آشنایی با انواع مواد مخدر ( 1 )
آمفتامينـها
AMPHETAMINE
نامـهاي متداول:
bennis, Uppers, Speed, blues, whiz
گروه دارويي: خوردن سینه gif محرك سيستم اعصاب مركزي
قدرت اعتيادآوري:
مصرف منظم آمفتامين يا مت آمفتامين سريعاً ايجاد تحمل ميكند بطوري كه براي ايجاد همان تأثير مورد نظر بايد مقدار بيشتري از اين دارو مصرف شود. خوردن سینه gif مصرف كنندگان از نظر رواني بـه اثرات اين دارو
وابستگي پيدا ميكنند.
نحوه مصرف:
معمولاً بـه صورت قرص هست و بلعيده ميشود. خوردن سینه gif گاهي اوقات آن را از طريق بيني مصرف ميكنند يا مخلوط آن را با آب تزريق مينمايند.
استفادههاي مجاز:
در سالهاي 1950 و 1960، خوردن سینه gif آمفتامينـها را بـه عنوان كاهشدهنده اشتها تجويز ميكردند. اين مورد استعمال بـه علت خطر وابستگي و سوء استفاده كاملاً قدغن شده است. درون حال حاضر براي فعاليت بيش از حد كودكان و خوابآلودگي شديد تجويز ميشود. مصرف اين دارو بدون نسخه ممنوع است.
تأثيرات موقت:
مصرف آمفتامينـها بـه مقدار كم هشياري و انرژي جسمي را بالا ميبرند. تنفس و سرعت ضربان قلب را زياد ميكنند، مردمك گشاد ميشود، اشتها فروكش ميكند و خشكي دهان بوجود ميآورد. بعد از محو شدن اين علايم، افسردگي و اضطراب ظاهر ميشوند. مصرف زياد اين داروها باعث لرز، عرق، اضطراب، سردرد، تپش قلب و درد سينـه ميشود.
مصرف بسيار زياد، توهم، هذيان، تشنج، كما و مرگ بدنبال دارد.
تأثيرات طولاني مدت و خطرات آن:
مصر ف منظم و مكرر اين داروها باعث كاهش وزن و يبوست ميشود. مصرف كننده ممكن هست از نظر احساسي و عاطفي بيثبات شود. قطع داروها احساس افسردگي و خودكشي بدنبال دارد. مصرف طولاني مدت باعث كم شدن مقاومت درون برابر عفونت ميشود. اگر اين داروهادر اوايل بارداري مصرف شوند خطر نقص درون جنين، بويژه درون قلب نوزاد را بهمراه دارند. مصرف آمفتامينـها درون دوران بارداري موجب زايمان زودرس و كاهش وزن تولد نوزاد ميشود.
نشانـههاي سوء استعمال:
كسي كه آمفتامين مصرف ميكند بطور غيرعادي فعال، شاد و بيش از حد حراف است. بيقراري و برانگيختگي نيز جيء خصوصيات شخصيتي او ميشوند. بـه غذا بيميل نشان ميدهد و خوابهاي غيرطبيعي دارد. ممكن هست اين دارو را براي دو سه شب بيدار ماندن و سپس خوابيدن بـه مدت 48 ساعت مصرف كند. نوسانات درون رفتار و روحيه او بوجود ميايد.
تداخل دارويي:
آمفتامينـها با بسياري از داروها تداخل ميكنند اگر با مـهاركنندههاي منوآمين اكسيداز (MAOIS) مصرف شوند فشارخون را درون حد خطرناكي بالا ميبرد. چنانچه با داروهاي ديژيتال، لوودوپا و برخي بيهوش كنندههاي استنشاقي مصرف گردد خطر ضربان غيرطبيعي را افزايش ميدهد. آمتفامينـها اثرات تسكيني داروهايي كه سيستم اعصاب مركزي را دچار وقفه ميكنند خنثي ميكنند.
اكستاسي
ECSTASY
نامـهاي متداول: E,MDMA, XTC
گروه داروئي: محرك سيستم اعصاب مركزي
قدرت اعتيادآوري:
مانند ديگر آمفتامينـها مصرف منظم آن منجر بـه ايجاد تحمل ميشود بطوري كه براي رسيدن بـه اثر اوليه بايد بر مقدار مصرف آن اضافه كرد. امكان وابستگي رواني بـه اثرات دارو وجود دارد.
نحوه مصرف:
به صورت قرص يا كپسول.
استفادههاي مجاز:
اگرچه اكستاسي درون روان درماني داراي جايگاه بخصوصي هست اما درون حال حاضر استعمال آن درون پزشكي مجاز نيست.
تأثيرات موقت:
اكستاسي را بـه عنوان داروي آور درون مجالس و مـهمانيهاي بزمي مصرف ميكنند که تا اثرات احساسي و هيجاني را درون با موزيك تند براي چندين ساعت بوجود آورد. عوارض جانبي بيشتر بـه علت مصرف تفريحي آن هست تا مقدار مصرف خود دارو. اكستاسي سيستم عصبي مركزي را تحريك ميكند، بيداري و انرژي را بالا ميبرد. تشنگي، خستگي و خواب را كاهش ميدهد. ضربان قلب و فشارخون را افزايش ميدهد. ممكن هست بر اثر طولاني و عرق زياد بدون آنكه فرصت جبران آب از دست رفته بدن باشد سكته قلبي ايجاد كند. حمله قلبي ميتواند منجر بـه بيرمقشدن عضلات، نارسايي كلیـه .
ناراحتيهاي مربوط بـه هشدن خون، تشنج و مرگ شود. درون برخي موارد سديم كم شده و مغز ورم ميكند كه اينـها بـه خاطر مصرف زياد مايعات بدون دفع كافي ادرار هست كه بيشتر از راه عرق دفع ميگردد. استفراغ، سردرد و خواب آلودگي و نيز آسيب كبدي و سكته مغزي از پيامدهاي اين دارو است.
تأثيرات طولاني مدت و خطرات آن:
هنوز اطلاعات اندكي درباره اثرات طولاني اين دارو وجود دارد. برخي بيماريهاي رواني مثل اسكيزوفرني و افسردگي، اختلالات خواب، مشكلات دندانـها و ميل زياد بـه خوردن شكلات گزارش شدهاند. از آنجايي كه اكستاسي آسيبهايي بـه برخي از سلولهاي عصبي درون حيوانات وارد ميسازد امكان دارد بيماريهاي رواني خاصي را ايجاد كند. افسردگي حتي سالها بعد از قطع دارو پيشبيني ميشود.
نشانـههاي سوء مصرف:
مصرفكنندههاي اكستاسي دچار كاهش وزن، ناراحتيهاي دندان بـه علت قفل كردن فك و فشردن دندانـها و نيز اضطراب ميشود.
تداخل دارويي:
اكستاسي با برخي از داروها تداخل ميكند. اگر با بازدارندههاي مونوآمين اكسيداز (MAOIS) مصرف شود فشارخون را بطور خطرناك بالا ميبرد. همچنين خطر ضربان غيرطبيعي قلب را چنانچه با داروهاي ديژيتال،لوودوپا و استنشاق برخي از بيحس كنندهها مصرف شود، زياد ميكند. اكستاسي اثرات تسكيني داروهايي را كه سيستم عصبي مركزي را از كار باز ميدارند خنثي ميكند و اين داروها اثر اكستاسي را بر مغز كاهش ميدهند.
الكل
نامـهاي متداول:
ethyl alcohol, (Spirits, wine, beer), drink, Booze, ethanol
گروه دارويي: تضعيف كنندههاي سيستم اعصاب مركز، مسكنـها
قدرت اعتيادآوري:
چون كه پاسخ هر فرد درون برابر الكل بسيار متفاوت هست اندازهگيري قدرت اعتيادآوري آن مشكل ميباشد. اما درون بيماري الكليسم، ناتواني شخص درون خودداري از مصرف الكل كاملا ًمشـهود است. نوشيدن منظم و افراطي الكل بـه تنـهايي عامل اعتياد بـه الكل نيست بلكه وابستگي رواني و جسمي تواماً معرف اين بيماري هستند.
نحوه مصرف:
از راه دهان بـه صورت ، ، ويسكي و غيره مصرف ميشود.
استفادههاي مجاز:
از نظر طبي، الكل كه حاوي ايزوپروپيل يا الكل اتيل است،در جراحي بـه عنوان يك عامل ضدعفوني كننده براي انواع جراحيها و نيز درون محل تزريق مصرف ميگردد. براي سخت كردن پوست و جلوگيري از زخمـهاي بستر و زخمـهاي پا درون دوچرخهسواران و دوندگان نيز بكار ميرود.
تأثيرات كوتاه مدت:
الكل بر سيستم اعصاب مركزي تأثير ميگذارد و اضطراب و تنش را كاهش ميدهد. بـه مقدار كم احساس اعتماد و آرامش ميدهد، فرد را حراف و خوش مشرب ميكند اما كارآيي ذهني را تقويت نميكند، رگهاي خوني كوچك، بويژه رگهاي زيرپوست را باز ميكند و احساس برافروختگي و گرما بـه شخص ميدهد. مصرف بيشتر الكل، تمركز و قضاوت را مختل ميكند و واكنشـهاي بدن را لحظه بـه لحظه كندتر ميسازد. احتمال تصادفات بويژه سوانح رانندگي بالا ميرود. با بالا رفتن ميزان الكل درون خون، رفتار تهاجمي و پرخاشگرانـه ظاهر ميشود.
صحبت كردن با لكنت و كندي همراه هست و شخص دچار بيتباتي و تزلزل ميشود و ممكن هست تشخيص ديد او بهم خورد و تعادلش را از دست بدهد. تهوع و استفراغ و بياختياري ادراري از عواقب آن است. اگر ميزان الكل خون همچنان بالا رود امكان از دست هشياري وجود دارد و شخص ممكن هست بيهوش شود و به خاطر استنشاق بخارات استفراغ يا توقف تنفس جان خود را از دست بدهد.
تأثيرات و خطرات بلند مدت:
بسياري از الكليهاي حرفهايي دچار بيماريهاي كبدي از جمله هپاتيت الكلي، سيروز، سرطان كبد يا كبد چرب (رسوب فراوان چربي كه درون كبد منجر بـه سيروز ميگردد) ميشوند. بيماري كرونر قلب، فشار خون بالا و سكتههاي مغزي نيز از عواقب افراط درون نوشيدن ات الكلي است. از ديگر بيماريهاي شايع التهاب معده (گاستريت) و زخمـهاي معده ميباشد. معتادين بـه الكل بيشتر درون معرض فراموشي و تخريب مغز و ذهن قرار دارند. افراط درون نوشيدن الكل بـه مدت طولاني معمولاً ناشي از وابستگي فيزيكي است. يك الكلي ممكن هست حتي با افراط درون نوشيدن الكل هشيار بـه نظر برسد اين بـه علت تحمل الكل يا عادت بـه آن هست اما خيلي از الكليها عاقبت تحمل خود را نسبت بـه آن از دست ميدهند بطوري كه مقدارنسبتاً كمي الكل ميتواند نشانـههاي مسموميت را درون آنـها ظاهر كند. وابستگي بـه الكل علاوه بر خطراتي كه براي سلامتي انسان دارد مشكلات و گرفتاريهاي شخصي و اجتماعي نيز بهمراه ميآورد.
اشخاص الكلي دچار اضطراب و افسردگي هستند و چون اشتهاي طبيعي خود را از دست ميدهند درون معرض بيماريهاي ناشي از كمبود تغذيه يا سوء تغذيه، بويژه كمبود تيامين (ويتامين ب1) قرار ميگيرند.
نوشيدن الكل درون دوران حاملگي ناهنجاريهايي درون جنين ايجاد ميكند و رشد جسمي و فكري اطفال را ضعيف و نامناسب ميكند. حتي مصرف مقدار كمي الكل ميتواند منجر بـه سقط جنين، كاهش وزن تولد و عقب ماندگي ذهني نوزاد شود.
نشانـههاي سوء مصرف:
علائمي كه مصرف الكل را خارج از كنترل شخص نشان ميدهند عبارتند از: تغيير درون زمان و نوع مصرف الكل (مثلاً صبح زود يا ترك و نوشيدن الكل با غلظت بالا)، تغيير درون عادت نوشيدن (مثلاً تنـهايي نوشيدن يا قبل از قرار ملاقات يا ورود بـه يك محل الكل استعمال كردن)، تغيير شخصيت، عدم توجه بـه ظاهر شخص، بدغذايي يا كم اشتهايي، رفتارهاي ناپيدار و گذرا، فراموشيهاي موقت و مسموميتهاي طولاني،نشانـههاي جسمي عبارتند از: تهوع، استفراغ و لرزش بخصوص هنگام صبح، دل درد، گرفتگي عضلات، ضعف دست وپا، قرمزي و بزرگ شدن رگهاي صورت، بيثباتي، حافظه ضعيف و بياختياري درون دفع ادرار، اگر ناگهان مصرف الكل ترك شود ميتواند ايجاد هذيان و توهم، لرزشـهاي شديد و گاهي اوقات تشنجهاي كشنده كند. اين علايم بعد از يك که تا چهار روز از ترك الكل شروع و سه روز ادامـه دارند. نشانـههاي ترك الكل را ميتوان با داروهايي مثل كلرومتيازول يا بنزوديازپينـها از قبيل ديازپام كه بـه مدت كوتاه تحت نظر پزشك تجويز ميشود برطرف كرد.
تداخل الكل با داروهاي ديگر:
الكل با بسياري از داروها تداخل ميكند. بويژه خطر تسكيني داروهايي را كه بر سيستم اعصاب مركزي اثر تسكيني دارند افزايش ميدهد. اين داروها عبارتند از: داروهاي ضد افسردگي، خوابآورها، ضد دردهاي عمومي، ضددردهاي مخدر، آنتي سايكوتيكها (ضد جنونـها)، ضد افسردگيهاي سه حلقهايي، آنتي هيستامينـها و برخي از داروهاي كاهنده فشارخون مثل متيل دوپا و كلونيدين. مصرف الكل با ديگر داروهايي چون مخدرها، باربيتوراتها يا حلالها ميتواند منجر بـه كما شود كه ممكن هست كشنده باشد.
مصرف الكل با آسپيرين و ضددردهاي مشابه، خطر خونريزي معده را بويژه درون كساني كه زخم معده دارند بالا ميبرد.
كساني كه دي سولفيرام مصرف ميكنند اگر حتي مقدار بسيار كمي الكل بنوشند دچار واكنشـهاي بسيار ناخوشايند ميشوند. دي سولفيرام دارويي هست كه براي دوري كردن از الكل تجويز ميشود. اين واكنشـها منجر بـه داغ شدن صورت، سردرد نبضدار، تپش قلب، تهوع و استفراغ ميگردد.
الكل ميتواند از تجزيه برخي از داروهاي خوراكي پايين آورنده قندخون و ضد انعقادهاي خوراكي جلوگيري كند و در نتيجه اثرات اين داروها را افزايش دهد.
چنانچه الكل با مـهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز (MAOIS)، بويژه اگر قرمز باشد، مصرف شود ميتواند فشار خون را بطور خطرناك افزايش دهد.
باربيتوراتها
نامـهاي متداول: Barbs, downers
گروه دارويي: تضعيف كنندههاي سيستم اعصاب مركزي، مسكنـها
قدرت اعتيادآوري:
مصرف منظم و طولاني مدت بياربيتوراتها ميتواند ايجاد عادت كند و وابستگي جسمي و رواني بـه آن ايجاد شود.
نحوه مصرف:
به صورت كپسول يا قرص و گاهي اوقات مخلوط با آب يا بـه صورت تزريق مصرف ميشود.
استفادههاي مجاز:
سابقه باربيتوراتها را بـه عنوان داروهاي خواب تجويز ميكردند. اما از دهه 1960 بنزوديازپينـها كه خود نيز اعتيادآور هستند جاي آنـها را گرفتند. مصرف زياد بنزوديازپينـها كمتر موجب مرگ ميشود.
امروزه كاربرد باربيتوراتها درون داروهاي بيهوشي (تيوپنتون) و صرع (فنوباربيتون) است.
تأثيرات موقت:
شبيه تأثيرات موقت الكل است. مقدار كمي از آن موجب آرامش و مقدار بيشتر موجب مسموميت و خواب آلودگي ميشود. حس هماهنگي بهم ميخورد و لكنت زبان ايجاد ميشود، سرگيجه و آشفتگي دهني را نيز بدنبال دارد. مصرف بسيار زياد ميتواند باعث از دست هشياري، كما و مرگ ناشي از توقف مكانيسم تنفسي شود.
تأثيرات طولاني مدت و خطرات آن:
بزرگترين خطر دراز مدت باربيتورات، وابستگي فيزيكي بـه آن است، اگر اشخاص معتاد بـه اين دارو ناگهان مصرف آن را قطع كنند بسته بـه نوع و مقدار باربيتورات و طول مصرف آن ناراحتيهاي مخصوص بـه خودايجاد ميكند كه با داروهاي مناسب ميتوان آن را برطرف نمود. اين ناراحتيها بـه صورت تحريكپذيري، خواب آشفته، كابوس، تهوع، استفراغ، ضعف لرز و اضطراب شديد ظاهرميشوند و قطع ناگهاني بعد از چند ماه مصرف باعث تهوع، هذيان، تب و كما ميگردد كه که تا يك هفته طول ميكشند.
كساني كه بـه حد افراط از باربيتوراتها مصرف ميكنند درون معرض خطر افزايش مقدار مصرف و نيز عفونتهاي تنفسي قرار دارند زيرا اين داروها رفلكس سرفه را متوقف ميكنند.
مصرف باربيتوراتها درون دوران حاملگي موجب ناهنجاريهاي جنيني و مصرف منظم آنـها درون سه ماه آخر بارداري منجر بـه بروز نشانـههاي محروميت دارو درون نوزاد ميگردد.
نشانـههاي سوء استعمال:
نشانـههاي سوء استعمال بـه مدت زياد شامل مسموميتهاي ادراري با وقفه درون حافظه، ناديده گرفتن ظاهر شخص و عدم توجه بـه مسئوليتها، تغييرات شخصيتي و مراحل افسردگي شديد است.
تداخل دارويي:
باربيتوراتها با بسياري از داروها تداخل ميكنند و خطر تسكينبخشي داروهاي مسكن براي سيستم اعصاب مركزي را تشديد ميكنند. از آنجملهاند داروهاي ضداضطراب، ضددردهاي مخدر، ضد جنونـها، ضد افسردگيهاي سه حلقهايي و آنتي هيستامينـها. مصرف مقدار زياد اين داروها همراه با الكل منجر بـه كماي كشنده ميشود.
باربيتوراتها همچنين فعاليتهاي برخي از آنزيمـهاي كبدي را زياد ميكنند و تجزيه برخي از داروها را افزايش ميدهند و بدين ترتيب از اثرات آنـها ميكاهند. ضسردگي هاي سه حلقهايي، فني توين، گريزوفولوين و كورتيكواستروئيدها بـه اين ترتيب تحت تأثير قرار ميگيرند .
بنزوديازپينـها
نامـهاي متداول: Tranquilizers
گروه دارويي: تضعيف كنندههاي سيستم اعصاب مركزي
قدرت اعتيادآوري:
قدرت اعتيادآوري بنزوديازپينـها بسيار كمتر از ديگر وقفهدهندههاي سيستم مركزي عصبي مثل باربيتوراتها است. با وجود اين، مصرف منظم و طولاني مدت اين داروها ميتواند منجر بـه وابستگي رواني و جسمي بـه تأثيرات تسكينبخشي اين گروه دارويي شود.
نحوه مصرف:
به صورت قرص، كپسول و آمپول قابل استفاده است.
استفادههاي مجاز:
بنزوديازپينـها عموماً براي درمان موقت اضطراب و استرس و برطرف كردن بيخوابي تجويز ميكردند. براي بيهوشي هم بـه عنوان پيش دارو و هم بـه عنوان بيهوشي عمومي نيز مصرف دارند. از ديگر مصارف آن، درمان ترك الكل، كنترل غشـهاي صرعي و التيام گرفتگيهاي عضلاني است.
تأثيرات موقت:
بنزوديازپينـها ميتوانند فعاليت مغزي توأم با اضطراب را كاهش دهند. مقدار متوسط آن موجب بيقراري، كاهش هشياري و كندي واكنشـهاي جسمي شود و بدين ترتيب توانايي رانندگي را مختل ميكند و منجر بـه افزايش بروز سوانح رانندگي ميشوند. مصرف زياد بنزوديازپينـها خوابآور است. مصرف بسيار زياد موجب وقفه تنفس ميشود.
تأثيرات طولاني مدت و خطرات آن:
بنزوديازپينـها با مصرف طولاني مدت خاصيت تسكينبخشي خود را از دست ميدهند درون نتيجه
بيمار بر مقدار مصرف خود اضافه ميكند و وابستگي فيزيكي و تحمل دارويي دارو ظاهر ميگردند. افراد مسن بهنگام مصرف اين دارو ممكن هست دچار حس بيتفاوتي و پريشان حواسي شوند. قطع دارو درون كساني كه مدتهاي زياد از آن مصرف كردهاند علائم محروميت مثل اضطراب، حملات ترس، تپش قلب، لرز، بيخواب، سردرد، سرگيجه، درد، تهوع و بياشتهايي ايجاد ميكند كه چند روز يا چند هفته ادامـه دارند. اطفالي كه از مادران معتاد بـه بنزوديازپين بـه دنيا ميآيند درون هفته اول بـه طور منظم نشانـههاي محروميت دارو از خود نشان ميدهند.
نشانـههاي سوء مصرف:
جوانان اين داروها را تزريق ميكنند. نوعي ديگر سوء مصرف درون افراد ميانسال يا سالخورده هست كه اين داروها را با نسخه بـه مدت ماهها و سالها مصرف ميكنند. اين افراد معمولاً از مشكل خود بيخبرند و ممكن هست قرصهاي خواب يا اعصاب را بـه مقدار نرمال يا زياد مصرف كنند. اگر مصرف اين دارو درون حد متوسط طول بكشد ضرر قابل توجهي بـه بدن نميرساند.
تداخل دارويي:
بنزوديازپينـها خطر داروهايي كه بر اعصاب مركزي خاصيت تسكيني دارند را افزايش ميدهد، از آنجملهاند داروهاي ضداضطراب و خوابآور، الكل، ضددردهاي مخدر، ضدجنونـها، ضد افسردگيهاي سه حلقهايي و آنتي هيستامينـها.
نكات عملي:
بنزوديازپينـها را بايد معمولاً براي دورههاي دو هفتهايي يا كمتر مصرف كنيد. اگر بيشتر از دو هفته مصرف شوند بهتر هست از مقدار مصرف آن بـه تدريج بكاهيد که تا خطر نشانـههاي محروميت دارو كاهش يابد. اگر بـه مدت چند ماه يا چند سال آنـها را مصرف ميكنيد بهتر هست از پزشك بخواهيد برنامـه كاهش تدريجي آن را براي شما تنظيم كند.
حلالها SOLVENTS
نامـهاي متداول: angel, PCP, ozone, crystal
گروه دارويي: بيهوشي عمومي، توهمزا
قدرت اعتيادآوري:
سوء مصرف حلالها وابستگي فيزيكي كم ايجاد ميكند اما كساني كه آنـها را عادتاً مصرف ميكنند ممكن هست از نظر رواني بـه آن وابسته شوند. جواناني كه مشكلات خانوادگي و شخصيتي دارند بويژه استعداد بيشتري براي عادت بـه اين داروها دارند.
نحوه مصرف:
معمولاً يك كيسه پلاستيكي يا يك پارچه و دستمال آغشته بـه اين حلال را روي بيني يا دهان ميگذارند و آن را نفس ميكشند.
استفادههاي مجاز:
حلالها عمدتاً درون محصولات صنعتي و آرايشي مصرف دارند. آنـها بـه عنوان زمينـهساز اسپري رنگ، واكس مو، سوخت و مواد معطره و در چسبها، رنگها، نفت و بنزين و مايعات پاك كننده كاربرد دارند. بيشتر فرآوردههايي كه حاوي حلالها هستند خريدشان براي افراد زير 18 سال ممنوع است.
تأثيرات موقت:
تأثيرات موقت حلالها عبارتند از: حواسپرتي، سرگيجه، پريشان حواسي، خوابآلودگي و عدم تشخيص جهت كه بـه دنبال مصرف زياد حلالها پديد ميآيند. ضربان قلب ممكن هست دچار اختلال شود گاهي اوقات كشنده است. مصرف مقدار زياد ميتواند باعث عدم توانايي درون تشخيص جهت، توهمات و فقدان هشياري ميگردد. تهوع، استفراغ و سردرد نيز ديده شدهاند.
تأثيرات طولاني مدت و خطرات آن:
يكي از بزرگترين خطرات سوء مصرف حلالها مرگ و جراحت تصادفي بر اثر مسموميت است. برخي محصولات، مخصوصاً گازهای آئروسل، گازبوتان و مايعات پاك كننده ميتوانند بطور جدي ضربان قلب را مختل كنند
و موجب نارسايي قلبي و گاهي اوقات مرگ شوند. آئروسلها و گاز بوتان ميتوانند با سرد كردن ناگهاني مجاري هوا موجب خفگي شوند بويژه اگر بداخل دهان پاشيده شوند بسيار خطرناكند. محصولات آئروسل، مثل مواد معطره و رنگها،با پوشاندن ريههاي شخص مصرف كننده ممكن هست خفگي ايجاد كنند. كساني كه حلالها را با قراركيسههاي پلاستيكي روي سرشان استفاده ميكنند نيز درون معرض خفگي قرار ميگيرند، همچنين خطر مرگ بـه علت استنشاق بخارات استفراغ و وقفه درون تنفس وجود دارد.
سوء استفادههاي طولاني مدت مايعات پاك كننده محتوي حلالها ميتوانند موجب آسيب دايمي بـه كبد يا كليه شوند درون حاليكه درون معرض بنزن قرار گرفتن (كه درون چسبهاي پلاستيكي، مواد جلادهنده، رنگ پاكنـها، مايعات پاك كننده) ممكن هست باعث اختلالات خوني و كبدي بشوند. چسبهاي محتوي هگزان ميتوانند بـه اعصاب آسيب برسانند و منجر بـه كرختي و لرز شوند.تكرار استنشاق بنزين سربدار مسموميت بـه دنبال دارد.
مصرف مرتب حلالها ميتواند باعث رنگپريدگي، خستگي و فراموشي شود. مصرف زياد و شديد بـه كارآيي تحصيلي لطمـه ميزند، موجب كاهش وزن، افسردگي و آسيب سلامت عمومي ميشود.
نشانـههاي سوء مصرف:
اكثر كساني كه حلالها را مصرف ميكنند سنين 10 که تا 17 ساله هستند. نشانـههاي آشكار سوء مصرف حلالها استشمام بوي مواد شيميايي از نفس و آثار چسب يا حلالها بر روي بدن يا لباس است. موارد ديگر عبارتند از رفتار ناپايدار، خلق و خوي نامشخص، درد و قرمزي غيرطبيعي اطراف دهان، بيني، چشم و سرفه دايم.
تداخل دارويي:
استشمام حلالها خطر تسكيني داروهايي مثل ضسردگيها، داروهاي خواب، مخدرها، آنتي سايكوتيكها، ضسردگيهاي سه حلقهايي و الكل ا كه اثر تسكيني بر سيستم اعصاب مركزي دارند، افزايش ميدهد
شبه مخدرها (هروئين) OPIOID
نامـهاي متداول: Smack, H, Junk, Horse, diamorphine Scag, Opium, morphine
گروه دارويي: تضعيف كننده سيستم اعصاب مركزي
قدرت اعتيادآوري:
ضددردهاي مخدر نـه فقط شامل داروهايي هست كه از خشخاش (ترياك، مرفين) گرفته شدهاند بلكه داروهاي سنتتيك را نيز كه اثرات طبي مشابه با مورفين دارند (پتيدين، متادون، دكستروپروپوكسيفن) درون بر ميگيرند. مصرف مكرر اينـها ايجاد تحمل و وابستگي ميكنند. درون بين اين مشتقات، هروئين (ديامورفين) قويتر، خطرناكتر و بيش از بقيه مورد استفاده است.
بعد از چند هفته مصرف و سپس قطع دارو نشانـههاي قطع مصرف درون فرد معتاد ظاهر ميشود. ترس از اين نشانـهها فرد را وادار ميكند دوباره بـه مصرف هروئين ادامـه دهد. درون معتادين شديد، عادت بـه مصرف اين دارو جز برنامـههاي روزمره است.
نحوه مصرف:
هروئين يك پودر سفيد يادانـهايي قهوهايي هست كه يا دود آن را از بيني بعد از حملات قلبي استفاده ميكنند. مخدرهاي ديگر را ميتوان از راه دهان مصرف كرد.
استفادههاي مجاز:
در بريتانيا و بلژيك از هروئين براي درمان دردهاي شديد و حاد مانند درد بعد از حملات قلبي استفاده ميكنند. درون بيشتر كشورها مصرف پزشكي ندارد. از مخدرهاي ديگر بـه عنوان ضد درد استفاده ميشود.
تأثيرات موقت:
مخدرهاي قوي باعث ايجاد احساس نشاط و رضايت ميشوند. درد احساس نميشود و فعاليت سيستم عصبي خاموش ميشود. تنفس و ضربان قلب كند و رفلكس سرفه متوقف ميگردد. كساني كه هروئين را براي بار اول مصرف ميكنند دچار تهوع و استفراغ ميشوند
با مصرف زياد اين دارو خطر خوابآلودگي ايجاد ميگردد كه گاهي اوقات منجر بـه كما و احتمالاً مرگ ناشي از قطع تنفس ميشود.
تأثيرات طولاني مدت و خطرات آن:
مصرف منظم و طولاني مدت اين مخدرها باعث يبوست، كاهش ميل جنسي قطع عادت ماهانـه و عادات بدغذايي ميشود. نتيجه تغذيه بد و بيتوجهي شخص بـه ظاهر خود بهداشت و سلامتي عمومي او را بـه خطر مياندازد.
مواد خياباني معمولاً با مواد ديگري چون كافئين، كينين، پودر تالك و آرد مخلوط هستند كه ميتواند بـه رگهاي خون آسيب برساند و ريهها را مسدود كند. همچنين خطر ايجاد عفونت درون محل تزريق وجود دارد.عفونتهاي خطرناك مثل هپاتيت، سيفليس و ايدز از راه سرنگهاي مشترك و آلوده قابل انتقال ميباشند.
اگر هروئين يا مخدرها بعد از چند هفته استعمال منظم و پياپي ناگهان قطع شوند نشانـههاي شبه آنفلوانزا 6 که تا 24 ساعت بعد از آخرين مصرف ظاهر ميشوند كه عبارتند از: آبريزش از بيني و چشم، تعريق، احساس گرما و سرما، بيخوابي، درد لرز، اضطراب، تهوع، استفراغ، اسهال، گرفتگيهاي عضلاني و دل پيچه. اين نشانـهها 48 که تا 72 ساعت بعد از قطع درون بدترين شكل خود ظاهر ميشوند و 7 که تا 10 روز بعد كم كم برطرف ميشوند.
نشانـههاي سوء مصرف:
نشانـههاي سوء مصرف شامل بيتفاوتي، عدم توجه بـه ظاهر خود و بهداشت شخصي، بياشتهايي، لاغر شدن، عدم علاقه بـه سرگرميهاي سابق و فعاليتهاي اجتماعي، تغييرات شخصيتي و رفتارهاي زودگذر است. نشانـههاي مسموميت شامل كوچك شدن قطر مردمك و ظاهر خوابآلود و مست ميباشند.
تداخل دارويي:
هروئين يا مخدرها بطور خطرناكي، اثر تسكيني ديگر داروها (مثل باربيتوراتها و الكل) را كه بر سيستم عصبي مركزي اثر تسكيني دارند افزايش ميدهند.
فنسيكليدين PHENCYCLININE
نامـهاي متداول: glue, Inhalants
گروه دارويي: تضعيف كننده سيستم اعصاب مركزي
قدرت اعتيادآوري:
نميتوان ثابت كرد كه فني سيكليدين وابستگي جسمي ايجاد ميكند. برخي از استفاده كنندگان از نظر رواني بـه اين دارو وابسته ميشوند و نسبت بـه اثرات آن تحمل پيدا ميكنند.
نحوه مصرف:
به صورت دود، يا قرص و ندرتاً بـه صورت آمپول مصرف ميگردد.
استفادههاي مجاز:
اگر چه زماني بـه عنوان يك بيحس كننده مصرف مي شد اما ديگر مصرف پزشكي ندارد. تنـها مصرف قانوني آن درون حال حاضر درون طب گياهي است. تأثيرات فن سيكليدين بر رفتار، آن را بـه يكي از خطرناكترين داروهاي غيرمجاز تبديل كرده است.
تأثيرات موقت:
فن سيكليدين بـه مقدار كم ايجاد اضطراب و افسردگي ميكند. هماهنگي نطق و حركت بهم ميخورد. تفكر و تمركز مختل ميشوند. توهم و رفتار خشونتآميز بوجود ميآورد. ديگر اثرات آن شامل افزايش خون و ضربان قلب، گشاد شدن مردمك، خشكي دهان، لرز،كرختي و كاهش شديد حساسيت نسبت بـه درد است. خصوصيت كاهش شديد درد، كنترل رفتار پرخاشگرانـه و خشونت بار شخص را دشوار ميكند. لرز، استفراغ، ضعف و سفتي عضلات نيز ايجاد ميشوند. مصرف مقدار بيشتر موجب كما، خوابآلودگي و كند ذهني ميشود. دوره بهبودي معمولاً طولاني هست و با دورههاي متناوبي از خواب و بيداري و بعد از توقف حافظه همراه ميباشد.
تأثيرات طولاني مدت و خطرات آن:
مصرف مكرر فن سيكليدين منجر بـه پارانويا، توهمات شنوايي، رفتار خشونتآميز، اضطراب و افسردگي شديد ميشود. مصرف كننده درون حالت افسردگي ممكن هست بدنبال مصرف زياد اين دارو تمايل بـه خودكشي پيدا كند. كساني كه اين ماده را زياد مصرف ميكنند دچار آسيب مغزي و توقف حافظه، عدم توانايي درون تعيين جهت و اختلالات بينايي خواهد شد.
نشانـههاي سوء مصرف:
مصرف كنندگان اين دارو ظاهراً مست بـه نظر ميرسند. رفتار خصمانـه يا خشونت بار و نوسان رفتار با دورههايي از افسردگي درون مصرف كنندگان افراطي شايعتر است.
تداخل دارويي:
اين دارو ميتواند مانع از اعمال اثرات داروهاي آنتي كولينرژيك و نيز مسددهاي گيرنده بتا و داروهاي ضدفشارخون بشود.
[خوردن سینه gif]نویسنده و منبع |