر این منطقه از طریق واحد سیـار اداره حفاظت محیط ‌زیست اسدآباد حفاظت و كنترل مـی‌شود. گونـه‌های جانوری شاخص و در معرض خطر منطقه حفاظت شده آلمابلاغ و دشت اسدآباد شامل انواع قوچ و مـیش، گرگ و روباه، خرگوش، رودک، گراز، تشی، عقاب طلایی، تیـهو و انواع گنجشک‌سانان همچون باقرقره، جغد كوچک، عقاب دشتی، دلیجه و فاخته، كبک و كبوتر چاهی هستند. همچنین ارتفاعات قاسم‌آباد، ویرایی، كلیـایی، جعفرآباد و ماوی مناطق شكار آزاد این شـهرستان محسوب مـی‌شوند. قوچ و مـیش از شاخص‌ترین گونـه‌های جانوران منطقه بـه شمار مـی‌روند و به دلیل وسعت منطقه و همچنین همجواری با منطقه حفاظت شده خانگرمز و كركسین، سازگاری این‌گونـه با منطقه را افزایش داده است. از سایر داران منطقه مـی‌توان بـه گرگ، خفاش، خرگوش، شغال، روباه، تشی، كفتار، گراز، سنجاب‌زمـینی، خدنگ و انواع موش اشاره كرد. عقاب طلایی، عقاب دشتی، سنقر خاكستری، شاهین، دلیجه، قرقی، سارگپه، كبک، تیـهو، قمری، كبوتر جنگلی، انواع چكاوک، انواع سار، توكا، انواع سهره، انواع زرده پر و پرندگانی نظیر سبز‌قبا، جغد كوچک، هدهد، داركوب، سنگ‌چشم، شاه‌بوف، كمركولی، چلچله كوهی، دم جنبانک، زاغ نوک سرخ و زنبور‌خوار از جمله پرندگان موجود درون منطقه شكار ممنوع آلمابلاغ هستند. همچنین خزندگانی از راسته سوسمار‌ها و مار‌ها درون این منطقه زیست مـی‌كنند. پوشش گیـاهی منطقه حفاظت شده آلما‌بلاغ شامل كنگر، ریواس، آزربه، شیرین‌بیـان، گون، گل ختمـی، گزنـه، گلزبان و بومادران و درختچه‌های آن شامل بادام كوهی، آلبالوی وحشی، زرشک، تمشک، گز و انجیر است.

منطقه حفاظت شده گلپرآباد با وسعتی حدود ۸۳۲۶ هكتار، درون فاصله حدود ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شـهرستان ملایر واقع گردیده است. بـه طور کلی این منطقه دارای سیمای کوهستانی هست ولی تپه ماهورها، مناطق صخره‌ای و دشتی نیز دیده مـی‌شود. زمستان این منطقه سرد و نزولات جوی اغلب بـه صورت برف مـی‌باشد. درون این منطقه ۶ چشمـه شناسایی شده کـه از پراکنش مناسبی برخوردارند و از نظر تأمـین آب به منظور حیوانات بسیـار مـهم و حیـاتی مـی‌باشند. درون پیرامون منطقه سه روستای ده مـیانـه، گرجائی و گلپرآباد قرار دارند. این منطقه دارای بسیـاری از قابلیت‌های منطقه لشگردر مـی‌باشد و جزو پيشكوه‌های زاگرس غربی بـه شمار مـی‌‏آيد و از شمال و جنوب با ارتفاعات متعددی محدود مـی‌شود و تحت تأثير جريانات عمومـی هوا درون اين بخش از زاگرس مـی‌باشد. بـه رغم كم بودن ميزان نزولات جوی (به طور مـیانگین حدود ۳۰۰ ميلی‌متر درون سال) و محدوديت منابع آبی و استقرار درون اكوسيستم‏ سرد و خشک، از تنوع حياتی بـه ويژه پوشش گياهی بسيار غنی برخوردار است. از اين رو رشد و تكثير حيات وحش آن درخور توجه است. بر این اساس درون سال ۱۳۸۵ بـه عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی و سپس بـه دلیل داشتن شرایط مساعد زیستی و تنوع گونـه‌ای مناسب درون سال ۱۳۸۶ بـه عنوان منطقه حفاظت شده ارتقای سطح يافته است. این زیستگاه درون امتداد رشته کوه آهنگران و در ضلع جنوب شرقی لشگردر مـی‌باشد. بخشی از این منطقه درون حوزه استحفاظی استان مرکزی نیز قرار دارد. راه‌های دسترسی از قسمت شمالی منطقه از طریق جاده گاز اراک- ملایر و از قسمت جنوبی از طریق جاده آسفالته احمد روغنی– گلپرآباد مـی‌باشد. همچنین درون داخل منطقه جاده‌های جیپ‌رو وجود دارند. تیپ پوشش گیـاهی غالب درون مناطق دشتی؛ مرتعی و در تپه ماهورها بـه صورت بوته‌ای و در ارتفاعات؛ درختچه‌ها وجود دارند. از گونـه‌های گیـاهی این منطقه مـی‌توان ورک، سنجد، بادام کوهی، زالزالک، آلبالو وحشی، کنگر، گون، شکر تیغال، گراس، جو وحشی، بله گوش، جگن، جارو کوهی، آویشن، چای کوهی، بومادران و... را نام برد. این منطقه زیستگاه گونـه حمایت شده قوچ و مـیش ارمنی مـی‌باشد. از دیگر داران منطقه گرگ، کفتار، شغال، تشی، رودک، روباه و از پرندگان این منطقه کبک، تیـهو، انواع گنجشک‌سانان، کمر کولی، سار، پری شاهرخ، عقاب طلایی و دلیجه را مـی‌توان نام برد.

منطقه حفاظت شده شراء با سیمای کوهستانی و تپه ماهوری و با وسعتی بالغ بر ۱۰۷۰۰ هکتار درون فاصله حدود ۴۵ کیلومتری شرق همدان واقع گردیده است. این منطقه بـه لحاظ طبیعت بکر، پوشش گیـاهی مناسب و سیمای طبیعی آن از زیستگاه‌های اصلی قوچ و مـیش ارمنی استان همدان محسوب مـی‌گردد لذا درون سال ۱۳۷۸ بـه عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی و در سال ۱۳۸۹ بـه منطقه حفاظت شده ارتقای سطح یـافت. بخش کوهستانی منطقه از دو قله اصلی و مجزا از یکدیگر بـه نام‌های قافلانته و قزل تشکیل شده است. قله قافلانته با ارتفاع تقریبی ۲۵۵۹ متر از سطح دریـا بلندترین بخش این منطقه را تشکیل مـی‌دهد. راه‌های دسترسی منطقه حفاظت شده شراء درون مجموع شامل جاده‌های اصلی و فرعی آسفالته است. به منظور ورود بـه این منطقه بعد از گذر از ۲۵ کیلومتری جاده اصلی همدان– ملایر بایستی از مسیر روستای سیـاه کمر بـه سمت روستای آب هندو حرکت نمود. جهت رسیدن بـه قسمت‌های شمالی منطقه نیز از تپه فرعی روستای آب هندو بـه سمت روستاهای مولوجه و قوزلیجه حرکت نمود. راه دیگر ارتباط با منطقه مسیر روستاهای نشر و مسلم و آباد مـی‌باشد. درون پیرامون منطقه روستاهای قوزلیجه، آب هندو، حیران، مسلم‌آباد، نشر، برکت‌آباد، تاهون‌آباد و خردمند واقع شده است. از نظر تقسیم‌بندی اقلیمـی این حوزه درون منطقه اقلیمـی نیمـه خشک سرد قرار گرفته و متوسط بارندگی سالیـانـه آن بین ۳۵۰ که تا ۴۵۰ مـیلی‌متر درون سال مـی‌باشد و به طور متوسط، حجم بارش سالانـه حدود ۹/۸۵ مـیلیون مترمکعب برآورد مـی‌گردد. مـیانگین درجه حرارت سالیـانـه آن ۱۴ درجه سانتی‌گراد مـی‌باشد. بر اساس گلبادهای ترسیم شده، چیرگی باد درون منطقه، جهت غربی مـی‌باشد و به تفکیک فصول درون طی سال گاه دچار تغییرات کوتاه مدت مـی‌شود. با توجه بـه بررسی منابع موجود و بازدیدهای بـه عمل آمده درون محدوده، تعداد ۱۷۲ گونـه گیـاهی متعلق بـه ۳۷ خانواده درون تیپ‌های اراضی دشت‌های آبرفتی دامنـه‌ای، فلات‌ها، آبرفت‌ها و واریزه‌های بادبزنی شکل و آبرفت­های بادبزنی شناسایی شده است. درون مجموع خارشتر، شیرین بیـان، خارزره، درمنـه، جارو هند، ورک، بومادران، تلخه، گون، شیر تیزک، ختمـی، شقایق، علف ، گل گندم، گوش بره، کلاه مـیرحسن، گل چایی، جغجغه، ختمـی، شیرتیزک، از عمده‌ترین گونـه‌های گیـاهی منطقه مـی‌باشد. درون برخی از قسمت‌های منطقه نیز گونـه‌های درختی دست کاشت مشاهده مـی‌گردد کـه مـی‌توان بـه درختان گردو، گیلاس، زردآلو، انگور، سیب، توت، نارون، زبان گنجشک، بید و سرو خمره‌ای اشاره کرد. اطلاعات جمع‌آوری شده درون خصوص فون جانوری منطقه مورد نظر نیز بیـانگر این هست که پرندگان این زیستگاه چهره غالب جانوری منطقه را تشکیل مـی‌دهند. گونـه‌های کوهزی همچون عقاب طلایی و کبک معمولی فراوان‌ترین پرندگان منطقه‌اند. دسته سبک‌بالان نیز درون بین تمامـی گونـه‌ها متنوع‌ترین دسته شناسایی شده‌اند. فون پرندگان درون منطقه متأثر از دو دسته گونـه‌های بومـی و مـهاجر است. کبک، تیـهو، سنگ چشم خاکستری، سبز قبا، دم جنبانک ابلق، دلیجه معمولی، هما، سارگپه، کرکس، قرقی، طرلان، شاهین، بحری، بالابان، لاچین، حواصیل خاکستری، پرستوی معمولی، سار و بلبل از جمله پرندگان موجود درون زیستگاه‌های منطقه مـی­باشند. داران منطقه نیز عمدتاً گونـه‌های سازگار با مناطق سرد کوهستانی‌اند شامل گرگ، کفتار، قوچ و مـیش شاخص‌ترین گونـه‌های دار منطقه‌اند. شغال، روباه، راسو، زرده پر، رودک، خرگوش، خارپشت ایرانی، تشی، حفار و انواع موش‌ها از جمله دیگر داران مـهم این منطقه بـه شمار مـی‌روند. خزندگان این زیستگاه نیز درون دو گروه مارها و سوسمارها یـا مارمولک‌ها قابل تقسیم‌اند، آگامای قفقازی و گرزه مار پرجمعیت‌ترین خزندگان منطقه و مارهای دشتی‌زی و آگاما و لاک‌پشت مـهمـیزدار، شاخص‌ترین خزندگان منطقه بـه حساب مـی‌آیند. بـه علت نبود زیستگاه‌های آبی قابل توجه از فون جانوری دوزیستان و ماهی‌ها درون منطقه دیده نمـی‌شود با این حال گاهی درون آبگیرهای فصلی و برکه‌های حاشیـه روستای مسلم‌آباد مـی‌توان از دوزیستان گونـه‌های وزغ معمولی و قورباغه تالابی را مشاهده نمود.

منطقه حفاظت شده ملوسان با سیمای کوهستانی، دره‌ها و پناهگاه‌های فراوان و با وسعتی حدود ۹۵۰۰ هکتار درون فاصله ۲۴ کیلومتری شمال غربی شـهرستان نـهاوند واقع گردیده است. وضعیت پوشش گیـاهی، منابع آبی و شرایط اقلیمـی منطقه، زیستگاه مناسبی را فراهم نموده کـه در سال ۱۳۷۳ بـه عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام و در سال ۱۳۸۹ بـه منطقه حفاظت شده ارتقای سطح یـافت. راه‌های اصلی دسترسی بـه منطقه ملوسان راه روستایی گوشـه سعد وقاص بـه طائمـه و ملوسان مـی‌باشد کـه از کیلومتر ۱۴ جاده نـهاوند– کرمانشاه شروع شده و پس از طی ۱۰ کیلومتر بـه پاسگاه ملوسان ختم مـی‌گردد. کمترین ارتفاع موجود درون منطقه درون حدود ۱۶۰۰ متر از سطح دریـا (واقع درون جنوب غربی منطقه) و مرتفع‌ترین نقطه دارای ارتفاع ۲۹۱۰ متر از سطح دریـا (در قله کوه شادمانـه) درون حدود مرکز منطقه واقع است. از نظر تقسیم‌بندی حوزه‌های آبریز اصلی کشور، درون حوزه آبریز کرخه، زیر حوزه گاماسیـاب و واحدهای هیدرولوژیک ملایر و نـهاوند– شیوان قرار گرفته است. درون منطقه مذکور تعداد دوازده دهنـه چشمـه با آبدهی گوناگون موجود مـی‌باشد کـه از مـهم‌ترین آن‌ها مـی‌توان چشمـه‌های دوزخ دره، لیساب، اسماعیل خانی، دره بید و موناک را نام برد. درون واقع این منطقه دارای کمترین مشکل کم آبی درون بین بیشتر مناطق استان است. درون حاشیـه منطقه آبادی‌های بابا کمال، گل زرد، هرهره، قشلاق نجف، مـیانگران، طایفه، ملوسان و ده سرخه‏ قرار دارد. بر طبق بررسی‌های صورت گرفته درون منطقه تعداد ۱۵۲ گونـه گياهی وجود دارد. از این ميان تعداد ۱۳۸ گونـه علفی، تعداد ۳ گونـه درختی، ۹ گونـه درختچه‌ای و ۱۲ گونـه بوته‌ای است. درون این منطقه گونـه‌های گیـاهی از قبیل هزارخار استوانـه‌ای، سیـاه تنگرس فارسی، تنگرس، کتان سفید، پونـه‌سای مواج، پونـه‌سای تنک، آویشن دنایی برگ نقره‌ای، آویشن، شلیل، مـینای صخره‌ای، لبدیسی بوته‌ای نمدی، گل گندم زاگرسی، گل گندم بیـابانی، زبان بعد قفای غده‌دار، مریم گلی سیخک‌دار،خرگوشی و چار چار دنایی جزو گونـه‌های درون معرض تهدید مـی‌باشند. درون منطقه ملوسان درون مجموع تعداد ۲۵۳ گونـه از ۵ رده جانوران شامل ۳۴ گونـه دار، ۱۶۴ گونـه پرنده، ۳۴ گونـه خزنده، ۴ گونـه دوزيست و ۱۷ گونـه ماهی گزارش شده است. از بین گونـه‌های پرندگان، لک‌لک سفید، عقاب دریـایی دم سفید، سارگپه، سارگپه پابلند، پیغو، قرقی، عقاب دو برادر، عقاب تالابی، عقاب شاهی، عقاب طلایی، کرکس، هما، دال، عقاب مارخور، بحری، بالابان، شاهین، لیل و دلیجه جزو گونـه‌های ارزشمند درون منطقه مـی‌باشند. از بین خزندگان، لاک‌پشت مـهمـیزدار و کورمار و از بین داران، کل و بز (پازن)، قوچ و مـیش، شنگ، کفتار، گرگ و خفاش نعل اسبی بزرگ گونـه‌های درون معرض تهدید منطقه مـی‌باشند.

منطقه حفاظت شده لشگردر با وسعتی درون حدود ۱۵۵۵۰ هكتار درون مجاورت شرق و جنوب شرقی ملاير قرار دارد. ارتفاع متوسط منطقه از سطح دریـا درون نقاط کم ارتفاع ۱۷۵۰ متر و در نقاط مرتفع ۲۹۲۸ متر مـی‌باشد. طی دوره آماری بیست ساله مـیانگین بارندگی سالیـانـه منطقه برابر ۲۸۸/۸ مـیلی‌متر و مـیانگین سالانـه دمای منطقه برابر ۱۳/۴۰ درجه سانتی‌گراد مـی‌باشد. تیپ اقلیمـی منطقه بـه روش دومارتن نیمـه خشک و طبق روش آمبرژه خشک سرد تعیین شده است. جهت وزش باد از جنوب بـه سمت شمال جریـان دارد. این منطقه دارای ۱۱ چشمـه دائمـی بـه نام‌های قمشلی، كله بيد، دره غار، سی‌يک، گيچک، اوضامن، سلطان‌آباد، اوزون دره، چشمـه نثار، چشمـه نقلی، پير مـهدی مـی‌باشد. تعداد ۱۶ روستا درون اطراف منطقه وجود دارد کـه شامل ازناو، سلطان‌آباد، قلعه جوزان، پير خداوردی، چشمـه قاضی، جوزان، جوراب، ازناوله، احمدیـه، مـیشن، کمازون، زنگنـه سفلی و علیـا، احمد روغنی واوند كه همـه اين روستاها درون محدوده مرزی منطقه قرار گرفته‌اند. اين منطقه بـه جهت برخوردار بودن از شرايط لازم ابتدا درون سال ۱۳۶۳ بـه عنوان منطقه شكار ممنوع و سپس بـه جهت بهبود شرايط اكولوژيكی و خصوصاً زيستی درون اسفند ماه سال ۱۳۶۹ با تلاش مجموعه پرسنل اداره كل حفاظت محيط زيست همدان با تصويب شورای عالی حفاظت محيط زيست عنوان «منطقه حفاظت شده» را از آن خود كرد. بر اساس مطالعه رستنی‌های منطقه، تاکنون ۲۶۶ گونـه گیـاهی متعلق بـه ۱۸۴ جنس و ۴۳ خانواده شناسایی شده‌اند و از این تعداد ۲۸ گونـه اندمـیک ایران مـی‌باشد. از گیـاهان دارویی منطقه مـی توان کنگر، کاسنی، ریواس، کاکوتی، شیرین بیـان، بارهنگ و پونـه را نام برد. گياهان علفی و بوته‌ای پوشش گیـاهی غالب منطقه را تشكيل مـی‌دهند اما تک درختچه‌هايی نيز درون ارتفاعات ميانی منطقه بـه صورت پراكنده ديده مـی‌شوند از درختچه‌های مـهم منطقه گونـه‌های زالزالک، انجير، بنـه، سماق، زرشک و بادام كوهی را مـی‌توان نام برد. گونـه‌های بوته‌ای و علفی منطقه مشتمل بر كلاه ميرحسن، انواع گون، علف بادبزنی، نخود وحشی، كنگ، علف چای، زنبق وحشی، اسپند، شكر تيغال، لاله واژگون، ريواس، كاروان‌كش، بومادران و آويشن مـی‌باشند. درون منطقه حفاظت شده لشگردر ۱۸ گونـه دار از ۱۱ خانواده و ۵ راسته و ۷۵ گونـه پرنده از ۲۳ خانواده و ۷ راسته زيست مـی‌نمايند. اين منطقه بـه لحاظ موقعيت طبيعی و توپوگرافی دارای سه وضعيت كوهستانی، تپه ماهوری و نسبتاً دشتی مـی‌باشد. مناطق كوهستانی زيستگاه كل و بز و مناطق تپه ماهوری زيستگاه گونـه حمايت شده قوچ و ميش ارمنی مـی‌باشد و مناطق دشتی نيز بـه سبب تغيير نوع كاربری زمين از جانب روستایيان بـه صورت كشت باغات انگور درآمده است. از داران منطقه مـی‌توان کل و بز، قوچ و مـیش، گرگ، شغال ، روباه، تشی، خرگوش، گوركن، كفتار و رودک و از پرندگان كبک، تيهو، باقرقره، عقاب طلايی، قرقی، فاخته، دليجه، كمر كلی، پری شاهرخ، چيچک و از خزندگان انواع مار را مـی‌توان نام برد .

منطقه حفاظت شده خانگرمز با وسعت ۹۳۸۹/۷۹ هکتار درفاصله ۳۰ کیلومتری غرب شـهرستان تويسركان، ۲۵ کیلومتری شرق شـهر اسدآباد و در سمت جنوب غربی همدان و شمال غربی شـهر فرسفج قرارگرفته است. از راه‌های دسترسی بـه منطقه مـی‌توان بـه مسير جاده اصلی آسفالته تويسركان بـه فرسفج از روستای جعفريه بـه وسيله جاده فرعی كه منتهی بـه روستای سوتلق مـی‌گردد اشاره کرد. این منطقه دارای آب و هوای نیمـه خشرد و معتدل بوده و رژیم بارندگی آن از تیپ اقلیم مدیترانـه‌ای است. متوسط مـیزان بارندگی این منطقه معادل ۴۰۰ مـیلی‌متر درون سال و مـیانگین دمای سالانـه درون یک دوره ۱۲ ساله حدود ۱۲/۷ درجه سانتیگراد و سرعت باد غالب منطقه ۵/۲ متر درون ثانيه درون جهت جنوب غربی برآورد شده است. از منابع آبی آن مـی‌توان بـه وجود ۳۵ دهانـه چشمـه و ۱۳ رشته قنات اشاره کرد. موقعیت مورفولوژیکی این توده کوهستانی و تنوع پوشش گیـاهی آن، همچنین دور بودن از منابع آلاینده و تولید سر و صدا، شرایط زیستی مناسبی را به منظور حیـات وحش بـه وجود آورده است. بنابراین این منطقه از سال ۱۳۶۳ بـه عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شد و در سال ۱۳۸۰ بـه منطقه حفاظت شده ارتقای سطح یـافت. درون این منطقه تاکنون درون مجموع ۲۱۳ گونـه گیـاهی متعلق بـه ۱۶۴ جنس و ۴۵ خانواده با خواص و کاربردهای دارویی، صنعتی و ... شناسایی شده است. بـه طور كلی گونـه‌های غالب گیـاهی عبارتند از خانواده گرامـینـه‌ها، علف ی، گل قاصد، سریش‌ها، گونـه‌های فرفیون، گونـه شقایق، جامعه گونـه‌ای گون، لاله، كلاه مـیرحسن، درمنـه، كاكوتی، كنگر، بله گوش، مـیخک، بابونـه، داغداغان، شیرخشت، چای علفی، رز وحشی، نخود وحشی، گل ماهور، بادام كوهی، زالزالک وحشی، آلبالوی وحشی و....مـی‌باشند. از درختان دست کاشت منطقه مـی‌توان بـه درختان گردو، گیلاس، زردآلو، انگور، سیب، توت، نارون، زبان گنجشک و بید اشاره کرد. فون جانوری منطقه شامل كل و بز، قوچ و مـیش کـه از گونـه‌های شاخص منطقه و از سایر داران مـی‌توان گرگ، روباه، شغال، كفتار، خرگوش، سمور، گوركن، تشی، رودک، خارپشت، حشره‌خوار و انواع موش‌ها و از مـیان پرندگان عقاب طلایی، كبک، تیـهو، دلیجه، كلاغ نوک سرخ، كبوتر، كمر كولی، زاغی، چكچک، سهره، سار، جغد، سبز قبا، سنگ چشم، دم جنبانک، زرده پر را نام برد. همچنین بـه انواع خزندگان چون افعی زنجانی، یله مار، سوسن مار، شلاقی، چلمبر، مار پلنگی، لاک پشت و انواع مارمولک‌ها مـی‌توان اشاره کرد.

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Mon, 09 Jul 2018 20:32:00 +0000